Το βράδυ της Παρασκευής ήταν το πρώτο που ο χειμώνας μας καλωσόριζε με δυνατή βροχή και αισθητό κρύο. Στην ιδέα του επικείμενου λάιβ φάνταζε ιδανική μια τέτοια ατμόσφαιρα. Με τις παραπάνω σκέψεις στο μυαλό μας βρεθήκαμε στο Fuzz της Πειραιώς. Ο κόσμος αρκετός παρά την ταλαιπωρία της βροχής. Πρόσωπα που περίμεναν με προσμονή την έναρξη και που απαρτίζονταν από όλο το ηλικιακό φάσμα.

Από τον Μιχάλη Χρυσό

Την αρχή έκανε η Nalyssa Green. Μόνη της με την συντροφιά του αιθερόφωνου, της κιθάρας και των πλήκτρων. Ανέλαβε τον άχαρο ρόλο να γεμίσει μια μεγάλη σκηνή που είναι από πριν στημένη για το επόμενο πολυπληθές σχήμα. Παρόλα αυτά από τις πρώτες νότες κατάφερε να τραβήξει τα βλέμματα και να μας δώσει την ατμοσφαιρική φωνή της περασμένη μέσα από εφέ και επαναλήψεις. Η κινήσεις της έμοιαζαν σαν χορευτικό μικρού ξωτικού, που τραγουδούσε, ξαφνικά και ήρεμα άρπαζε την κιθάρα ή βρισκόταν γονατιστή να πειράζει τα εφέ της φωνής της.

Ένα μοιρασμένο σετ ανάμεσα σε παλιότερες και νέες συνθέσεις της. Μας εντυπωσίασε η οικειότητα της με το κοινό, η ικανότητα της με όλα τα όργανα και σαφώς η ιδιαιτερότητα της χροιάς της. Τα νέα κομμάτια φάνταζαν πιο δουλεμένα, καλύτερα δομημένα και αρτιότερα από στιχουργικής και συνθετικής άποψης. Σκοτεινή και ρομαντική ταυτόχρονα η φωνή της, κατάφερα να ενεργοποιήσει το κοινό και όντως να το προετοιμάσει για την συνέχεια της βραδιάς.

Την σκυτάλη πήρε ο Theodore. Ο Έλληνας τραγουδοποιός που ξεκινάει πλέον την μουσική του περιπέτεια. Το λάιβ που παρακολουθήσαμε είναι το πρώτο από μια σειρά εμφανίσεων σε πολλές ευρωπαϊκές πόλεις. Στα λεπτά που μεσολάβησαν μέχρι να πάρουν θέση τα μέλη τους συγκροτήματος, η θέαση της σκηνής και η άψογη τοποθέτηση των οργάνων και των σκηνικών στο χώρο έκανε εντύπωση. Ήταν μια πρώτη γεύση του τι θα επακολουθούσε.

Μουσική και εικόνες λοιπόν έγιναν ένα. Ambient pop παντρεμένη με post rock αναφορές και ηλεκτρονικά ξεσπάσματα συνέθεσαν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για να υποστηρίξουν την ιδιαίτερη χροιά του τραγουδιστή. Ο Theodore, μας χάρισε αυτό το βράδυ ένα set list «μπερδεμένο» ανάμεσα στο πρώτο του album με τίτλο «7» και το νεότερο, με τα κομμάτια άρτια εκτελεσμένα από τον ίδιο και τους υπόλοιπους μουσικούς, τον Βασίλη Ντοκάκη στην ηλεκτρική κιθάρα και στα δεύτερα φωνητικά, τον Νικόλα Παπαχρονόπουλο στο μπάσο, τον Alessandro Giovanetto στην ηλεκτρική κιθάρα, τον Ashley Hallinan στα drums και τη Μελεντίνη στην τρομπέτα, το μεταλλόφωνο, το glockenspiel αλλά και στα δεύτερα φωνητικά.

Θετική εντύπωση μας άφησε ο φοβερός επαγγελματισμός του performer, που δεν συνάδει με το νεαρό της ηλικίας του και η σκηνική του παρουσία. Αυτό αναγνωρίστηκε από το κοινό που με τα ζεστά του χειροκροτήματα έδινε τόνο στην βραδιά. Το μέλλον προδιαγράφεται σίγουρα θετικό και εμείς δεν έχουμε παρά να ευχηθούμε στον νεαρό τραγουδοποιό να έχει ένα άκρως επιτυχημένο ευρωπαϊκό τουρ και μια προοδευτικά αυξανόμενη καλλιτεχνική πορεία.