Ο ταπεινότερος των δασκάλων, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης

Το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης παρουσιάζει σε μία παράσταση αποσπάσματα από τα Απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη, μια θεατρική προσέγγιση από το Elliniko Theatro, την Τρίτη 29 και την Τετάρτη 30 Απριλίου 2014, στις 21:00.

Τιμώντας 150 χρόνια από τον θάνατο του Μακρυγιάννη, 35 χρόνια από την ίδρυση του Ελληνικού Θεάτρου (Elliniko Theatro – ET) στη Νέα Υόρκη, και τη φετινή έναρξη συνεργασίας του ET με το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ο Γιάννης Σιμωνίδης ερμηνεύει αποσπάσματα από τα Απομνημονεύματα του θρυλικού ήρωα που σε πολύ νέα ηλικία αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο σημαντικούς στρατηγούς του επαναστατικού στρατού, και κατόπιν σε έναν από τους ιδρυτές και θεμελιωτές του νέου Ελληνικού κράτους.

Χάρις στα Απομνημονεύματα του ο Μακρυγιάννης αναγνωρίζεται σαν μια από τις πιο σημαντικές Ελληνικές λογοτεχνικές μορφές των τριών τελευταίων αιώνων. Η γλώσσα του είναι η ρωμαλέα κοινή λαλιά των αγροτών της Ρούμελης, εμπλουτισμένη με μια πληθώρα εκφραστικών Τούρκικων και Ιταλικών λέξεων και φράσεων και εμψυχωμένη με το αθάνατο πνεύμα του Ελληνικού δημοτικού τραγουδιού, που ήταν πατρογονική κληρονομιά του Μακρυγιάννη και από την οποία πάντα πρόθυμα και έντεχνα αντλούσε για να διασκεδάσει την παρέα του.

Γενεές αναγνωστών και κριτικών, και ιδιαίτερα ο Γιώργος Σεφέρης, θεωρούν τον Μακρυγιάννη ποιητή, και τη λαλιά του αυτή των Ομηρικών ηρώων. Το 1963, μετά την απονομή του Νομπέλ, ο Σεφέρης έγραψε:

“Από το 1926, όταν πρωτόπιασα στα χέρια μου τα Απομνημονεύματα του Μακρυγιάννη, μέχρι σήμερα, δεν έχει περάσει μήνας που δεν διάβασα μερικές σελίδες του, ούτε εβδομάδα που δεν στοχάστηκα πάνω σ’ ένα απ’ τα εξαίσια αποσπάσματα του. Αυτές οι σελίδες με συντρόφεψαν σε ταξίδια και περιπλανήσεις, και σε χαρές και λύπες υπήρξαν πηγές διαφώτισης και παρηγοριάς. Στη χώρα μας αυτή, που συχνά καταφεύγουμε από ανάγκη σε οδυνηρή αυτοδίδαξη, ο Μακρυγιάννης ήταν για μένα ο πιο ταπεινός και σταθερός από τους δασκάλους μου.”

Υπάρχει ένας φυσικός ρυθμός στην Ελληνική δημοτική γλώσσα, η οποία στα χέρια ενός μάστορα αποτελεί την πρώτη ύλη υπέροχης ποίησης. Όλη η αγωνία, η φρίκη, η δόξα και η ομορφιά του Αγώνα της Ελευθερίας ζωντανεύουν απαράμιλλα μέσα απ’ του Μακρυγιάννη τη φυσική ποίηση και πρωτόγονη χάρη.

“Το όνομα του Στρατηγού Μακρυγιάννη δεν μας είναι άγνωστο. Η φυσιογνωμία και η παρρησία του, η λαϊκή, ζωντανή λαλιά του έχουν εντυπωθεί στον νου και την καρδιά μας. Για τον σύγχρονο Νεοέλληνα που ξέρει την Ιστορία του τόπου μας, ο Μακρυγιάννης δεν είναι απλώς ένας αγωνιστής που έχυσε το αίμα του για την πατρίδα. Είναι το πρότυπο του σοφού λαϊκού ανθρώπου ο οποίος δεν εμφορούνταν από άκριτο φανατισμό, αλλά από βαθύ προβληματισμό και αντικειμενικότητα. Είχε το πείσμα να μάθει γράμματα σε προχωρημένη ηλικία μόνο και μόνο για να αποτυπώσει με τα δικά του «κολλυβογράμματα» τις σκέψεις του για την Επανάσταση, για το πραγματικό νόημα της Ελευθερίας και της Ελληνικότητας.”

Ειρήνη Μαραγκόζη, Φιλόλογος

«H δραματοποίηση του Σιμωνίδη είναι τόσο συγκινητική γιατί ο ηθοποιός μετατρέπεται σε δίαυλο έκφρασης της αυθεντικής φωνής τόσο του ρουμελιώτη Μακρυγιάννη, όσο και άλλων χαρακτήρων που αναφέρονται στα Απομνημονεύματα, όπως ο Γώγος, ο Γκούρας , ο Άιντεκ κι ο Όθωνας.»

Περιοδικό NEO

Ερμηνεύει ο Γιάννης Σιμωνίδης.