Το ημερολόγιο του Χανς Φάλαντα γραμμένο μέσα στη φυλακή.
1944: Σε ένα κελί ναζιστικής φυλακής, τριγυρισμένος από ψυχασθενείς δολοφόνους και μονίμως υπό το άγρυπνο βλέμμα των SS, ο Χανς Φάλαντα γράφει με κίνδυνο της ζωής του τις αναμνήσεις του από τα δώδεκα χρόνια εθνικοσοσιαλισμού.
Ο Φάλαντα, αντίθετα με άλλους μεγάλους συγγραφείς, αρνήθηκε να εγκαταλείψει τη Γερμανία του Τρίτου Ράιχ, γιατί «αγαπούσε αυτόν τον λαό», ο οποίος του είχε γίνει πια ξένος. Του είχε απαγορευτεί να δημοσιεύει και είχε εθιστεί στα ναρκωτικά.
Στη φυλακή ξαναβρίσκει τον παλιό του εαυτό. Γράφει με φρενήρη ρυθμό λογοτεχνικά κείμενα και, κυρίως, καταγράφει τις εμπειρίες του επί εθνικοσοσιαλισμού. Αυτές οι καταγραφές συγκεντρώνονται και εκδίδονται για πρώτη φορά στο «Ξένος στη Χώρα μου – Ημερολόγιο φυλακής 1944». Στις σελίδες του απελευθερώνει το μίσος του για τους ναζί, περιγράφει πρόσωπα και γεγονότα της εποχής, μιλά για τις ταλαιπωρίες που υπέστη, αλλά δεν κρύβει και τους συμβιβασμούς που αναγκάστηκε να κάνει.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Χανς Φάλαντα
Ο Χανς Φάλαντα [Hans Fallada (λογοτεχνικό ψευδώνυμο του Rudolf Wilhelm Ditzen)] γεννήθηκε το 1893 στο Γκράιφσβαλντ και πέθανε το 1947 στο Βερολίνο. Το συγγραφικό του έργο είναι επηρεασμένο από το ύφος της Νέας Αντικειμενικότητας και χαρακτηρίζεται από μια προσέγγιση ρεπορτάζ χωρίς συναίσθημα, με ακρίβεια στη λεπτομέρεια και σεβασμό για το γεγονός. Το 1932 κυκλοφορεί το μυθιστόρημά του Και τώρα, ανθρωπάκο; το οποίο περιγράφει την καθημερινή ζωή των προλεταριοποιημένων μικροαστών. Με το βιβλίο αυτό αποκτά παγκόσμια φήμη. Μερικά από τα πιο γνωστά έργα του είναι ο Εφιάλτης και το Λύκος ανάμεσα σε λύκους.
