Από τις Εκδόσεις Futura κυκλοφορεί το βιβλίο Restitutions. 14 κείμενα ιστορίας της τέχνης του Νiκου Δασκαλοθανάση.
Τα κείμενα που περιλαμβάνονται στον ανά χείρας τόμο έχουν γραφτεί σε άτακτα χρονικά διαστήματα, τα περισσότερα την τελευταία επταετία. Τρία είναι τα κοινά τους χαρακτηριστικά: κατά πρώτο έχουν γραφτεί από τον ίδιο άνθρωπο (ό,τι και αν σημαίνει αυτό), κατά δεύτερο αφορούν με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο την ιστορία της τέχνης και, κατά τρίτο, ενώ αρκετά από αυτά προορίζονταν να δημοσιευθούν τελικώς έμειναν (με δύο εξαιρέσεις) αδημοσίευτα (ορισμένα μάλιστα δεν έφτασαν καν στο ακροατήριο παρότι αυτός ήταν ο αρχικός τους προορισμός). Ατύχησαν, με δυο λόγια. Αυτή την «αδικία» που υπέστησαν τα κείμενα αποκαθιστά η παρούσα έκδοση. Εξ ου και ο τίτλος Restitutions, Αποκαταστάσεις (που, σε άλλο πλαίσιο, τον χρησιμοποιεί ο Derrida για τη ζωγραφική). Μαζί τους, επωφελούνται και όσα δεν προορίζονταν να δημοσιευθούν. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ο Νiκος Δασκαλοθανάσης γεννήθηκε στην Aθήνα το 1961. Σπούδασε αρχαιολογία στην Aθήνα (Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο) και ιστορία της τέχνης στις Βρυξέλλες (Universite Libre de Bruxelles), το Παρίσι (Universite de Paris I, Pantheon-Sorbonne) και τη Νέα Υόρκη (The Graduate School and University Center of The City University of New York). Είναι διδάκτωρ Ιστορίας της Τέχνης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τακτικός καθηγητής Ιστορίας της μοντέρνας και σύγχρονης τέχνης στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. Aπό το 1994 υπήρξε αναπληρωτής αρχισυντάκτης του περιοδικού “The Art Magazine”. Έχει δημοσιεύσει μια μονογραφία για τον Giorgio de Chirico (“Η ζωγραφική του Giorgio de Chirico: η άρθρωση του μεταφυσικού χώρου”, εκδόσεις Opera/Critica, 2001), ένα δοκίμιο για τη θεωρία του Clement Greenberg (“Aριάδνη”, τ. 9, 2003) και μια μελέτη για τον ιστορικό ρόλο του καλλιτέχνη (“Ο καλλιτέχνης ως ιστορικό υποκείμενο: από τον 19ο στον 21ο αιώνα”, εκδόσεις Άγρα, 2004), ενώ ήταν ένας από τους συγγραφείς του καταλόγου της έκθεσης σύγχρονης τέχνης “Outlook” (Aθήνα, ΑΣΚΤ-Τεχνόπολις-Μουσείο Μπενάκη, 2003). Έχει επίσης επιμεληθεί την ελληνική έκδοση των Πρακτικών της δίκης του Brancusi κατά του αμερικανικού Δημοσίου (“Brancusi κατά ΗΠΑ”, Aθήνα, εκδόσεις Ύψιλον, 2004), τον κατάλογο της έκθεσης στην ΑΣΚΤ “Συνομιλία; Τελευταία αποκτήματα του μουσείου Van Abbe” (Aθήνα, εκδόσεις Άγρα και Γκαλερί Bernier/ Eliades, 2002) καθώς και τις εκθέσεις και τους καταλόγους “Γιώργος Χατζημιχάλης. Έργα 1985-2000” (Aθήνα, Eθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, 2001) και “Διδάσκοντας την τέχνη. H ιστορία της Aνωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών μέσα από το έργο των δασκάλων της” (Aθήνα, ΑΣΚΤ, 2004).
