Ο πυκνός και περίπλοκος κόσμος του Νίκου Λαγού απλώνεται εκ νέου στους καμβάδες της νέας σειράς (Νεκροκεφαλές & Καρδιές). Αυτή τη φορά, τα γεμάτα σύμβολα, χρώματα, εικόνες και νοήματα, γνώριμα έργα του, συνυπάρχουν με πιο λιτής γραφής έργα. Σε αυτά μοιάζει να αποκωδικοποιούνται λεπτομέρειες που χάνονται στην πυκνότητα των υπόλοιπων έργων, σαν ο καλλιτέχνης και ο θεατής να προσπαθούν να εντοπίσουν και να απομονώσουν κάτι που έχει ιδιαίτερη βαρύτητα. Αλλά και στα πιο σύνθετα έργα, το χρώμα κυριαρχεί και οι πολύ μικρές λεπτομέρειες προηγούμενης δουλειάς, μεγεθύνονται σταδιακά και παλεύουν να κυριαρχήσουν έναντι άλλων. Οι Νεκροκεφαλές και οι Καρδιές υπερισχύουν, παραπέμποντας στη σημασία συμβόλων που χρησιμοποιούνται για να ορίσουν πρωταρχικής σημασίας ανθρώπινες έννοιες.

Πιο συγκεκριμένα, ο ιστορικός τέχνης Γιάννης Μπόλης σημειώνει σχετικά με το νέο σώμα δουλειάς του Νίκου Λαγού στο κείμενο της έκθεσης: Skulls and Hearts. Νεκροκεφαλές και Καρδιές. Ένας ολόκληρος κόσμος αναδύεται στα έργα του Νίκου Λαγού, ο οποίος με τη συγκεκριμένη ενότητα έρχεται να επιβεβαιώσει τις ποιότητες, την εκφραστική και την εσώτερη δύναμη της ζωγραφικής του. Η ασκημένη όραση, η βιαιότητα της χειρονομίας, η εξπρεσιονιστική ένταση του χρώματος ή η υποβλητική χρήση του μαύρου, η σχεδιαστική σχηματοποίηση και η απλοποίηση συμβάλουν καθοριστικά στην ξεχωριστή ατμόσφαιρα που αποπνέουν οι συνθέσεις του. Ο Νίκος Λαγός αφηγείται γοητευτικές και νοηματικά φορτισμένες ιστορίες στους ασφυκτικά «κατοικημένους» χώρους των συνθέσεων του ή σε ελλειπτικούς χώρους που θυμίζουν επιφάνεια μαυροπίνακα με τις μορφές να αποδίδονται σ’ αυτούς περιγραμματικά σαν σχεδιασμένες με κιμωλία. Οι απροσδόκητες συναντήσεις και συμβιώσεις, οι συνδυασμοί μορφών, λέξεων και συμβόλων (με κυρίαρχα εκείνα της νεκροκεφαλής και της καρδιάς), το παιχνίδι των συνειρμών και των αντιμεταθέσεων, η προβολή φαντασιώσεων, εμμονών και ενδόμυχων φόβων, ο σαρκασμός και το καταλυτικό χιούμορ ενεργοποιούν μια διαφορετική συνθήκη. Οι φαινομενικά, κάποιες φορές, προσπελάσιμες εικόνες του, υπονομεύονται και αναιρούνται, τείνοντας σε μια αποξενωμένη, διφορούμενη και ανοίκεια κατάσταση. Σε ευθεία αντιστοιχία με συναισθηματικές λειτουργίες, μνημονικές ανακλήσεις και βιωματικές καταστάσεις παρουσιάζει έναν «ενδιάμεσο» κόσμο στο μεταίχμιο φαντασίας και ονείρου, εφιάλτη και απειλής, παρουσίας και απουσίας. Με φανερές τις επιρροές από την αισθητική των κόμικς αλλά και τις συνειδητές παραπομπές σε παιδικές ζωγραφιές και σε γκράφιτι πλάθει ένα ιδιότυπο σύμπαν, προτάσσει μια προσωπική μυθολογία σπάνιας ευαισθησίας και πληρότητας με τις έννοιες της ζωής και του θανάτου, της ερωτικής έλξης και της σεξουαλικής επιθυμίας, της τρυφερότητας και της ρευστότητας των έμφυλων σχέσεων, της απώθησης και της μοναξιάς, της καταπίεσης και της απελευθέρωσης, της απώλειας και του τραύματος, της απόρριψης, του ευνουχισμού και της καταβύθισης σε σκοτεινές και αχαρτογράφητες περιοχές του υποσυνείδητου, του διχασμού της προσωπικότητας, της δυσλειτουργίας και της δυσαρμονίας να διεκδικούν πρωταγωνιστικό ρόλο. Ο κόσμος του Νίκου Λαγού, πλημμυρισμένος με νεκροκεφαλές και καρδιές, αμφίσημος και ανοιχτός σε πολλαπλές αναγνώσεις και προσεγγίσεις, ορίζει ένα άκρως ανατρεπτικό και απρόβλεπτο σκηνικό της ανθρώπινης ύπαρξης στην προέκταση της πραγματικότητας, επιζητώντας και επιβάλλοντας την εμπλοκή, τη συνενοχή και την αντίδραση του θεατή.”

Σύντομο Βιογραφικό Σημείωμα καλλιτέχνη:

Ο Νίκος Λαγός (γ.1970) είναι απόφοιτος της σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και της Σχολής Καλών Τεχνών Αθήνας (ΑΣΚΤ) με καθηγητή τον Γ. Ψυχοπαίδη. Από το 2005 έχει πραγματοποιήσει δέκα ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα, Βρυξέλλες και Ζυρίχη, και έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες ομαδικές σε μουσεία και ιστορικούς χώρους τέχνης σε Ελλάδα και Ευρώπη όπως, το μουσείο Μπενάκη (Ελλάδα), η Δημοτική Πινακοθήκη Αθήνας, το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, Tart Gallery (Ελβετία), Μουσείο Γουναρόπουλου, η Γκαλερί Αστρολάβος και η Γκαλερί Ζουμπουλάκη. Έργα του υπάρχουν σε δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα όπου εκπροσωπείται από την γκαλερί Ζουμπουλάκη από το 2008.

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Nikos Lagos, Self Portrait as a skeleton and a flower, 70X70, 2021, Acrylics, acrylic marker on canvas @Zoumboulakis