Μελάνι, πηλός, μολύβι, μάρμαρο, πέτρα, δένουν αρμονικά στο ’’πραγματικό’’ και στο ’’αδύνατο να συμβεί’’… Σαρκασμός, αντίδραση και κριτική στο σύγχρονο κοινωνικό γίγνεσθαι, χιούμορ και ανατροπή.

Ο Νίκος Δεληγιάννης γράφει:

«….Δέν έχω επιλογές …….
θα πώ …είμαι ΑΥΤΟΔΙΔΑΚΤΟΣ …..
γιατί απλά , μου είναι δύσκολο
να προσδιορίσω και να υπο – δείξω τους δασκάλους μου…..
Γεννήθηκα στην ΑΘΗΝΑ το 1959
Μικρός , δεν μιλούσα πολύ, παρατηρούσα όμως τα πάντα .
Δεν εκφραζόμουν πολύ, ζωγράφιζα αυτά που ένιωθα…..
Με μια γόμα, έσβηνα τα σύννεφα και έφτιαχνα ηλιαχτίδες
Έβαζα τα γέλια, εκεί που είχε δάκρυα, μέχρι που το χαρτί ….
τρυπούσε από τη χρήση ….και κοιμόμουν ….
Δεν έχω επιλογές»

Οδυσσέας Γαλανάκης

Ο Οδυσσέας Γαλανάκης γεννήθηκε το 1960 στο Κονγκό, στη γραμμή του ισημερινού, από γονείς μετανάστες. Kατάγεται από τον Άη Στράτη. Στα 15 του αρχίζει να ασχολείται με την κιθάρα και μαζί με τον Βασίλη Πετρίδη και τον Κυριάκο Δαρίβα, φτιάχνουν το πρώτο τους συγκρότημα (τοπικό κουκακιώτικο), παίζοντας στις εκδηλώσεις των σχολείων της περιοχής.

Το 1978 γνωρίζεται με τον Παύλο Σιδηρόπουλο και το ’’κουκακιώτικο συγκρότημα’’ μετατρέπεται στο σχήμα ’’Οι Απροσάρμοστοι’’, με τη συμμετοχή του Αλέκου Αράπη και του Λουκά Γκέκα.

’” Έτσι άρχισε ένα όμορφο ταξίδι που κράτησε 12 χρόνια με τέσσερις δίσκους, πάρα πολλά live, πολύ δρόμο και απίστευτες στιγμές. Το ταξίδι όμως διακόπηκε απότομα τον Δεκέμβρη του 1990 με την τραγική απώλεια του Παύλου’”, όπως λέει.

Από τότε συνεχίζει να παίζει με τους Απροσάρμοστους τα τραγούδια του Παύλου, ενώ παράλληλα συμμετέχει σε πολλά μουσικά σχήματα, σε live και ηχογραφήσεις, ροκ και έντεχνα.

Το 2007,αναζητώντας εκφραστική διέξοδο, καταπιάνεται με τον πηλό και τη γλυπτική, κάνοντας τα έργα του να σαρκάζουν την πραγματικότητα με ανατρεπτικό χιούμορ.