To φαινόμενο Ντάριο Φο – Φράνκα Ράμε από το βιβλιοκαφέ Ακυβέρνητες Πολιτείες

Η Ανακοίνωση

Με περίσσια χαρά και προσμονή ανακοινώνουμε πως έχουμε εξασφαλίσει τα δικαιώματα για την έκδοση στα ελληνικά μιας σειράς θεατρικών έργων των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε. Σε λίγες ημέρες θα κυκλοφορήσει η πρώτη έκδοση της νέας μας σειρας. Πρόκειται για το “Ο τυχαίος θάνατος ενός αναρχικού”, ενώ θα ακολουθήσουν κατα σειρά τα: “Δεν πληρώνω! Δεν πληρώνω!”, “Η μαριχουάνα της μαμάς είναι πιο γλυκιά”, “Όλο σπίτι, κρεβάτι κι εκκλησία”,  “Δέσε με! Θα τα σπάσω όλα!” και έπεται συνέχεια. Όλη η σειρά είναι σε νέα μετάφραση του εξαίρετου συνεργάτη και φίλου Αχιλλέα Καλαμάρα ενώ την επιμέλεια έχει αναλάβει ο Παναγιώτης Μιχαλόπουλος με πείρα στις θεατρικές εκδόσεις.

Το αισθητικό αποτέλεσμα το επιμελείται η Μάρω Κατσίκα, που πάντοτε θαυμάζαμε και τώρα έχουμε την χαρά να συνεργαστούμε για πρώτη φορά. Ελπίζουμε να ανταποκριθούμε στη νέα μας εκδοτική περιπέτεια. Στόχος μας είναι να αποδώσουμε τα έργα των Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε στην αρτιότερη μορφή τους στην δική μας γλώσσα, ώστε να αποτελέσουν, για αναγνώστες και αναγνώστριες, ανθρώπους του θεάτρου και θεατές, έμπνευση κριτικής σκέψης και αγώνα στην δύσκολη, αλλα κι ελπιδοφόρα, νέα εποχή που απλώνεται μπροστά μας.

Οι σκέψεις μας

Το συγγραφικό φαινόμενο Ντάριο Φο και Φράνκα Ράμε, θα το χαρακτηρίζαμε ιδεολογικά ανεπανάληπτο. Κατάφερε να αποτελέσει την νεότερη ιστορική παρακαταθήκη της θεατρικής κριτικής μέσω έργων και παραστάσεων , προς όλες τις εξουσίες, κρίνοντας τες, για τις σαθρές τους βάσεις, για την υποκρισία που «τις διακατέχει» όπως και των ένθερμων υποστηρικτών τους, που εθελοτυφλούν έως και υποστηρίζουν την αδικία και την καταπίεση. Ιδιαίτερη σημασία έχει το γεγονός πως το θεατρικό δίδυμο συνδέθηκε άρρηκτα με το κίνημα της σεξουαλικής απελευθέρωσης.

Ένα κίνημα το οποίο ήρθε για να αλλάξει και να συνταράξει τις παραδοσιακές απόψεις που σχετίζονταν με την ανισότητα μεταξύ των φύλων, την θέση των γυναικών στην κοινωνία, των ομοφυλοφίλων, την αντισύλληψη, τον τομέα του πορνό, την σεξεργασία. Μάλιστα την περίοδο που η συγγραφική τους πένα βρίσκεται σε έκσταση, κερδίζεται μια μεγάλη φεμινιστική μάχη και κατοχυρώνεται νομικά το δικαίωμα των γυναικών στην άμβλωση. Κύριος αντίμαχος του κινήματος είναι η εκκλησία καθώς πολλές από τις υποτιθέμενες ‘’αξίες ‘’ της καταρρίπτονται. Από την αντίπερα όχθη, κύριοι υπέρμαχοι ήταν οι απανταχού προοδευτικοί και προοδευτικές. “Death to male fascism, freedom to female people!”

Η προγαμιαία σεξουαλική επαφή αρχίζει να υφίσταται, το γυμνό παύει να είναι «ντροπή» και προάγεται ο γυμνισμός ως μέσο απελευθέρωσης. Η έννοια του μονογαμικού ανθρώπου εντός του γάμου αρχίζει και παίρνει τροπές προσωπικής επιλογής. Τα έργα τους «παραδοσιακά» φιλοξενούνταν πέρα από τα όρια των θεατρικών σκηνών, σε κατειλημμένα εργοστάσια και πανεπιστήμια. Τα έσοδα των παραστάσεων δίνονταν για τις ανάγκες του φεμινιστικού κινήματος αλλά και του αντιφασιστικού αγώνα.

Άξιο να αναφερθεί είναι πως το έργο «Όλο σπίτι κρεβάτι και εκκλησία» ανέβηκε ώστε να ενισχυθεί οικονομικά η επισκευή της στέγης του Σπιτιού της Γυναίκας ,για την δημιουργία συμβουλευτικών δομών για τις γυναίκες και για τα δικαστικά έξοδα Ιταλών κρατουμένων στην Γερμανία και την Αμερική. Οι παραστάσεις ανέρχονταν για τους σκοπούς αυτούς σε αριθμό άνω των 3.000.

“Η άγνοια είναι η βάση της αδικίας. Σήμερα πρέπει να εκμεταλλευτούμε το γεγονός ότι εμείς οι άλλοι, οι θεατράνθρωποι, οι διανοούμενοι, οι ηθοποιοί, έχουμε το δικαίωμα του λόγου και τη δυνατότητα να ενημερώνουμε τους νέους. Έχουμε το χρέος να αφηγούμαστε τη ζωή. ” –Ντάριο Φο