FacialisExpressio σημαίνει την έκφραση του προσώπου και μέσα από τον τίτλο κατανοούμε ότι είναι το κεντρικό θέμα της έκθεσης αυτής. Κύριο εκφραστικό μέσο του καλλιτέχνη είναι η ακουαρέλα.
Πρόσωπα γυναικεία, πρόσωπα οικεία, που μας κοιτάζουν κατάματα, που προσπαθούν να μας μιλήσουν. Βουβά όμως, βάζουν την δύναμη της ανάγκης στο βλέμμα τους, στα μισάνοιχτα χείλη, στο ανασήκωμα του πιγουνιού, στο γαλήνιο μέτωπο. Και αποκτούν φωνή μυστική. Φωνή εσωτερική που ψιθυρίζει τον πόνο του πόθου, την ανάγκη του κορμιού, την περηφάνεια του έρωτα, την αγωνία της ψυχής. Πρόσωπα που, αποκομμένα θαρρείς από τα γυμνά κορμιά τους, πετάνε την μάσκα της κοινωνικής τους καθημερινότητας και απογυμνωμένα μας ζητούν να βυθιστούμε στο είναι τους, να καθρεφτιστούμε στο βλέμμα τους, να νοιώσουμε.
Πίσω από ένα πέπλο χρωμάτων, μάτια μεγάλα ορθάνοιχτα. Μάτια που λες και προσπαθούν να αντιληφθούν την ιδία τη φύση της ύπαρξης τους και να μας την μεταλάβουν, μάτια που θαρρείς πως μας κοιτάζουν από κάποιο αρχαίο Φαγιούμ. Η ίδια ανάγκη πάντα να δηλώσουν παρουσία, να διατηρηθούν στην μνήμη, να υπάρξουν.
Το κόκκινο χρώμα κυριαρχεί. Κόκκινο άραγε από ντροπή για την απογύμνωση αυτή της ψυχής τους ή από την θέρμη ενός έρωτα, από παλλόμενο πόθο;
Ποια υπόσχεση του βίου τους μας κάνει να τα κοιτάζουμε και να νοιώθουμε πως καθρεφτιζόμαστε μέσα τους;
Ποια εσωτερική μας αλήθεια μας προκαλούν να συλλάβουμε και να αποδεχτούμε;
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Με αυτά τα ερωτήματα ανοιχτά, μας προσκαλεί στο Monk, ο Δημήτρης Αστερίου, όπου παρουσιάζει την νέα του ζωγραφική δουλειά στην ατομική του έκθεση με τίτλο FacialisExpressio.
