Ψεύτικοι δίδυμοι και δίδυμοι αληθινοί: Ο Ιβ και ο Νικ· ο Ιβ και ο Βικ. Γυναίκες με μοιραίο ρόλο που φτάνουν την ιστορία στα άκρα. Το πέρασμα από την παιδική ηλικία στην εφηβεία και η συντριβή στο τείχος της ενηλικίωσης.

Ζεύγη και ερωτικά τρίγωνα. Ο προσδιορισμός της σεξουαλικής ταυτότητας. Ο φόβος και η ύβρις της ευτυχίας. Ο έρωτας ως έλλειψη, ο θάνατος ως εκπλήρωση. Μια πλοκή που οργανώνεται γύρω από την κίτρινη σκόνη που έρχεται από την Αφρική για να καταπιεί τα πρόσωπα, τα λόγια, τις χειρονομίες.

Κι ακόμα: οι κομπάρσοι στο σινεμά και οι κομπάρσοι της ζωής. Τα ναρκωτικά: υπέρβαση και εγκλωβισμός σε μια πραγματικότητα που δεν νοιάζεται αν θα είναι αληθινή. Νεκροί και ζωντανοί που συμβιώνουν σ’ ένα λοξό κίτρινο φως.

Οι Ψεύτικοι δίδυμοι προτιμούν τις ερωτήσεις από τις απαντήσεις. Όπως ένα μεγάλο μέρος της λογοτεχνίας. Όπως και η ίδια η ζωή.

«Συχνά ο κόσμος τούς περνούσε για δίδυμους, ενώ δεν ήταν ούτε αδέρφια. Μια δεύτερη ματιά κατάφερνε να εντοπίσει τα ανόμοια χαρακτηριστικά τους, επιμένοντας ωστόσο στα κοινά χρώματα και στο ύφος τους, στον «αέρα» όπως έλεγαν μερικοί, σ’ αυτή την αύρα που τους κύκλωνε, και που οι ψεύτικοι δίδυμοι την αντιμετώπιζαν σαν κάτι συμπαγές: την κόβανε με το μαχαίρι για να τη μοιραστούνε στη μέση.

Οι δύο φίλοι διασκέδαζαν με την εντύπωση που προκαλούσαν, κι όταν τους ρώταγε κανείς αν είναι δίδυμοι, απαντούσαν ο ένας «ναι» κι ο άλλος «όχι», εντείνοντας τη σύγχυση.

Στην πραγματικότητα, τα πάντα ήταν διαφορετικά. Μπορεί ο Νικ και ο Ιβ να είχαν γεννηθεί στο ίδιο χωριό, στο νοτιοανατολικό άκρο της Πελοποννήσου, τον ίδιο μήνα της ίδιας χρονιάς, αλλά τα κοινά τους σημεία εξαντλούνται εκεί. Τα σπίτια τους ήταν διαφορετικά, και οι γονείς τους επίσης».

[Απόσπασμα από το βιβλίο]


Από τις εκδόσεις ΜΕΤΑΙΧΜΙΟ κυκλοφορεί επίσης το βραβευμένο μυθιστόρημα του Χρήστου Αγγελάκου Το δάσος των παιδιών.