Οι εκρήξεις χρωμάτων του Gabriel Dawe είναι γνωστές εδώ και χρόνια. Η ιδιότητά τους να μαγνητίζουν το βλέμμα του θεατή και να προκαλούν μια αόριστη αίσθηση ευφορίας έχει απασχολήσει ξανά τα μίντια και τους κριτικούς τέχνης. Με το έργο Plexus 35, ο Μεξικανός καλλιτέχνης παρουσιάζει τη δουλειά του στο Μουσείο Τέχνης του Τολέδο, δημιουργώντας μια μίξη του παλιού και του νέου.

Η εγκατάσταση που δημιουργήηκε ειδικά για τον χώρο του μουσείου είναι φτιαγμένη από από κλωστές ραπτικής, οι οποίες σχηματίζουν ένα ουράνιο τόξο εσωτερικού χώρου, παίζοντας με την αρχιτεκτονική ου δωματίου και την ψευδαίσθηση του φωτός. Η γυάλινη οροφή του μουσείου επιτρέπει στο φως να εισέλθει και να διυλιστεί μέσα από τις χρωματιστές κλωστές, σχηματίζοντας ένα υπαρκτό ολόγραμμα.

Η σειρά έργων Plexus του Dawe προέκυψε από την αγάπη του καλλιτέχνη για το κέντημα, παρά το χρόνο που απαιτεί αυτή η τέχνη μέχρι την ολοκλήρωση οποιουδήποτε εγχειρήματος. Η χρήση υφασμάτων και υφαντών στη δουλειά του είναι και ένας διακριτικός τρόπος να απευθυνθεί σε ζητήματα που αφορούν την ταυτότητα φύλου του.

Από την αρχή κατάλαβα ότι οι αρχιτεκτονικές δομές που έφτιαχνα από κλωστή φαίνονταν πολύ αιθέριες. Ήταν σαν ακτίνες χρωματιστού φωτός, που είχαν παγώσει μέσα στον χώρο, αναφέρει ο ίδιος ο καλλιτέχνης.

Τοποθετημένη στην κεντρική αίθουσα του μουσείου, η εγκατάσταση βρίσκεται ανάμεσα σε έργα μεγάλων δασκάλων, όπως ο Peter Paul Rubens.