Οι μισές δουλειές, οι μισές κουβέντες, οι μισές αμαρτίες, οι μισές καλοσύνες έφεραν τον κόσμο στα σημερινά χάλια. Φτάσε, μωρέ άνθρωπε, ως την άκρα, βάρα και μη φοβάσαι! Πιο πολύ σιχαίνεται ο Θεός το μισοδιάολο παρά τον αρχιδιάολο!

Αυτά τα λόγια, στο βιβλίο Βίος και Πολιτεία του Αλέξη Ζορμπά, έμελλε να καρφωθούν σε κάθε κύτταρο του εγκεφάλου μας και σε κάθε αρτηρία της καρδιάς μας. Ο Νίκος Καζαντζάκης γεννήθηκε στο Ηράκλειο της Κρήτης λέει η βιογραφία του. Εμείς θα λέγαμε πως γεννήθηκε στον τόπο της αλήθειας, ή έστω γεννήθηκε στην αοριστία των πάντων με τις ορισμένες ρίζες και δημιούργησε την δική του αλήθεια.

Οι σταθμοί της ζωής του πολλοί. Από την Αθήνα στο Παρίσι, στο Βερολίνο και απο τα Υπουργεία στην Unesco. Ίσως αυτό να είναι που μας μαγεύει στο έργο του. Πως να παραμείνεις, εσύ, ο ίδιος, ο ευατός σου, πλάι με τις ρίζες σου σε όποιο τόπο και αν πας, σε όποιο χώρο και άν βρεθείς. Στο έργο του παρατηρούμε ιδιαίτερα την αναφορά στο Θεό και την ανωτερότητα του σε σχέση με τον άνθρωπο. Όχι απο την γραφική θρησκευτική οπτική, αλλά “την άλλη” εκείνη που ο Θεός έχει την κατανόηση που έχασε ο άνθρωπος στον δρόμο του. Ο Θεός θα σου συγχωρήσει τις ανθρώπινες ατασθαλίες, γιατί γνωρίζει την ουσία του ορισμού του “ανθρώπινου”.

“Δεν τον φοβάμαι το Θεό, αυτός καταλαβαίνει και συχωρνάει. Τους ανθρώπους φοβάμαι. Αυτοί δεν καταλαβαίνουν και δε συχωρνούν.” Διαβάσαμε.

Σικελιανός – Καζαντζάκης & Θρησκέια

Το Νοέμβριο του 1914 οι ποιητές Σικελιανός & Καζαντζάκης συναντήθηκαν στα γραφεία του «Εκπαιδευτικού Ομίλου». Το γοργό και χάριν έχει και έτσι οι δυο τους αναγνώρισαν αμέσως την μεταξύ τους πνευματική σύνδεση. Μόλις τρεις μέρες αργότερα ξεκίνησαν για το Άγιο Όρος,με σκοπό όχι μονάχα να προσκυνήσουν αλλά και να περιηγηθούν στους τόπους εκείνους για 40 ολόκληρες ημέρες. Θα λέγαμε πως αναζητούσαν την πνευματική ικανοποίηση πλάι στο στοιχείο της γαλήνης. Εκεί, ο Τολστόι,ο Βούδας και Δάντης τους κρατούν συντροφία. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός, πως σχεδίαζαν να ιδρύσουν μια καινούρια θρησκεία.

Για αρκετά χρόνια, ταξίδευαν στην Ελλάδα.Οι ιδεολογικές τους διαφορές, ωστόσο τους έφεραν σε ρήξη. Η μοίρα όμως τους ξαναφέρνει κοντά. Αλλά η υποψηφιότητα και των δύο στα βραβεία Νόμπελ τους ξαναδιασπά.Το 1951, ο Σικελιανός φεύγει από τη ζωή. Ο Καζαντζάκης, βαθύτατα λυπημένος, αποχαιρετά τον συνοδοιπόρο του στην ζωή.

Ομήρου Οδύσσεια…Καζαντζάκη Οδύσσεια

Η Οδύσσεια του Καζαντζάκη ξεκίνησε το 1925 και ολοκληρώθηκε 13 χρόνια μετά στην Αίγινα. Όλα αυτά τα χρόνια, μέχρι και το 1938, ο ποιητής μελετούσε το αρχαίο κείμενο. Χαρακτήρες, πλοκή, ύβρις, θεϊκά στοιχεία, νόστος. Όλες αυτές οι συνιστώσες που “συντελούν” ένα έργο, θα λέγαμε πως μεταφέρθηκαν στις δικές του εμπειρίες ζωής, συνθέτοντας τη νέα Οδύσσεια. Ο συγγραφέας αφιέρωσε την νέα έκδοση στην Αμερικανίδα Joe MacLeod, που τον βοήθησε ώστε να πραγματοποιηθεί το έργο του.

Ομολογία Πίστεως

Το 1924 και για ένα χρόνο ακόμα, ο Νίκος Καζαντζάκης αναλαμβάνει παράνομη πολιτική δράση στον τόπο του, το Ηράκλειο της Κρήτης, μέσω μιας κομμουνιστικής ομάδας. Η ομάδα περιελάμβανε πρόσφυγες, οι οποίοι είχαν απογοητευτεί από τις πολιτικές που ακολουθούνταν και από την ασυδοσία αλλά και άνδρες που είχαν πολεμίσει κατά την διάρκεια της Μικρασιατικής Εκστρατείας.

Οι αστυνομικές αρχές της Κρήτης, τον συλλαμβάνουν και τον κρατούν για μια ολόκληρη ημέρα.Ο ποιητής αποφασίζει να υποβάλλει στην Ανακριτική Αρχή Ηρακλείου ένα υπόμνημα, όπου εκφράζει “δεόντως” τις πολιτικές του πεποιθήσεις. Το κείμενο μάλιστα δημοσιεύεται στις 16 Φεβρουαρίου του 1925, στη Νέα Εφημερίδα Ηρακλείου με τίτλο «Ομολογία Πίστεως».

Αποφθέγματα

Αφεντικό σε συμπαθώ πάρα πολύ. Έχεις τα πάντα εκτός από λίγη τρέλα και όλοι οι άνθρωποι χρειάζονται λίγη τρέλα… Αλλιώς δεν μπορεί να σπάσει το σκοινί και να ελευθερωθεί.

Η ευτυχία είναι πράγμα απλό και λιτοδίαιτο —ένα ποτήρι κρασί, ένα κάστανο, ένα φτωχικό μαγκαλάκι, η βουή της θάλασσας. Τίποτα άλλο.

Να ‘σαι ανήσυχος, αφχαρίστητος, απροσάρμοστος πάντα. Όταν μια συνήθεια καταντήσει βολική, να τη συντρίβεις. Η μεγαλύτερη αμαρτία είναι η ευχαρίστηση.

Άνθρωπος δεν είμαι; ‘Άνθρωπος, πάει να πει στραβός. Έπεσα κι εγώ με τα μούτρα στο λάκκο όπου κι οι μπροστινοί μου. Παντρεύτηκα. Πήρα την κατρακύλα. Έγινα νοικοκύρης, έχτισα σπίτι· έκαμα παιδιά. Βάσανα.

Με πληροφορίες από το kazantzakis.gr