Νίκος Καββαδίας

Νίκος Καββαδίας:

Ποιήματα, στίχοι, αποφθέγματα, τραγούδια, βιβλία για τον Νίκο Καββαδία (Nikos Kavvadias)

Ο Νίκος Καββαδίας (11 Ιανουαρίου 1910 – 10 Φεβρουαρίου 1975) ήταν Έλληνας ποιητής, πεζογράφος, μεταφραστής και ναυτικός.

Ο Νίκος Καββαδίας γεννήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 1910 στο Νίκολσκι Ουσουρίσκι, μια επαρχιακή πόλη της περιοχής του Χαρμπίν της Μαντζουρίας από γονείς που κατάγονταν από την Κεφαλονιά.

Το 1914, με το ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια έρχεται στην Ελλάδα κι εγκαθίσταται στο Αργοστόλι και αργότερα το 1921 στον Πειραιά. Στο Δημοτικό είναι συμμαθητής με τον Γιάννη Τσαρούχη και στο Γυμνάσιο γνωρίζεται με τον Παύλο Νιρβάνα.

Δεκαοκτώ ετών, αρχίζει να δημοσιεύει ποιήματα στο περιοδικό της Μεγάλης Ελληνικής Εγκυκλοπαίδειας με το ψευδώνυμο Πέτρος Βαλχάλας και εκδίδει ο ίδιος το σατυρικό φυλλάδιο “Σχολικός Σάτυρος”, γράφοντας ποιήματα για τους συμμαθητές του.

Τον Ιούνιο του 1933 κυκλοφορεί η πρώτη του ποιητική συλλογή με τίτλο “Μαραμπού” (από τις εκδόσεις “Κύκλος” σε 245 αντίτυπα) που γίνεται δεκτή με πολύ ευνοϊκές κριτικές.

Στον πόλεμο του ’40 φεύγει για την Αλβανία και στη διάρκεια της Κατοχής περνάει στις γραμμές της Εθνικής Αντίστασης και γίνεται μέλος του ΕΑΜ και του ΚΚΕ. Επιπλέον εντάσσεται στην Εταιρεία Ελλήνων Λογοτεχνών. Στις αρχές του 1945 γίνεται επικεφαλής του ΕΑΜ Λογοτεχνών-Ποιητών, θέση την οποία παραχωρεί στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου έτους στον Νικηφόρο Βρεττάκο.

Τον Ιανουάριο του 1947 οι εκδόσεις Θ. Καραβία κυκλοφορούν τη δεύτερη ποιητική συλλογή του, με τίτλο “Πούσι”.

Το μυθιστόρημα του “Βάρδια” κυκλοφόρησε το 1954 ενώ μετά τον θάνατο του εκδόθηκε το 1975 η ποιητική συλλογή “Τραβέρσο”.

Για πολλά χρόνια διατηρούσε φιλία με τον Στρατή Τσίρκα και με τον Μ. Καραγάτση με τον οποίο αλληλογραφούσαν.

Η μεγάλη αναγνώριση του έργου του ήρθε μετά θάνατον και ποιήματά του μελοποίησαν ο Θάνος Μικρούτσικος, ο Γιάννης Σπανός, η Μαρίζα Κωχ, ο Λάκης Παπαδόπουλος, οι Ξέμπαρκοι, οι αδελφοί Κατσιμίχα, ο Δημήτρης Ζερβουδάκης κ.ά.