Χάρης Καζέπης: Mια αλήθεια γεννιέται στο Θέατρο του Νέου Κόσμου

Tην πρώτη φορά που πήρα το θεατρικό αυτό έργο στα χέρια μου για να το διαβάσω δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται. Ποια είναι η αλήθεια; Είχα έρθει αρκετές φορές, κατά καιρούς, σε επαφή με τον λόγο του ποιητή Δημήτρη Δημητριάδη, είτε ως αναγνώστης είτε ως θεατής, και γνώριζα την διάθεσή του να σαρκάζει τον εφιάλτη της ύπαρξης, του «κανονικού» και το αβάσταχτο της ανθρώπινης κωμωδίας. Ποια όμως είναι η αλήθεια; Η πρώτη ανάγνωση άρχισε να ρίχνει φως, σκοτεινό φως, στην αλήθεια. Στην αλήθεια που τρομάζουμε ή δεν νιώθουμε άνετα να αντικρίζουμε κατάματα, ή που δεν θα θέλαμε να είναι αυτή. Ποια είναι όμως αυτή η αλήθεια;

Αυτό το αποκάλυψε το ίδιο το κείμενο, η διαδικασία της πρόβας με τον Γιάννη Σκουρλέτη, τη Μαρία Παρασύρη, τον Δημήτρη Παγώνη και όλη τη δημιουργική ομάδα της bijoux de kant, αλλά περισσότερο από όλα, δυστυχώς, το ποια είναι η αλήθεια το φανερώνει καθημερινά και όλο και πιο αμείλικτα η πραγματικότητα.

Η αλήθεια είναι ότι χτες στην Ανδραβίδα κάποιος έσφαξε δύο μικρά παιδιά και τους γονείς τους και στη Θεσσαλονίκη κάποιος άλλος σκότωσε την πρώην σύντροφό του και τραυμάτισε την κόρη της. Η αλήθεια είναι ότι προχτές σε ένα χωριό στην Αχαΐα κάποιοι έκαναν επίθεση με πέτρες στο σπίτι κάποιου επειδή είναι ομοφυλόφιλος. Η αλήθεια είναι ότι για αρκετό καιρό ένα ζευγάρι κυκλοφορούσε στους δρόμους της Αθήνας έχοντας μαζί τους το πτώμα ενός επτάχρονου αγοριού σε μια εργαλειοθήκη. Η αλήθεια είναι ότι στην Κάρπαθο ένας πατέρας αυτοκτόνησε επειδή δεν «άντεξε» τον χλευασμό ορισμένων κατοίκων σχετικά με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του γιού του. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι δεν ανέχτηκαν την ύπαρξη του Βαγγέλη Γιακουμάκη. Η αλήθεια είναι ότι κάποιοι, αυτοί που αντιπροσωπεύουν το μέσο όρο της κοινωνίας μας, ξυλοκόπησαν μέχρι θανάτου τον Ζακ Κωστόπουλο γιατί τους χαλούσε το αφήγημα της «κανονικότητας». Η αλήθεια είναι ότι κάθε μέρα αποκαλύπτονται συνεχώς και άλλα και κάποια δεν αποκαλύπτονται και δεν τα μαθαίνουμε ποτέ! Μένουν βαθιά κρυμμένα κάτω από τον στιβαρά σαθρό «κανονικό» κοινωνικό μας ιστό. Η αλήθεια είναι ότι έχουμε ενσωματώσει τόσο φυσικά τη βία, σε όλες της τις μορφές, στην καθημερινότητά μας που πλέον αυτό θεωρείται το «κανονικό» μας.

Εμείς όμως τι κάνουμε; Πώς απαντάμε; Πώς συνεχίζουμε; Η αλήθεια, ευτυχώς, δεν είναι μόνο τα πιο πάνω. Η αλήθεια είναι και αυτά που γράφει σε μήνυμά της προς τους γονείς του Άλκη που σκότωσαν στη Θεσσαλονίκη οπαδοί διαφορετικής ποδοσφαιρικής ομάδας από την δική του, η μητέρα του Ζακ Κωστόπουλου: «… Ακούω τα λόγια σας όταν μιλάτε για το τέρας της βίας κι είναι σαν να ακούω το δικό μου παιδί: “Εγώ στη βία απαντάω με αγάπη”. Γιατί έτσι μόνο θα σταματήσει, αν σταθούμε απέναντι της αγέρωχοι κι ανυπότακτοι, αρνούμενοι να τη δεχτούμε ακόμα κι όταν ποτίζει τα πεζοδρόμια με το αίμα των παιδιών μας. …»

Αυτό νιώθω ότι κάνουμε κι εμείς με την παράστασή μας. Στεκόμαστε απέναντι στη βία, τα στερεότυπα, την κοινωνική υποκρισία, τον αποκλεισμό του διαφορετικού, αγέρωχοι και ανυπότακτοι μέσα από την τέχνη του θεάτρου, αρνούμενοι να την δεχτούμε. Με τρόμο και καθόλου ανώδυνα αντιμετωπίζουμε με αγάπη τα «τέρατα» μήπως και καταφέρουμε ξεμπροστιάζοντάς τα να σταματήσουμε, να εμποδίσουμε κάτι. Την εξάπλωση, την συνήθεια, την «κανονικοποίησή» τους. Κάτι. Κάτι.

Η αλήθεια είναι ότι ίσως και να είμαστε μες στα σκατά ως το λαιμό. Έχουμε όμως την επιλογή να τραγουδήσουμε! (Ευχαριστώ Σάμιουελ Μπέκετ)

Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης

Ο Χάρης Χαραλάμπους-Καζέπης γεννήθηκε στη Λεμεσό της Κύπρου. Είναι αριστούχος απόφοιτος της Ανώτερης Σχολής Δραματικής Τέχνης του Νέου Ελληνικού Θεάτρου του Γιώργου Αρμένη, κάτοχος Πτυχίου Τραγουδιού από το Ελληνικό Ωδείο και απόφοιτος του Τμήματος Χημικών Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Η αλήθεια είναι» του Δημήτρη Δημητριάδη από την Bijoux de kant στο Θέατρο του Νέου Κόσμου.

Διαβάστε επίσης:

Η Αλήθεια Είναι, από την ομάδα bijoux de kant στο θέατρο του Νέου Κόσμου