Η Μαρία Ιγγλέση (1882-1942) ήταν μία από τις πρωτοπόρες ζωγράφους των αρχών του εικοστού αιώνα που γεννήθηκε στη Μύκονο. Χάρη στην εύπορη και καλλιεργημένη οικογένειά της, απέκτησε ιδιαίτερη μόρφωση για την εποχή της μαζί με την αδελφή της Ειρήνη, την μετέπειτα σύζυγο του ποιητή Ιωάννη Γρυπάρη.

Φοίτησε αρχικά στην Τήνο στην γαλλική σχολή της Ιεράς Μονής των Ουρσουλινών και στη συνέχεια παρακολούθησε στην Αθήνα ιδιαίτερα μαθήματα ζωγραφικής κοντά στον Καθηγήτη του Σχολείου των Τεχνών Βικέντιο Μποκατσιάμπη. Το 1907 εγκαταστάθηκε  στη Ρώμη, όπου παρέμεινε μέχρι το 1914 και παρακολούθησε μαθήματα ζωγραφικής σε Ακαδημία Καλών Τεχνών, μέσα σε μια έντονα ακόμη ανδροκρατούμενη καλλιτεχνική κοινωνία. Παρέμεινε για μεγάλα χρονικά διαστήματα στην Ιταλία, ταξίδευε και ζούσε μια ζωή πέρα από τα στερεότυπα που επέβαλλε η εποχή της και οι περιορισμοί του φύλου της. Υπήρξε συχνή ανταποκρίτρια του περιοδικού «Πινακοθήκη» και εκπροσώπησε τη χώρα μας, μαζί με αναγνωρισμένους καλλιτέχνες στην πρώτη Διεθνή Έκθεση της Ρώμης το 1911.

Είχε έντονη  εικαστική παρουσία, τόσο στο εξωτερικό, όσο και  στην Αθήνα με συνεχείς εκθέσεις στις αίθουσες του φιλολογικού Συλλόγου «Παρνασσός». Στη ζωγραφική της υιοθέτησε το κίνημα του ιμπρεσιονισμού, πολύ γρήγορα όμως η πινελιά της απέκτησε μια πιο έντονα εξπρεσιονιστική γραφή.

Το έργο της Μαρίας Ιγγλέση θα πρέπει να αποτιμηθεί όχι μόνον όσον αφορά την καλλιτεχνική του αξία, αλλά και ως το αποτέλεσμα μιας προσωπικότητας η οποία, απέκτησε επαγγελματική σχέση  με τη ζωγραφική,  και ζούσε μια ζωή, θέλοντας να ενταχθεί σε ένα διεθνές κοσμοπολίτικο περιβάλλον.

Επιμέλεια έκθεσης : Ειρήνη Σαββανή, Ιστορικός τέχνης.