Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει η ιστορικός τέχνης και επιμελήτρια της έκθεσης Λήδα Καζαντζάκη:
«Πρόκειται για έργα πλασμένα με μαύρα λάδια και σινική μελάνη, που θυμίζουν σχέδια για σκηνικά ενός σύγχρονου θεάτρου σκιών.
Oδηγούν το θεατή μέσα από μια γραφή παρορμητική και χειρονομιακή και ταυτόχρονα αφαιρετικά λυρική, από την προϊστορική, ανέφελη και αφελή ποιητική και φαντασιακή θεώρηση της ύπαρξης στην εξπρεσιονιστικά σκληρή, γυμνή από κάθε νόημα και εμπλουτιζόμενη με κάθε νέα εμπειρία ζωή μας».
