Η ιστορία του Θεσσαλικού Θεάτρου συνδέεται άρρηκτα με το έργο του Μπρεχτ, καθώς ξεκίνησε την πορεία του ως ΔΗΠΕΘΕ με την εμβληματική παράσταση του Κύκλου με την κιμωλία. Ο Μπρεχτ και το έργο του αποκτούν πάντα μια νέα επικαιρότητα σε κρίσιμες στιγμές, ακριβώς γιατί δημιουργήθηκε σε δύσκολες συνθήκες.

Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν, κωμωδία και δράμα μαζί, ανεβαίνει για πρώτη φορά στο Θεσσαλικό Θέατρο, σε σκηνοθεσία Κυριακής Σπανού. Το έργο γράφτηκε στα χρόνια 1935-1941 και απηχεί την αγωνία του συγγραφέα για τα μεγάλα διλήμματα που έθετε μια τρομαχτική πραγματικότητα – είμαστε στην αρχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου- για το άτομο που θέλει να επιβιώσει με οποιοδήποτε τρόπο. Συνάμα διερευνά την έννοια της ατομικής ευθύνης όταν όλα γύρω είναι τόσο αδυσώπητα. Η ηρωίδα του έργου αναρωτιέται «πώς να είσαι καλός όταν όλα είναι τόσο ακριβά?». Τί σημαίνει να είναι κάποιος καλός και γενναιόδωρος στο σύγχρονο καπιταλιστικό, και δη νεοφιλεύθερο κόσμο?

Ο Μπρεχτ είναι (μαζί με τον Μπέκετ) η πιο επιδραστική προσωπικότητα στο δυτικό μεταπολεμικό θέατρο. Άνοιξε χωρίς δισταγμούς τη θεατρική φόρμα σε όλα τα είδη της παράδοσης και έτσι οδήγησε τους νεότερους σε πολλούς και διαφορετικούς καλλιτεχνικούς δρόμους. Ο ίδιος πίστευε στην ψυχαγωγική αλλά και παιδαγωγική διάσταση του θεάτρου. Με έναυσμα τις απόψεις του όλοι οι μεταγενέστεροι κλήθηκαν να απαντήσουν στο ερώτημα, εάν το θέατρο μπορεί να αλλάξει τον κόσμο.

Στον Καλό άνθρωπο του Σετσουάν, μια πόρνη είναι η μόνη, σ΄ όλο το Σετσουάν, που φιλοξενεί τρεις θεούς που κατεβαίνουν στη γη σε αναζήτηση ενός τουλάχιστον καλού ανθρώπου. Σε ανταμοιβή οι Θεοί της δίνουν ένα μικρό ποσόν και η Σεν Τε (αυτό είναι το όνομά της) αγοράζει ένα μικρό καπνοπωλείο. Όταν κάμποσοι φτωχοί του Σετσουάν ζητούν τη βοήθειά της, η Σεν Τε τη δίνει απλόχερα και σε δυο μέρες κιόλας κινδυνεύει να χάσει το μαγαζί της. Τα πράγματα περιπλέκονται όταν ερωτεύεται έναν άνεργο αεροπόρο και προσπαθεί να του εξασφαλίσει μια θέση πιλότου στο Πεκίνο. Μπροστά στο αδιέξοδο επινοεί έναν ξάδελφο το Σουι Τα, που μπορεί να τη βγάλει από τη δύσκολη θέση, όπως και γίνεται. Η συμπόνια της Σεν Τε και ο προοδευτικός ορθολογισμός του Σουι Τα σε σύγκρουση, σχίζουν το άτομο στα δυο, ανήμπορο να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του και τον κόσμο. Αυτή είναι η μεγάλη μοναξιά…

Η παράσταση επεδίωξε την ισορροπία ανάμεσα στην ποιητική διάσταση του έργου και μια μετα-αποκαλυπτική ατμόσφαιρα, με κωμικές αποχρώσεις, που απηχεί ένα κόσμο κατακερματισμένο και αδιέξοδο, αλλά επίμονο.

Ο Καλός άνθρωπος του Σετσουάν, μια παραβολή για τα διλήμματα και το διχασμό του ανθρώπου και των σύγχρονων κοινωνιών, μας ξαναθυμίζει ότι δε χρειάζεται να είσαι επίκαιρος για να είσαι καίριος!

Η ταυτότητα της παράστασης

Μετάφραση: Άννυ Κολτσιδοπούλου
Σκηνοθεσία- Δραματουργική επεξεργασία: Κυριακή Σπανού
Σκηνικά: Απόστολος – Φωκίων Βέττας
Καλλιτεχνικός συνεργάτης: Ολυμπία Σιδερίδου
Κοστούμια: Μάρθα Φωκά
Μουσική: Κώστας Βόμβολος
Κίνηση: Αναστασία Μπρουζιώτη
Φωτισμοί: Ζωή Μολυβδά – Φαμέλη
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Παπουτσή
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Όσσα
Διεύθυνση Παραγωγής και Ήχος: Νίκος Γεωργάκης
Φώτα: Μάκης Παπατριανταφύλλου – Γιώργος Γκόλαντας
Κατασκευή κοστουμιών: Νικολέτα Καίση
Κατασκευή σκηνικού: Χρήστος Καράκης – Νίκος Ανδριανόπουλος
Αφίσα- Πρόγραμμα: Μουτζούρα
Φωτογραφίες: Γιάννης Χατζηαντωνίου
Τρέιλερ: Δημήτρης Βάλλας – Life of film productions

Παίζουν με αλφαβητική σειρά:

Χριστίνα Βράκα Τρίτος Θεός, Νύφη
Σταύρος Γιαννουλάδης Γιάνγκ Σουν Μαραγκός
Θανάσης Ζέρβας Βανγκ, Αστυνομικός, Παππούς
Μαρσέλα Λένα Πρώτος Θεός, Σιν, Κυρία Γιάνγκ, Ανιψιά
Αναστασία Μπρουζιώτη Ανιψιός
Αμαλία Νίνου Σεν Τε, Σούι Τα
Έλλη Χατζεϊπίδου Τρίτη Θεά, Γυναίκα, Μι Τσου
Στέλιος Χλιαράς Σου Φου, Άντρας, Ιερέας