Ο ζωγράφος που βλέπει την τέχνη του σαν προσπάθεια αποδόμησης κάθε σχεδίου, κάθε γραμμής και κάθε χρώματος που στήριζαν μέχρι τώρα την αιματοβαμένη αντιανθρωπιστική ιστορία ενάντια στην «αρχή της ελπίδας» κινείται στον χώρο της αμφισβήτησης των graffiti και της Pop – Art.

Δηλώνει ανεπιφύλακτα ότι είναι διχασμένος αναζητώντας ελληνική ταυτότητα και ότι δεν έχει καταλήξει αν εμείς οι Έλληνες είμαστε συνέχεια της Ελληνορωμαϊκής οικουμένης, ένας κοσμοπολίτικος πολιτισμός που χαρακτηρίζεται από πλούσια γλώσσα και εικαστική παρακαταθήκη, ή είμαστε απλώς ένα περιφερειακό αποκύημα των ιδεών του δυτικού Διαφωτισμού, ένα μετα – αποικιακό έθνος.

Επειδή το σήμερα έρχεται από το χθες και το αύριο βγαίνει από το παρελθόν, πρέπει καινούριες αισθητικές αξίες να γίνουν παρελθόν για να γεννηθεί ένα καινούριο μέλλον. Παρουσιάζει αντικείμενα που μπορούν να «ταυτιστούν» με τα αισθήματα που γεννιούνται, όταν ερευνά τον δημόσιο χώρο, δίχως να φοβάται τις συνεπαγωγές μιας τεχνολογικής κοινωνίας.

Κάτι που είναι καλό και χρήσιμο για την ζωή μας, είναι αυτό που είναι δημόσιο και μπορούμε να το μοιραζόμαστε με την κοινότητα. Χρησιμοποιεί τα πιο κοινότυπα κλισέ, τις πιο κοινότυπες αντιδράσεις, γιατί είναι αυτά που πρέπει να αντιμετωπίσουμε, αν θέλουμε να καταλήξουμε σε κάποια κατανόηση των νέων δυνατοτήτων, που διαγράφονται σ’ αυτόν τον ταχύτατα μεταβαλλόμενο, αλλά όχι χωρίς ελπίδα νέο κόσμο. Τα θέματά του τονίζονται με εσωτερική όραση δίχως να είναι «ρεαλιστικά» και έχουν σχέση με τον «κοινωνικό εξπρεσιονισμό», αλλά και τον «κλασικισμό» του Τσαρλς Ντέμοθ.

Η ζωγραφική του θέλει να δείξει ότι το σημαντικό δεν είναι να επεξεργαστεί κανείς «νέες πλαστικές δυνατότητες», αλλά να οργανώσει την πραγματικότητα σε μια διήγηση ώστε ο χώρος και ο χρόνος να απλώνονται σε μια νέα ψυχική δράση με κύριο εργαλείο το χρώμα. Πιστεύει ότι η αισθητική και η τέχνη δεν μπορεί να είναι μεταφυσική του καλού, αλλά να συμβαδίζουν με τις σύγχρονες αντιλήψεις για την φύση της ύλης και του κόσμου που μας περβάλλει.

Κώστας Σπυρόπουλος

Κώστας Σπυρόπουλος

Ο Κώστας Σπυρόπουλος είναι καθηγητής Ιατρικής του Πανεπιστημίου Πατρών και Μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας. Έργα του βρίσκονται στην Εθνική Πινακοθήκη , την Πινακοθήκη Σύρου, τη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά, το Μουσείο Βορρέ, καθώς και σε άλλα μουσεία και ιδιωτικές συλλογές στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έχει παρουσιάσει σαράντα (40) ατομικές εκθέσεις και τριάντα εννέα (39) ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως στην Ιταλία, στην Αυστρία, στην Βουλγαρία, στις Η.Π.Α. (Λος Άντζελες, Νέα Υόρκη), στην Γαλλία (Παρίσι, Μουσείο Λούβρου), στην Τουρκία (Κων/πολη), στον Καναδά , στις Βρυξέλλες κ.α Η προσωπογραφία του παρουσιάζεται από την Ιταλική Ακαδημία Καλών Τεχνών σε ειδικό τόμο που περιέχει τους εκπροσώπους της σύγχρονης Ευρωπαϊκής ζωγραφικής, έκδοση 2016.