Κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Κέδρος το Βιβλίο του Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο, σε μετάφραση Αθηνάς Ψυλλιά.

Μια μητέρα εγκαταλείπει το παιδί της σε ένα σιντριβάνι. Του υπόσχεται ότι θα επιστρέψει σε λίγα λεπτά και του δίνει να κρατά ένα βιβλίο. Η μητέρα δεν θα επιστρέψει ποτέ, έχει αποφασίσει να μετοικήσει στη Γαλλία, όπως τόσοι και τόσοι Πορτογάλοι. Το παιδί μεγαλώνει σε μια αγροτική οικογένεια και, όταν γίνεται άντρας, ερωτεύεται μια όμορφη κοπέλα. Κάποια στιγμή χωρίζουν. Οι δυο τους θα μεταναστεύσουν επίσης στη Γαλλία. Συνδετικός κρίκος το βιβλίο, που θα καταφέρει να κρατήσει ενωμένους τους δυο εραστές…

Με μια αφήγηση που μοιράζεται σε μια σειρά αξέχαστων χαρακτήρων, δοσμένων με μαεστρία, το Βιβλίο εξιστορεί με μυθιστορηματικό τρόπο την πορτογαλική μετανάστευση στη Γαλλία τη δεκαετία του ’60. Ανάμεσα στο πορτογαλικό χωριό της ενδοχώρας και στο Παρίσι, ανάμεσα στον λαϊκό πολιτισμό και στις αναφορές στην παγκόσμια λογοτεχνία, ανάμεσα στον Μάη του ’68 και στην Επανάσταση των Γαριφάλων αναδύονται τα στοιχεία ενός παρελθόντος που οδήγησε χιλιάδες Πορτογάλους στην αναζήτηση δικαιότερων συνθηκών διαβίωσης.

Ένα συγκλονιστικό μυθιστόρημα που διερευνά πώς το όνειρο για μια καλύτερη ζωή προσκρούει στη σκληρή πραγματικότητα που βιώνουν οι μετανάστες. 

«Ο Πεϊσότο εκπλήσσει με το βάθος της πρόζας του, που μοιάζει να ακολουθεί το παράδειγμα του μεγάλου Ζοζέ Σαραμάγκου, αλλά και με το θάρρος του να δημιουργεί σήμερα αφηγηματικές δομές στέρεα επίκαιρες, κατά το παράδειγμα των Φώκνερ, Ρούλφο και Δονόσο». – LUnità

«Ο Πεϊσότο έχει ένα σπάνιο χάρισμα στη γραφή του, η οποία διαθέτει μεγάλη ρυθμική αρμονία» – .The    Guardian

«Ένας συγγραφέας που ανεβάζει ψηλά τον πήχη της λογοτεχνίας της χώρας του». – Le Figaro

«Η γραφή του Πεϊσότο είναι ταυτόχρονα φρέσκια, επιδέξια και σαγηνευτική, καθώς περιέχει την παγκόσμια λογοτεχνική κληρονομιά. Βρισκόμαστε μπροστά σε έναν ώριμο συγγραφέα. Έναν αξιοθαύμαστο Πορτογάλο συγγραφέα». – Λουίς Σεπούλβεδα

Ο Ζοζέ Λουίς Πεϊσότο γεννήθηκε το 1974 σε ένα χωριό της επαρχίας του Αλεντέζου της Πορτογαλίας. Είναι απόφοιτος του τμήματος Σύγχρονων Γλωσσών και Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Nova της Λισαβόνας. Τα μυθιστορήματά του έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από είκοσι γλώσσες. Γράφει ποίηση, στίχους, θέατρο και ταξιδιωτικά διηγήματα. Στα ελληνικά κυκλοφορούν επίσης το μυθιστόρημά του Νεκροταφείο πιάνων (Ελληνικά Γράμματα, 2009) και  η συλλογή Ποιήματα (Γαβριηλίδης, 2013). Το 2001 τιμήθηκε με το σημαντικό πορτογαλικό βραβείο Ζοζέ Σαραμάγκου για το μυθιστόρημα Nenhum Olhar (Κανένα βλέμμα).