Οι προτάσεις μας

Παρεμβαίνοντας – μια ζωή μεταξύ πολέμου και ειρήνης: Η αυτοβιογραφία του Κόφι Ανάν

Γραμμένη με αμεσότητα και ειλικρίνεια, η αυτοβιογραφία του Κόφι Ανάν, Παρεμβαίνοντας: μια ζωή μεταξύ πολέμου και ειρήνης, περιγράφει τις προκλήσεις, τις επιτυχίες, αλλά και τις αποτυχίες στη διάρκεια της μακρόχρονης πορείας του γκανέζου διπλωμάτη στο κέντρο της παγκόσμιας πολιτικής σκακιέρας.

Μετά από σαράντα χρόνια υπηρεσίας ως Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών, ο Κόφι Ανάν -ο οποίος βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 2001– μοιράζεται τις μοναδικές εμπειρίες του κατά τη διάρκεια των τρομοκρατικών επιθέσεων της 11ης Σεπτεμβρίου, των εισβολών στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, του πολέμου μεταξύ του Ισραήλ, της Χεζμπολάχ και του Λιβάνου και των βάναυσων συγκρούσεων στη Σομαλία, στη Ρουάντα και στη Βοσνία.

Παράλληλα, αναφέρεται στις ανά τον κόσμο γεωπολιτικές ανακατατάξεις, όπως αυτές εξελίχθηκαν από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου μέχρι και σήμερα. Μια πολύ προσωπική διήγηση που μας καλεί ταυτόχρονα να σκεφτούμε τον ρόλο των παγκόσμιων ισορροπιών στο παρελθόν, στο παρόν και στο μέλλον, αλλά και τον ρόλο που καλείται να διαδραματίσει στη διαφύλαξη της παγκόσμιας ειρήνης ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών.

Γιοζεφίνε η αοιδός και άλλα διηγήματα: Το βιβλίο του Φραντς Κάφκα από τις εκδόσεις Κίχλη

Η ρευστή ταυτότητα είναι το κοινό χαρακτηριστικό των όντων που κατοικούν σε αυτή τη συλλογή διηγημάτων και μικρών πεζών του Φραντς Κάφκα: η αοιδός Γιοζεφίνε έχει τη συμπεριφορά και τις αγωνίες ενός καλλιτέχνη, ενώ συνάμα μοιράζεται την άχαρη καθημερινότητα του λαού των ποντικιών· δυο μπάλες από ζελατίνη εμφανίζουν ιδιότητες σκύλου – ή μήπως έχουν σιγά σιγά αποκτήσει τα χαρακτηριστικά των υφισταμένων του Μπλούμφελντ ακολουθώντας τον κατά πόδας στον ελεύθερο χρόνο του;

Μια γέφυρα μονολογεί και αναρριγά στη θέα του πρώτου διαβάτη-εραστή· ένα υβριδικό ζώο, μισό γατί μισό αρνί, βιώνει με απόγνωση τη διχασμένη φύση του· μια μπίλια σουλατσάρει για λίγο αμέριμνη, με τα χέρια πίσω από την πλάτη, έξω από τον λαβύρινθό της· μορφές της μυθολογίας διαρρηγνύουν τα μυθολογικά τους συμφραζόμενα και διεκδικούν έναν άλλο ρόλο…

Το καφκικό σύμπαν συμπλέκεται αξεδιάλυτα με το σύμπαν της ζωής μας. Τα φανταστικά όντα του Κάφκα και το μονίμως αμήχανο «εγώ» που βρίσκεται απέναντί τους φέρνουν στο φως γυμνή μιαν αλήθεια: όσο ρευστή και αδιανόητη είναι η πραγματικότητα, άλλο τόσο ρευστός και αλλόκοτος είναι ο εαυτός μας, ένα φανταστικό ον που βαδίζει παραπατώντας μέσα στη σκοτεινιά του κόσμου.

Τύραννος: Kυκλοφόρησε το νέο βιβλίο του Stephen Greenblatt από τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ

Οι ηγέτες συχνά είναι επιρρεπείς στη διαφθορά και στους ανέντιμους συμβιβασμούς‧ το πλήθος συχνά συμπεριφέρεται με ανοησία και αγνωμοσύνη, άγεται και φέρεται από τους δημαγωγούς και αργεί να αντιληφθεί τα πραγματικά συμφέροντά του. Υπάρχουν περίοδοι, κάποτε μακρόχρονες, στις οποίες φαίνεται να θριαμβεύουν τα ωμότερα κίνητρα των πιο φαύλων ανθρώπων.

Ο Σαίξπηρ όμως πίστευε ότι οι τύραννοι και οι υποτακτικοί τους είναι καταδικασμένοι να αποτύχουν: θα τους γκρεμίσει η ίδια η κακία τους και η ανθρωπιά της λαϊκής ψυχής, που μπορεί να κατασταλεί αλλά όχι να εξουδετερωθεί εντελώς. Θεωρούσε πως ο καλύτερος τρόπος για να ξανακερδηθεί η συλλογική αξιοπρέπεια είναι να αναλάβουν πολιτική δράση οι απλοί πολίτες. Ποτέ του δεν ξέχασε ο Σαίξπηρ όσους κράτησαν το στόμα τους πεισματικά κλειστό όταν τους ζητούσαν να ζητωκραυγάσουν τον τύραννο‧ ποτέ του δεν ξέχασε τον υπηρέτη που θέλησε να εμποδίσει τον βασανισμό ενός κρατουμένου, όταν ο βασανιστής ήταν ο ίδιος ο αφέντης του‧ ποτέ του δεν ξέχασε τον πεινασμένο πολίτη που απαίτησε οικονομική δικαιοσύνη. «Τι είναι η πόλη αν όχι ο λαός της;»

Σάγκι Μπέιν: Κυκλοφορεί το βραβευμένο με Booker βιβλίο του Douglas Stuart

Αρχές της δεκαετίας του 1980. Η Γλασκόβη βρίσκεται σε παρακμή, οι πολιτικές της Θάτσερ έχουν βυθίσει ολόκληρες οικογένειες στην ανεργία, κι όλοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να επιβιώσουν. Η Άγκνες Μπέιν είχε μεγαλύτερες προσδοκίες για τη ζωή. Ονειρεύεται πράγματα πιο σπουδαία: ένα δικό της σπίτι, μια ζωή με μεγαλύτερες πολυτέλειες, σαν εκείνες που βλέπει στα περιοδικά, οτιδήποτε θα μπορούσε να φωτίσει κάπως τη δική της γκρίζα ζωή. Προσπαθεί να διατηρήσει την αξιοπρέπειά της παραμένοντας περιποιημένη και όμορφη, αλλά τελικά καταφεύγει στο ποτό, βρίσκοντας σε αυτό ολοένα και μεγαλύτερη ανακούφιση.

Όταν ο άντρας της την εγκαταλείπει, η Άγκνες και τα τρία παιδιά της θα βρεθούν σε αδιέξοδο, σε αυτή τη διαλυμένη πόλη. Και όσο εκείνη θα βουλιάζει όλο και περισσότερο στον αλκοολισμό, τα παιδιά θα αναγκαστούν να φύγουν, να σώσουν τον εαυτό τους. Ο μικρός Σάγκι όμως μένει. Και δεν σταματά ποτέ να ελπίζει. Ελπίζει πως οι μέρες που θα έρθουν θα είναι καλύτερες, πως η μητέρα του θα σωθεί. Και την ίδια στιγμή, ο ίδιος αγωνίζεται να βρει την ταυτότητά του, να καταλάβει ποιος είναι και γιατί όλοι τον αντιμετωπίζουν σαν κάτι διαφορετικό. Μια βαθιά συγκινητική ιστορία για τον εθισμό, τη φτώχεια και τη σεξουαλικότητα, μα πάνω από όλα μια ιστορία για την αγάπη.

Είμαστε αλλού – Κορίτσια της προσφυγιάς: Το νέο βιβλίο της Μαλάλα Γιουσαφζάι

Δεν παύει ποτέ να με συγκλονίζει το γεγονός ότι οι άνθρωποι θεωρούν την ειρήνη κάτι δεδομένο. Εγώ είμαι ευγνώμων για αυτήν κάθε μέρα. Δεν την έχουν όλοι. Εκατομμύρια άντρες, γυναίκες και παιδιά βλέπουν με τα μάτια τους τον πόλεμο κάθε μέρα. Η δική τους πραγματικότητα είναι η βία, τα κατεστραμμένα σπίτια, οι χαμένες αθώες ζωές. Και η μόνη επιλογή που έχουν στη διάθεσή τους για να είναι ασφαλείς είναι να φύγουν. Να «επιλέξουν» να εκτοπιστούν. Δύσκολα το λες επιλογή αυτό. –Malala Yousafzai

Μην πεις λέξη: Ένα βιβλίο για την κρυφή ιστορία του IRA, του Patrick Radden Keefe

Τον Δεκέμβριο του 1972, μασκοφόροι εισβολείς αρπάζουν από το σπίτι της στο Μπέλφαστ την Τζιν Μακόνβιλ, μια μητέρα δέκα παιδιών. Τα παιδιά της δεν την ξανάδαν ποτέ. Η απαγωγή της ήταν ένα από τα πλέον περιβόητα επεισόδια της άγριας διαμάχης που είναι γνωστή ως oι Ταραχές. Όλη η γειτονιά ήξερε ότι υπεύθυνος ήταν ο IRA, όμως κανείς δεν μιλούσε. Το 2003 ανθρώπινα οστά ανακαλύφθηκαν σε μια παραλία. Τα παιδιά της Μακόνβιλ κατάλαβαν ότι ήταν η μητέρα τους όταν τους είπαν πως στο φόρεμα ήταν γαντζωμένη μια μπλε παραμάνα – με τόσα παιδιά, την είχε πάντα πρόχειρη για πάνες και σχισμένα ρούχα.

Με τον ρυθμό ενός θρίλερ, και με περίτεχνη αλλά καλογραμμένη δομή, η έρευνα σε βάθος του βραβευμένου Αμερικανού αρθρογράφου του New Yorker Patrick Radden Keefe αποκαλύπτει τον τρόμο, την απώλεια και τη σπαρακτική ματαιότητα ενός ανταρτοπόλεμου, οι συνέπειες του οποίου δεν αντιμετωπίστηκαν ποτέ. Από τους ακραίους τρομοκράτες του IRA, όπως η Ντολόρς Πράις, η οποία από νεαρή ηλικία έβαζε βόμβες στο Λονδίνο, τα κατασκοπικά παιχνίδια και τα βρόμικα κόλπα του Βρετανικού Στρατού, μέχρι τον Τζέρι Άνταμς, που διαπραγματεύτηκε την ειρήνη αλλά πρόδωσε τους σκληροπυρηνικούς συντρόφους του, το Μην πεις λέξη παρουσιάζει έναν κόσμο πάθους, εκδίκησης και οδύνης.

Μεσοτοιχίες: Νέο βιβλίο από τον Κωνσταντίνο Μούσσα

Από την Ελλάδα στη Ρουμανία, από την Ιταλία στην Αίγυπτο, από την Ισπανία στη γαλλική ύπαιθρο, εννέα ιστορίες, εννέα τόποι, εννέα ζωές συνθέτουν ένα πολύπλευρο μωσαϊκό με φιλοσοφικές και υπαρξιακές προεκτάσεις, έχοντας ως επίκεντρο την πανδημία, που περιόρισε την ελευθερία μετακινήσεων και τη δυνατότητα επαφής στις περισσότερες χώρες του πλανήτη. Μέσα από σελίδες γεμάτες στοχασμό, αλλά και πάθος για τη ζωή, μέσα από την κοινή εμπειρία του εγκλεισμού, μας αποκαλύπτεται η ενιαία ουσία όλων των ανθρώπων, πέρα από τις όποιες πολιτικές, θρησκευτικές και προσωπικές πεποιθήσεις τους.

Ταυτόχρονα μας αποκαλύπτεται ο αγώνας του ανθρώπου να μην υποκύψει στον φόβο, στην αποξένωση και στη μοναξιά. Ο αγώνας του ανθρώπου να παραμείνει άνθρωπος. Γιατί εξίσου επικίνδυνοι με την εξάπλωση της ασθένειας είναι οι δαίμονες και το σκότος που όλοι έχουμε μέσα μας και όλοι καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε αν δεν θέλουμε να χάσουμε την αληθινή υπόστασή μας.

Διαβάστε επίσης:

«Μεσοτοιχίες»: Μεσοτοιχίες παράλληλων πεπρωμένων