Ο πολυχώρος Αθηναΐς παρουσιάζει την παράσταση «Φάρμα Ζώων» σε σκηνοθεσία Σ. Τσακίρη από

την Πέμπτη 10 Ιανουαρίου 2013.

Κρατώντας τον καμβά του μύθου της «Φάρμας των ζώων» και αποσπάσματα από το «1984» του G. Orwell αλλά και το νήμα της παράδοσης των ραψωδών, των τροβαδούρων, των αφηγητών με τη συνεχή παρουσία της μουσικής, ο Σταύρος Τσακίρης, παρουσιάζει μια θεατρική παράσταση, αλλιώς. Μια θεατρική πράξη, αλλιώτικη από τις συνήθεις.

Δίχως ρόλους, δίχως διαχωρισμούς, δίχως αναπαραστάσεις, σε έναν χώρο όπου «αφαιρούνται» τα αντικείμενα και «προστίθενται» η μουσική, κινούμενες εικόνες και σχέδια που δίνουν μια σύγχρονη διάσταση στην αισθητική απεικόνιση νοημάτων και συμβολισμών, και κυρίως τέσσερις άνθρωποι που «αφηγούνται» μια ιστορία. Την ιστορία του G. Orwell. Εν   έτει 2013. Όπου η φάρμα είναι ο πλανήτης και ο διαχωρισμός μας από τα υπόλοιπα ζώα είναι αποδεδειγμένα μια τερατώδης παρεξήγηση. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη, όσο υπάρχουν νόμοι «κατασκευασμένοι» από ανθρώπους,  και έτσι δεν γίνεται, παρά να στεκόμαστε εμπόδιο στο φυσικό μας προορισμό σ’ αυτόν τον πλανήτη.

Στην εποχή μας που η ιστορία τελειώνει, η δημοκρατία πεθαίνει, οι κυβερνήσεις παραπαίουν χωρίς σκοπό, όταν το θέατρο ταυτίζεται με το «ψέμα»… τότε υποχρεώνεσαι να βλέπεις την αλήθεια. Η ζωή σου σαν Φάρμα Ζώων… Στη ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ «ΖΩΗ ΛΑΣΚΑΡΗ»- Πολυχώρος ΑΘΗΝΑΙΣ.

Σκηνοθεσία: Σταύρος Σ. Τσακίρης
Μουσική: Μίνος Μάτσας
Σκηνικά- Flash animation : Αλέξανδρος Ψυχούλης
Κοστούμια- Μάσκες: Γιάννης Μετζικώφ
Δραματουργός: Δήμητρα Πετροπούλου
Κίνηση : Αποστολία Παπαδαμάκη
Φωτισμοί: Κατερίνα Μαραγκουδάκη
Φωτογραφίες: Ιωάννα Τζετζούμη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Νεφέλη Ιωάννου

Ηθοποιοί: 
Βασίλης Βασιλάκης, Τατιάνα Παπαμόσχου, Πηνελόπη Σεργουνιώτη, Ρένος Χαραλαμπίδης

Παραγωγή: ΘΕΑΤΡΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΠΟΡΦΥΡΙΟΣ

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ

Κρατώντας τον καμβά του μύθου της « Φάρμας των ζώων» μέσα από μικρές σκηνές και με τη συνεχή παρουσία της μουσικής  τέσσερις συνηθισμένοι άνθρωποι «αφηγούνται» μια σύγχρονη ιστορία. Ανάμεσα και στους πιο κοντινούς ανθρώπους, που τους δένουν κοινά όνειρα και προσδοκίες, ελλοχεύει το αναπόφευκτο(;) ρήγμα της προσωπικής επιβολής. Όσο υπάρχουν νόμοι «κατασκευασμένοι» από ανθρώπους, δεν υπάρχει δικαιοσύνη ανάμεσα στους ανθρώπους και θα στεκόμαστε εμπόδιο στον φυσικό μας προορισμό.

Μέσα σ’ έναν άδειο χώρο με ελάχιστα αντικείμενα οι τέσσερις ηθοποιοί- performers «αφηγούνται» για μια ακόμη φορά την ιστορία του Όργουελ και βιώνουν μαζί με τους Θεατές το χάσμα που άνοιξε ο χιλιετής πολιτισμός μας ανάμεσα στους ανθρώπους αλλά και απομάκρυνε το ανθρώπινο γένος από το σύμπαν. Ο ανθρώπινος πολιτισμός της καθημερινότητας είναι μια ψευδαίσθηση που μας οδηγεί σε αδιέξοδο. Η εμπιστοσύνη στις «μηχανές» μας και ο διαχωρισμός μας από τα υπόλοιπα ζώα είναι μια τερατώδης παρεξήγηση.

Άνθρωποι και ζώα, ζωντανοί και σκιές, θεατές και ηθοποιοί, όνειρα και πραγματικότητα, ελπίδες και ενοχές, στην πίστα ενός ανέμελου εφιάλτη.

Μια ανορθόδοξη παράσταση για το τι σημαίνει «Θέατρο» και «θεατρική απόλαυση». Ο αιώνας των προσωπικών προβλημάτων και προβληματισμών τέλειωσε.