Την έντονη ανάγκη για ελευθερία, για επανασύνδεση και συνύπαρξη εκφράζει ο Απόστολος Λάβδας, μέσα από τη νέα του ατομική έκθεση «Πτήσεις Ελευθερίας», την πρώτη μετά την πανδημία.

Ο φορέας για την κατάκτηση της πολυπόθητης ελευθερίας είναι οι αέναες πολύχρωμες πτήσεις, που γεμίζουν τους ουρανούς σε μια αδιάκοπη κίνηση προς τα πάνω. Στα έργα του Απόστολου Λάβδα αυτή τη φορά γίνονται πρωταγωνιστές οι πεταλούδες και τα μπαλόνια, σύμβολα δυναμικά σε μια πανδαισία χρωμάτων και ρυθμών. Μοιάζουν να θέλουν να μεταδώσουν το πέταγμα τους και να ανοίξουν δρόμους σε ανοιχτούς ορίζοντες. Μαζί με τα αγαπημένα ποδήλατα και τις βάρκες, που μπαίνουν κι αυτές στο κάδρο, έρχονται να σημειώσουν ότι δεν έχει σημασία το μέσον, αλλά αυτή η ίδια η απόδραση.

Η νέα αυτή σειρά έργων δημιουργήθηκε από τον Απόστολο Λάβδα τον τελευταίο χρόνο, μέσα από εμπλουτισμένη οπτική, που χαρακτηρίζεται από την αμεσότητα και τον αυθορμητισμό του. Μια ζωγραφική βαθιά εξπρεσιονιστική, άμεση, πηγαία, αλλά και λυρική, που προσφέρει νότες αισιοδοξίας και χαράς. Μια αληθινή πανδαισία που υμνεί τη δυνατότητα του πετάγματος και καλεί το θεατή να ανακαλύψει τη μαγεία του.

Ο Απόστολος Λάβδας δημιουργεί πολλαπλά χρωματικά επίπεδα, με ορατές και στιβαρές πινελιές, που σχεδόν ξεχειλίζουν τους πίνακες του, καταλύοντας τα περιγράμματα και τα όρια.

«Η θεματογραφία των έργων μου είναι πολύ χαρακτηριστική για τη δημιουργία μου, ωστόσο εμπλουτίζεται ολοένα και περισσότερο στη διαδρομή του χρόνου», λέει ο Απόστολος Λάβδας. «Όλα τα θέματα έχουν συγγένεια μεταξύ τους, συναντιούνται και ενώνονται στο χρόνο. Αυτό που τα χαρακτηρίζει είναι η κίνηση, με αφαιρετική, εξπρεσιονιστική διάθεση. Τα έργα μου είναι αποτέλεσμα μνήμης και παρατήρησης. Ο έξω κόσμος αποτελεί τον κύριο φορέα έμπνευσης μου. Οι μνήμες μου ενεργοποιούνται σε ανύποπτο χρόνο. Κάτι που επίσης με φορτίζει δημιουργικά είναι η παρατήρηση των ανθρώπων και η κίνηση τους στο δρόμο».

«Το πέταγμα αποτελεί για μένα μια ακόμα ανεξάντλητη πηγή έμπνευσης. Την ελευθερία των πεταλούδων στη νέα σειρά έργων, συχνά την αποδίδω με την ελευθερία του χρώματος. Δεν ζωγραφίζω αυτό που βλέπω, αλλά αυτό που φαντάζομαι. Αυτή είναι η αξία που κάνει τον καλλιτέχνη να ξεχωρίζει πολλές φορές», καταλήγει.

O Απόστολος Λάβδας εμμένει στη θέση ότι είναι ζωγράφος με την παραδοσιακή έννοια του όρου, ένας «καλλιτέχνης του δρόμου», ή ακόμα και ένας «ρομαντικός καταραμένος», που απολαμβάνει την καθαρή ζωγραφική.