Τα εγκαίνια της έκθεσης «Στο κέντρο του θορύβου» θα γίνουν 15 Οκτωβρίου στις 19:00. Παράλληλα, θα παρουσιαστεί και η τοιχογραφία που θα δημιουργήσει ο εικαστικός στον εξωτερικό χώρο του κτιρίου όπου στεγάζεται η γκαλερί. Με τη χρήση της τεχνικής του πλακάτο, ο Χρήστος Τριανταφύλλου δημιουργεί πολυδιάστατα έργα ζωγραφικής, αποτυπώνοντας με ευαισθησία τα συναισθήματά του. Τα έργα του – πίνακες, γλυπτικές εγκαταστάσεις και graffiti – χαρακτηρίζονται από βάθος, υφή και έντονη αισθητική.
Μέσα από τις επιτοίχιες παρεμβάσεις του, αναδεικνύει τα προβλήματα του αστικού τοπίου, ενώ ταυτόχρονα, με τα ζωηρά του χρώματα, δίνει νέα πνοή και αισιοδοξία στο δημόσιο χώρο. Υπάρχει πάντα μια φωνή που επιχειρεί να σε αποσπάσει από τον δρόμο σου. Ο «διπλανός» είναι πολλά πρόσωπα και καταστάσεις μαζί: είναι οι τρίτοι που δεν τόλμησαν ποτέ να κυνηγήσουν το όνειρό τους και τώρα σού λένε να τα παρατήσεις· είναι το κράτος και οι μηχανισμοί που σε θέλουν αδύναμο για να σε ελέγχουν· είναι οι δύσκολες συνθήκες που σε λυγίζουν και σε βάζουν σε πειρασμό να εγκαταλείψεις· είναι ακόμη και η ίδια σου η οικογένεια που, μέσα από τα δικά της ιδανικά, μπορεί να σε πνίξει χωρίς να σου αφήσει χώρο να εκφραστείς.
Όμως όσο κι αν φωνάζει ο διπλανός, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μη χάσεις τον εαυτό σου. Γιατί αν σωπάσεις μπροστά στις φωνές των άλλων, το όνειρό σου θα χαθεί, όπως χάθηκαν τα δικά τους. Η φωνή του διπλανού είναι θόρυβος: ο θόρυβος των προσδοκιών, των φόβων, των ανασφαλειών που δεν είναι δικοί σου αλλά προβάλλονται πάνω σου. Είναι η κοινωνία που σου υπαγορεύει τι «πρέπει» και τι «δεν πρέπει», οι κανόνες που σε θέλουν μικρό, οι συγκυρίες που σε δοκιμάζουν. Κι όμως, ακόμη και στον μεγαλύτερο θόρυβο, υπάρχει πάντα ένας δικός σου ρυθμός που πρέπει να ακολουθήσεις. Δεν είναι ανάγκη να πολεμήσεις τον διπλανό· όπως με τον σκύλο που γαβγίζει ασταμάτητα, δεν χρειάζεται να του βάλεις φίμωτρο· δώσε του μια λιχουδιά, αναγνώρισε την παρουσία του και συνέχισε.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Έτσι ο θόρυβος παύει να σε ορίζει, κι εσύ μένεις προσηλωμένος σε αυτό που γεννήθηκες να κάνεις. Το ζήτημα δεν είναι αν υπάρχει πεπρωμένο – όλοι έχουμε ένα. Το ζήτημα είναι αν είμαστε αρκετά γενναίοι για να το αντικρίσουμε, όταν ο φόβος μάς φοράει παρωπίδες και μας τυφλώνει από το ίδιο μας το φως. Το θάρρος δεν είναι η απουσία φόβου· είναι η επιλογή να περπατήσεις τον δρόμο σου ακόμη κι όταν οι φωνές γύρω σου σε καλούν αλλού. Να βλέπεις τον διπλανό, να ακούς τον θόρυβο, αλλά να μην τους αφήνεις να καθορίζουν την πορεία σου. Γιατί το πεπρωμένο είναι προσωπικό· δεν μπορεί να το αναλάβει κανείς άλλος για σένα, ούτε μπορεί να στο στερήσει, αν δεν το παραδώσεις εσύ ο ίδιος.
Η τέχνη του Χρήστου Τριανταφύλλου γίνεται η πιο καθαρή απάντηση σε όλο αυτό. Είναι η πράξη που μεταμορφώνει τη φωνή του διπλανού σε χρώμα, τον φόβο σε σχήμα, τον θόρυβο σε εικόνα. Κάθε πίνακας είναι μια δήλωση ύπαρξης, μια μαρτυρία πως δεν σώπασες, πως δεν παραδόθηκες. Μην χάσεις τον εαυτό σου όσο κι αν φωνάζει ο διπλανός σου· γιατί στο τέλος, η φωνή που θα σε συνοδεύει δεν θα είναι η δική του, αλλά η δική σου. Κι αν την προδώσεις, ο κόσμος θα χάσει όχι μόνο έναν καλλιτέχνη, αλλά και την ανεπανάληπτη ιστορία που μόνο εσύ μπορούσες να αφηγηθείς.
Χρήστος Τριανταφύλλου – Βιογραφικές πληροφορίες
Ο Χρήστος Τριανταφύλλου γεννήθηκε, ζει και εργάζεται στης Σέρρες. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Μακεδονίας, Σχολή Καλών Τεχνών, Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών, Φλώρινα. Συνδυάζει με μοναδικό τρόπο τη ζωγραφική και τη χαρακτική, δημιουργώντας έργα με βάθος, υφή και αισθητική αξία. Έχει δημιουργήσει εννιά τοιχογραφίες (graffiti) και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και σε art fairs.
