Μια φτωχή αγρότισσα, η Μάρθα Λάπκινα, οργανώνει στο χωριό έναν γαλακτοκομικό συνεταιρισμό. Ωστόσο, εναντίον του τάσσονται οι κουλάκοι, οι πλούσιοι γαιοκτήμονες. Επιπλέον, δεν καταλαβαίνουν όλοι οι φτωχοί αγρότες την έννοια της κολλεκτιβοποίησης, της κοινοκτημοσύνης και της ενότητας των δυνάμεών τους για το κοινό καλό. Σε βοήθεια της πρωτοπόρου Μάρθας έρχονται ειδικευμένοι εργάτες, οι οποίοι φέρνουν και το πρώτο τρακτέρ.
Η ταινία «Το παλιό και το νέο – Γενική Γραμμή», άρχισε να γυρίζεται μετά το «Θωρηκτό Ποτέμκιν», το 1926 και ολοκληρώθηκε μόνο μετά τον «Οχτώβρη», το 1929, για τον Αϊζενστάιν αποτέλεσε μια απευθείας συνέχεια της επαναστατικής εποποιίας του. Είναι μια «γέφυρα» που «ενώνει» και αποτελεί τμήμα, ουσιαστικά, δύο συγκλονιστικών ταινιών, οι οποίες περιλαμβάνονται σε κάθε κατάλογο με τις σπουδαιότερες του αιώνα. Αυτό όμως σε καμία περίπτωση δεν σημαίνει ότι υπολείπεται σε μεγαλείο από αυτές. Μόνο το γεγονός ότι ο Αϊζενστάιν επέστρεφε σε αυτήν μετά από κάθε αριστούργημά του, δείχνει την σημασία την οποία της απέδιδε.
Με την ταινία αυτή, ο Αϊζενστάιν, ήθελε να ερευνήσει τι έδωσε η Επανάσταση στον Ρώσο αγρότη.
Το δέσιμο των, «απλά» συγκλονιστικών, πλάνων με το κείμενο, ο τρόπος που η κάμερα διηγείται, όχι μόνο την δράση, αλλά τα πολυεπίπεδα, λανθάνοντα, συναισθηματικά «στρώματα», αποκαλύπτοντάς τα, η διαλεκτική μετάθεση από το ειδικό στο γενικό και τούμπαλιν, η αποκάλυψη της βασικής αντίθεσης ως ουσίας που διατρέχει την ιστορία της ανθρωπότητας, αποκομμένης και, ταυτόχρονα, απόλυτα δεμένης με το ιστορικό παρόν, στην προκειμένη περίπτωση την απελευθέρωση των αγροτών – σκλάβων από αιώνες δουλείας, καθιστά την ταινία απόλυτα και βαθιά κλασική. Αριστουργηματική.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Σκηνοθεσία – σενάριο: Σεργκέι Αϊζενστάιν, Γκριγκόρι Αλεξαντρόφ
Παίζουν: Μάρθα Λάπκινα (στον ομώνυμο πρωταγωνιστικό ρόλο), Μ. Ιβάνιν, Ιβάν Γιουντίν κ.ά.
Διάρκεια: 121΄
