Η Joyce Carol Oates, είναι μία από τις πιο διακεκριμένες Αμερικανίδες συγγραφείς, έχοντας αποσπάσει πληθώρα βραβείων στην διάρκεια της συγγραφικής της καριέρας.

Ένα από τα βιβλία της, είναι και “Ο Βιασμός“, ο οποίος επανακυκλοφόρησε σε νέα, συλλεκτική, οικονομική έκδοση, από τις εκδόσεις Μεταίχμιο. Και πραγματικά, πρόκειται για ένα βιβλίο που ο καθένας από εμάς θα έπρεπε να διαβάσει και να το έχει στη βιβλιοθήκη του, για να του θυμίζει την ασχήμια του κόσμου μας, αλλά και την αθλιότητα ενός κοινωνικού και δικαστικού συστήματος, που πολλές φορές, δεν είναι αρκετά ικανό για να λάβει τα μέτρα που πρέπει, πολύ περισσότερο δε, να τιμωρήσει αυτούς που πρέπει, όχι για παραδειγματισμό, αλλά επειδή αυτό είναι ηθικά το σωστό.

Από τη Γιώτα Παπαδημακοπούλου

Η Τίνα, είναι μια νέα γυναίκα η οποία πέφτει θύμα ομαδικού βιασμού, το βράδυ της 4ης Ιουλίου, αφημένη από τους δράστες σε ένα βρωμερό λεβητοστάσιο, να ξεψυχήσει. Μάρτυρας του περιστατικού, η δωδεκάχρονη κόρη της η οποία, μπορεί να μην βιάστηκε, αλλά κακοποιήθηκε βάναυσα από την ομάδα των σαδιστών νεαρών. Όταν η υπόθεση φτάνει στα δικαστήρια, η Τίνα και η κόρη της, θα καταλάβουν πόσο βρώμικο και σάπιο είναι το δικαστικό σύστημα, μα πάνω απ’ όλα, πόσο βρώμικη και σάπια είναι η ίδια η κοινωνία που ζούνε, η οποία και μοιάζει διχασμένη μπροστά στην κατάσταση. Και εκεί που οι ίδιες εγκαταλείπουν κάθε ελπίδα, μέρα με τη μέρα, ένας άντρας θα σταθεί σιωπηλός σύμμαχος στο πλευρό τους, γνωρίζοντας πολύ καλά πως η δικαιοσύνη, δεν αποδίδεται πάντα με τον τρόπο που θα έπρεπε.

Αν και μικρό σε έκταση, το βιβλίο της Oates, καταφέρνει να συνταράξει τον αναγνώστη, σε πολλαπλά επίπεδα. Χωρίς να χρησιμοποιεί ακραία περιγραφικές εικόνες, αφού είναι ξεκάθαρο πως πρόθεσή της δεν είναι να σοκάρει, αλλά να προβληματίσει, καταφέρνει να μας μεταφέρει την χυδαία και αποτρόπαια εικόνα ενός ειδεχθούς εγκλήματος με γλώσσα απλή και ρέουσα που όμως, τσακίζει κόκαλα και συνειδήσεις. Σκοπός της, είναι να αναδείξει την τραγικότητα ενός γεγονός όπως είναι ο βιασμός, αλλά και τις συνέπειες που έχει για τα θύματα, όχι μόνο σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά, αλλά σε συνδυασμό με την απόρροια της συμπεριφοράς της ίδιας της κοινωνίας απέναντί τους. Ακόμα και ο τρόπος αφήγησης που επιλέγει η συγγραφέας, δεν είναι τυχαία. Είναι μέσα από τα μάτια της κόρης της Τίνας, αλλά σαν να μην είναι κι εκείνη θύμα. Σαν να είναι παρατηρητής σε ένα χαμένο παιχνίδι που οι συνέπειές του, δεν έχουν επίδραση πάνω τους. Και όμως, έχουν!

Μια τραγική ιστορία, ένα κατηγορώ απέναντι στο δικαστικό και κοινωνικό σύστημα της σύγχρονης κοινωνίας που όσο κι αν εξελίσσεται, παραμένει στάσιμη, ένας άκαρπος, θεωρητικά, αγώνας που με τον δικό του τρόπο οδηγεί στη λύτρωση… Μπορούμε να πούμε πως “Ο Βιασμός”, είναι ένας συνδυασμός όλων των παραπάνω. Είναι ένα βιβλίο που προσπαθεί να αφυπνίσει συνειδήσεις και που μας προτρέπει να ψάξουμε βαθιά μέσα μας για το τι σημαίνει στην πραγματικότητα δικαιοσύνη. Μας προκαλεί να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέπτη, να μπούμε στην θέση των θυμάτων, τους θύματος, των παρατηρητών των εξελίξεων, των ανθρώπων εκείνων που καλούνται να πάρουν αποφάσεις. Και ναι, τα καταφέρνει, με τρόπο απλό και άμεσο, με έναν τρόπο που σε σημαδεύει και που μετά το πέρας της ανάγνωσης, αιχμαλωτίζει το μυαλό σου, μην επιτρέποντάς σου να κάνεις άλλες σκέψεις. Ένα βιβλίο που αν μη τι άλλο, αξίζει και πρέπει να έχετε στη βιβλιοθήκη σας.

Το βιβλίο της Joyce Carol Oates, Ο Βιασμός, κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μεταίχμιο.