Το νέο βιβλίο της Πόπης Αρωνιάδα είναι μια μικρή, ευσύνοπτη συλλογή είκοσι τριών διηγημάτων, χωρισμένη σε τρεις ενότητες που τιτλοφορούνται: «Υφάλμυρες υφές», «Λύκοι» και «Αξόδευτες μνήμες». Πρόκειται για μια σειρά διηγημάτων που συνομιλούν με καίρια θέματα, άλλοτε υπαρξιακού χαρακτήρα και άλλοτε κοινωνικού, όπως είναι η ίδια η ύπαρξη, η σχέση του ατόμου με την πατρίδα, η ξενιτειά, αλλά και ο έρωτας, η εφηβεία που ξυπνάει τους χυμούς του, ο γάμος, οι σχέσεις των ανθρώπων και οι τρόποι οικοδόμησής τους, αλλά και ο θάνατος. Το μεγάλο και αναπόδραστο τέλος που αντιμάχεται τη νεανική ορμή της ζωής, κυρίως όμως, τη ζωή που γλιστρά και ξεφεύγει από τα χέρια μας, τη ζωή που αφήνουμε να περάσει σαν «ένα πλατύ ποτάμι μέσα από τα δάχτυλά μου χωρίς να πιω ούτε μια στάλα», όπως γράφει ο ποιητής.
Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής, η Αρωνιάδα, δείχνει με σαφήνεια αλλά και μια ποιητική οξύνοια, κατακτημένη από τη σχέση της με την ποίηση, όλους τους στοχασμούς της για την αξόδευτη, την ανεκμετάλλευτη ζωή στη συμπαντική ροή, στην αρμονία που είναι το ύψιστο αγαθό και αναδεικνύει ταυτόχρονα την ποιητική της ταυτότητα σε ένα πεζό κείμενο, διάστικτο από ευαισθησία, από γλωσσική τρυφερότητα, από συναίσθημα και καλλιέπεια.
Η τέχνη είναι ένα ακόμα θέμα στο οποίο επικεντρώνεται η συγγραφέας, άλλοτε μιλώντας με αμεσότητα γι’ αυτήν, άλλοτε υπαινικτικά δηλώνοντας το ευρύ φάσμα της υπεραξίας της. «Πώς μπορεί να σειστεί, να κοπεί στα δύο μια εφηβική ψυχή από κάτι μακρινό και άγνωρο; Να πλημμυρίσει ο εγκέφαλος από ηδονές πόνου, ο οισοφάγος να φλέγεται μπροστά σε μια αφίσα ενός πίνακα ζωγραφικής, δίχως πρότερη επαφή με την τέχνη;» αναρωτιέται από τις πρώτες σελίδες, διατυπώνοντας με διαύγεια και ευκρίνεια την προσωπική της σχέση με την τέχνη και το αντιστύλι το οποίο εντοπίζει σε αυτή και με αυτό πορεύεται και η ίδια η συγγραφέας.
Εξομολογητικό το ύφος της συγγραφέα για τον χρόνο στο ομώνυμο διήγημα και εκκωφαντική η προτροπή της: «Τυφλώσου από έρωτα μαζί του κι αφέσου στα φτερά του κι όπου σε πάει», ένα διήγημα που διακρίνεται όπως όλα για την υψηλής ευαισθησίας γλωσσική αγωγή της Αρωνιάδα. Μια αγωγή που δημιουργεί μια ονειρική ατμόσφαιρα και κάνει τον αναγνώστη να αναγνωρίζει πάνω στο κείμενο το γαληνό πέπλο που αφήνει στη σκέψη και εν τέλει στη γλώσσα ο ποιητικός λόγος, η βαθιά και παγιωμένη ποιητική συνείδηση.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Ένα βιβλίο που θα γεμίσει ονειρικές εικόνες τον νου του αναγνώστη, θα τον προβληματίσει, θα τον καταβυθίσει εντός σου σε ένα ταξίδι αυτογνωσίας και θα τον αφήσει να ερμηνεύει το νόημα της ανθρώπινης κραυγής στο λυκαυγές της ζωής, στις λυκΡαυγές του χρόνου, στο αδυσώπητο έρεβος της ανθρώπινης ύπαρξης.
