Από τη λίστα των προορισμών που περιλαμβάνονται στην επετειακή περιοδεία του συγκροτήματος του Milo Z που γιορτάζει 20 χρόνια μουσικής πορείας, δεν θα μπορούσε να λείπει η Ελλάδα, δεδομένου ότι όλα αυτά τα χρόνια έχει αναπτυχθεί μια ξεχωριστή σχέση με το ελληνικό κοινό. Έτσι, η αμερικανική μπάντα επισκέφτηκε το Half Note Jazz Club για τέσσερις εμφανίσεις και το Σάββατο (08/02) βρέθηκα και εγώ εκεί για να την παρακολουθήσω.

Ο κόσμος, όπως ήταν αναμενόμενο, είχε γεμίσει το χώρο από νωρίς και περίμενε με μεγάλη ανυπομονησία την έναρξη του χορευτικού προγράμματος, η οποία ήρθε περίπου δέκα λεπτά πριν τις 11, όταν τα φώτα χαμήλωσαν και οι προβολείς στη σκηνή άναψαν για τους Glenn Johnson (κιθάρα), Jocko Jorrin (μπάσο), Wes Maples (τενόρο σαξόφωνο), Joel A. Cruz (άλτο σαξόφωνο), Ryan Slatko (πλήκτρα), Peter Traunmueller (ντραμς) που έλαβαν τις θέσεις τους. Κατά το εισαγωγικό κομμάτι, οι μουσικοί παρουσίασαν ένα μικρό δείγμα για αυτό που επρόκειτο να ακολουθήσει μέσα από τα όμορφα solo τους στα πλήκτρα, τα σαξόφωνα και την κιθάρα. Σε ένα ιδιαίτερα ενθουσιώδες κλίμα, υποδεχτήκαμε στη σκηνή τον Milo Z (φωνητικά), με το χαρακτηριστικό του μαύρο καπέλο, ένα μακρύ άσπρο σακάκι με μαύρα σχέδια και μια χρυσή αλυσίδα γύρω από το λαιμό του, ο οποίος μας χαιρέτησε υψώνοντας το ποτήρι του και μιλώντας λίγο στα ελληνικά.

Από τα πρώτα κομμάτια που απολαύσαμε, ίσως και το πιο slow tempo τραγούδι της βραδιάς σε μια διαφορετική ενορχήστρωση, ήταν το εξαιρετικό «Grandmas hands» του θρυλικού Bill Withers. Η πολύ καλή χημεία μεταξύ των μελών του συγκροτήματος και η καλή τους διάθεση δημιούργησαν εξ αρχής μια πολύ όμορφη ατμόσφαιρα, η οποία άρχισε να λαμβάνει τη διάσταση του πάρτι με το «Play wit me» και το «Shes So Serious» από το album Throwback (2010), με τον κόσμο να συμμετέχει ενεργά διατηρώντας το ρυθμό, χειροκροτώντας και χορεύοντας.

Ο Milo, ως γνήσιος frontman, ηγείτο της μπάντας, ενώ ανά στιγμές, έχοντας την πλάτη του στραμμένη στο κοινό και κρατώντας τις μπαγκέτες στα χέρια, λάμβανε τον ρόλο μαέστρου, διαμορφώνοντας την πορεία του κομματιού. Μεταξύ των κομματιών που απολαύσαμε κατά το πρώτο μέρος της βραδιάς, ήταν το groovy «Come on baby» και το «Sweetness» από το δίσκο Sweet N’ Nasty (2004), με το επίπεδο διαδραστικότητας να αυξάνεται και τον κόσμο να τραγουδάει επαναλαμβάνοντας τις φράσεις, έπειτα από παρότρυνση του Milo που δεν σταματούσε στιγμή να χορεύει.

Στη συνέχεια, ακολούθησε ένα μισάωρο διάλειμμα και το δεύτερο μέρος της βραδιάς ξεκίνησε όπως ακριβώς τελείωσε το πρώτο, με έντονη funky διάθεση. Με εξαιρετικά solo στα πλήκτρα και τα σαξόφωνα και τον ίδιο τον Milo να επιδίδεται σε ένα μικρό solo στα τύμπανα, ακούσαμε το θαυμάσιο «Crazy Boy» το οποίο διαδέχτηκε και το εξίσου καλό «On Fire Baby».

Σε μερικές από τις κορυφαίες στιγμές της βραδιάς, απολαύσαμε τα χορευτικά κομμάτια «Funky people» και «Boom», με τους δύο σαξοφωνίστες να βρίσκονται ανάμεσα στο κοινό, στο μπαρ και τα τραπέζια, και όλο τον κόσμο να χορεύει γύρω τους στο ρυθμό. Το setlist περιελάμβανε το «Where’s my city», την πολύ καλή διασκευή του «Who is he» του Bill Withers, το «Get On Up» από το δίσκο Basic Need To Howl (1994).

Έπειτα από την έντονη επιθυμία του κοινού,  στη 01.20 ξεκίνησε ένα εξαιρετικό 40λεπτο encore το οποίο περιελάμβανε μια ιδιαίτερη διασκευή ενός ακόμα τραγουδιού του Bill Withers, «Aint No Sunshine» και κάποια εξαιρετικά αυτοσχεδιαστικά solo από τους μουσικούς, ενώ δεν έλειψαν και κάποια απρόοπτα, όπως το σπάσιμο μιας χορδής της κιθάρας του Johnson το οποίο αντιμετωπίστηκε πολύ ψύχραιμα.

Μια πολύ όμορφη μουσική βραδιά έφτασε στο τέλος της λίγα λεπτά μετά τις 2, με όλο τον κόσμο να είναι όρθιος, συνεπαρμένος από την ενέργεια που φέρνει το νεοϋορκέζικο funk. Στόχος του Milo Z και της μπάντας του είναι να κάνει τον κόσμο να χορεύει και με κάθε εμφάνισή του το συγκρότημα από το Μανχάταν, παρουσιάζοντας ένα καλοφτιαγμένο setlist και ένα μουσικό θέαμα με όμορφη χορογραφία, χωρίς υπερβολές, αρκετή ελευθερία στα solo των μουσικών και πολλή ενέργεια, αποδεικνύει τον λόγο για τον οποίο έχει ένα τόσο φανατικό κοινό.


Διαβάστε επίσης:

O ΜIlo Z επιστρέφει στο Half Note!