Η πρώτη από τις πέντε εμφανίσεις του Billy Harper Quintet στο Half Note Jazz Club ήταν μια πολύ καλή ευκαιρία για αρκετούς φίλους της jazz να περάσουν όμορφα το βράδυ της Παρασκευής (15/11) ακούγοντας καλή μουσική.

Η βραδιά ξεκίνησε δέκα λεπτά μετά τις 10.30, όταν υποδεχτήκαμε στη σκηνή τον Billy Harper (τενόρο σαξόφωνο) συνοδευόμενο από τον David Weiss (τρομπέτα), τον Danny Grissett (πιάνο), τον Luca Fattorini (κοντραμπάσο) και τον Eddie Hick (ντραμς). Κατά τη διάρκεια των πρώτων λεπτών, μέσα από τις πρώτες κιόλας νότες του κομματιού «Illumination», ο θεατής μπορούσε εύκολα να αντιληφθεί ότι το τενόρο σαξόφωνο του Αμερικανού ήταν το κεντρικό στοιχείο του σχήματος. Μετά το δικό του solo, ακολούθησαν κάποια θαυμάσια solo από τον Weiss και τον Grissett, στην τρομπέτα και το πιάνο, αντίστοιχα, τα οποία και χειροκροτήθηκαν θερμά, ενώ το κομμάτι ολοκληρώθηκε δυναμικά με όλα τα μουσικά όργανα να συμμετέχουν εξίσου.

© Άννα – Μαρία Μπάρτζη

Έπειτα από μια μικρή εισαγωγή, ο 76χρονος μουσικός από το Τέξας μας πληροφόρησε ότι είναι λίγος ο καιρός που έχει παρέλθει από τη σύνθεση του συγκεκριμένου ensemble και μας υποσχέθηκε ότι, παρότι δεν γνωρίζονται πολύ καλά όλοι οι μουσικοί μεταξύ τους, θα προσπαθήσουν για το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Παράλληλα, κάλεσε όποιον από το κοινό το επιθυμούσε, να κάνει ερωτήσεις για όποια απορία είχε, είτε σχετικά με τα κομμάτια που θα μας παρουσίαζαν είτε γενικότερα, αναφορικά με τον τρόπο σκέψης των μουσικών και τη διαδικασία της σύνθεσης και της δημιουργίας.

Ο αυτοσχεδιασμός που κυριαρχούσε καθ’ όλη τη διάρκεια της βραδιάς, κορυφωνόταν σε κάποια κομμάτια, όπως τα θαυμάσια «Thoughts and slow actions» και «The awakening» από τον ομότιτλο δίσκο του Harper το 1979, ενώ ο κάθε μουσικός φαινόταν σαν να «χτίζει» το έδαφος για το επόμενο μέλος της μπάντας. Σε μια προσπάθεια να εξηγήσει στο κοινό πώς περίπου λειτουργεί η αυθόρμητη δημιουργικότητα και η καλλιτεχνική έκφραση, ο Harper παραλλήλισε τη διαδικασία της σύνθεσης ενός κομματιού με ένα γεγονός που συμβαίνει πολύ συχνά στον περισσότερο κόσμο όταν παραμένει σε επανάληψη στο μυαλό μας μια μελωδία. Η διαφορά, όπως μας είπε, μεταξύ μουσικών και του υπόλοιπου κόσμου, είναι ότι αυτή τη μελωδία, εκείνοι έχουν τη δυνατότητα να καταγράψουν και στη συνέχεια να εξελίξουν, σε ένα ολόκληρο κομμάτι, αντλώντας συνεχώς έμπνευση είτε από διάφορες στιγμές της ζωής είτε από τα όνειρα τους.

Ένα τέτοιο παράδειγμα, κατά το οποίο ένα τραγούδι «γεννήθηκε» μέσα από ένα όνειρο του Harper, αποτελεί το πολύ καλό «Croquet ballet», μια σύνθεση που ολοκλήρωσε το πρώτο μέρος λίγα λεπτά μετά τα μεσάνυχτα.

© Άννα – Μαρία Μπάρτζη

Έπειτα από ένα 20λεπτο διάλειμμα, το κουιντέτο επέστρεψε στην σκηνή για μια ακόμα μουσική ώρα με το set του δεύτερου μέρους να ανοίγει με το «Quest», ένα κομμάτι που γράφτηκε για να εκφράσει την ανησυχία που συνοδεύει τη συνεχή αναζήτηση κατά την προσαρμογή στην αλλαγή που φέρνουν τα επαναλαμβανόμενα ταξίδια. Από τα τελευταία τραγούδια του setlist ήταν το μελαγχολικό «If one could only see» και το «Priestess» από το άλμπουμ Billy Harper Quintet in Europe (1979).

Ο Αμερικανός μουσικός και συνθέτης με τη μπάσα φωνή και το όμορφο χαμόγελο, έχοντας συνεργαστεί κατά τη μακρόχρονη καριέρα του με πολύ μεγάλα ονόματα της jazz όπως, μεταξύ άλλων, τους Art Blakey, Max Roach, Gil Evans και Lee Morgan, είναι ένας έμπειρος και δημιουργικός σαξοφωνίστας που κινείται με άνεση μεταξύ post-bop, hard bop και free jazz, χωρίς να ξεχνά τις blues και gospel ρίζες του. Πρόκειται για έναν πολύ καλό bandleader που πλαισιώνεται από εξαιρετικούς μουσικούς, ενώ η χαρακτηριστική δύναμη που μεταφέρεται μέσα από τον ξεχωριστό ήχο του σαξοφώνου του Harper, αντανακλά όλα αυτά με τα οποία έχει συνδέσει το όνομά του κατά τις τελευταίες δεκαετίες, τη μεγάλη του αγάπη για την ζωή και την μουσική.

Συνοψίζοντας, όσοι βρέθηκαν στον αθηναϊκό μουσικό χώρο την Παρασκευή είχαν την ευκαιρία να ακούσουν καλή jazz μουσική από ένα πολύ καλό κουιντέτο και να «μεταφερθούν» νοερά, έστω για λίγο, στη μουσική σκηνή της Νέας Υόρκης.


Κεντρική φωτογραφία άρθρου:  © Άννα – Μαρία Μπάρτζη


Διαβάστε επίσης:

Billy Harper Quintet: Ο γίγαντας του σαξοφώνου στο Half Note Jazz Club