«Εσύ φταίω – Εγώ φταις». Η παράσταση παρουσιάζεται για πρώτη φορά στο ΚΘΒΕ, σε μετάφραση-διασκευή-σκηνοθεσία Βασίλη Κουκαλάνι, από την Κυριακή 2 Φεβρουαρίου 2020, στο Βασιλικό Θέατρο.

Υπόθεση

Ο Τάκης Παπαδάκης με τα δύο του παιδιά φτάνουν στο κάμπινγκ που παραθερίζουν κάθε χρόνο. Αυτή τη φορά όμως, το μέρος που στήνουν τη σκηνή τους, το έχουν προλάβει κάποιοι άλλοι. Ποιοι είναι αυτοί οι ξένοι; Ποιος είναι ο άλλος αν του αφαιρέσεις τα χαρακτηριστικά και τα στερεότυπα που τον καθορίζουν εκ των προτέρων; Πως είναι να ζεις δίπλα στο διαφορετικό; Τελικά πόσο ίδιοι και πόσο διαφορετικοί είμαστε από τους άλλους; Και πόσο μπορεί το παιδικό παιχνίδι και η παιδική ματιά να μειώσει τις διαφορές και να ενισχύσει αυτά που μας ενώνουν: την ανάγκη να ζήσουμε όλοι μαζί με αμοιβαίο σεβασμό στη διαφορετικότητα;

Το «Μια γιορτή στου Αλ-Νουρί» είναι μια ανατρεπτική κωμωδία για τα στερεότυπα και τις πολιτισμικές διαφορές και απευθύνεται σε θεατές όλων των ηλικιών. Γράφτηκε και παίχτηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από το Θέατρο Grips του Βερολίνου -θέατρο γνωστό στη χώρα μας από τη μεταφορά ενός άλλου έργου τους, του «Μορμόλη». Σημαντικό είναι να σημειωθεί ότι η γερμανική εκδοχή του κειμένου είχε τίτλο «Μια γιορτή στου Παπαδάκη», μια που η οικογένεια των μεταναστών τότε, ήταν Έλληνες. Το τραγούδι «Παιδιά της ίδιας Γης», που ακούγεται στην παράσταση, έγραψαν ειδικά για το έργο οι Active Member.

Σημείωμα σκηνοθέτη

«Τίποτα δεν είναι πιο αφοπλιστικό από την απλή αλήθεια, τίποτα πιο εξωτικό από το δικό μας περιβάλλον, τίποτα πιο ευφάνταστο απ’ την πραγματικότητα, και δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό στον κόσμο, από την εποχή στην οποία ζούμε.» -Egon Erwin Kisch

Η Παιδική Σκηνή που προτείνουμε είναι ένα θέατρο που όμοιό του σπανίζει στην καλλιτεχνική πραγματικότητα της Ελλάδας. Είναι ένα θέατρο για ανθρώπους από 6 ετών και πάνω.
Φιλοδοξούμε να εδραιωθεί ένα καινούριο χειραφετημένο θέατρο για παιδιά και νέους που αντικαθιστά τα ηθικοπλαστικά, «Χριστουγεννιάτικης υφής» και εύκολου συναισθηματισμού παραμύθια, που κυριαρχούν στο κατεστημένο του παιδικού θεάτρου, με ψυχαγωγικές, ρεαλιστικές ιστορίες που προσδιορίζονται από τη σχέση τους με την καθημερινότητα, με τις οποίες τα παιδιά μπορούν να ταυτιστούν άμεσα και να αναγνωρίσουν το οικείο τους περιβάλλον.

Μεγάλη προϋπόθεση για την εμπιστοσύνη των παιδιών βέβαια είναι να τα αντιμετωπίσεις σαν ίσους και να συνηγορήσεις έμπρακτα μαζί τους, να τους δημιουργήσεις τον χώρο που θα τα φέρει στο επίκεντρο και να διδάξουν εκείνα τη ζωή σ’ εμάς.

Μέσα από την εμπειρία των παραστάσεων «Μια Γιορτή στου Νουριάν», «Τζέλα, Λέλα, Κόρνας και ο Κλεομένης», «Πιο δυνατός κι από τον Σούπερμαν» κ.ά., που ανεβάσαμε τα τελευταία 9 χρόνια στην Αθήνα με την ομάδα «Συντεχνία του Γέλιου», έχουμε καταφέρει να κερδίσουμε αυτή την εμπιστοσύνη και την διάθεση χειραφέτησης. Η κοινωνία μας μοιάζει να μην διατίθεται και να αρνείται να δώσει τον λόγο στην αυθόρμητη και γνήσια δημιουργικότητα την παιδιών.

 

Γι’ αυτό είναι πολύ μεγάλη η χαρά και ιδιαίτερη τιμή που μου δίνεται η ευκαιρία από το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος να δουλέψω σε ιδανικές συνθήκες μια καινούργια εκδοχή του υπέροχου έργου του φίλου μου Volker Ludwig με τίτλο «Μια Γιορτή στου Αλ- Νουρί» (Ein Fest bei Papadakis, στην πρωτότυπη γερμανική εκδοχή του 1973, η οικογένεια των μεταναστών ήταν Έλληνες), που πραγματεύεται με τους πιο κωμικούς όρους, το πολύ επίκαιρο θέμα του ρατσισμού και των προκαταλήψεων απέναντι σε μετανάστες και πρόσφυγες. Είναι ένα θέμα που ξανά και ξανά βρίσκει τις σύγχρονες κοινωνίες απροετοίμαστες και αμήχανες, κυρίως όσον αφορά στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.

Το έργο προσπαθεί να αναδείξει τις αρετές της ανεκτικότητας, της αλληλοκατανόησης και αυθόρμητης ταύτισης που έχουν τα παιδιά μεταξύ τους πέραν των εγκλωβισμών που επιβάλλονται από την περιχαράκωση σε εθνικότητες και κοινωνικές τάξεις.

Πιστεύουμε ότι οι φυλετικές διακρίσεις, η ξενοφοβία και ο ρατσισμός είναι προϊόντα φόβου, έλλειψης παιδείας και προκατασκευασμένων ιδεολογικών αγκυλώσεων, και όχι αρχέγονες φυσικές τάσεις του ανθρώπου που μπορούν να δικαιολογηθούν. Αυτός είναι ένας διάλογος που έχει αναγκαστικά ξεκινήσει στην ελληνική κοινωνία. Η παράσταση ευελπιστεί να αποτελέσει μια ουσιαστική και διαφωτιστική φωνή που απευθύνεται σε παιδικό κοινό αξιοποιώντας τον κόσμο των παιδιών, που σ’ αυτό το έργο, με όρους επίκαιρους και ρεαλιστικούς, μας «φοράνε για άλλη μια φορά τα γυαλιά».

Εύχομαι από καρδιάς οι Ευρωπαϊκές κοινωνίες μας και το θεατρόφιλο κοινό να διδαχτούν και να εμπνευστούν από τα παιδιά, και να εκμεταλλευτούν αυτήν την πρωτοβουλία του ΚΘΒΕ για μια πρωτοπορία στο παιδικό θέατρο.

Τέλος, θέλω να ευχαριστήσω τους φίλους μου ηθοποιούς της παράστασης που αφηγούνται με μεγάλη ευαισθησία την ιστορία της «Γιορτής», τον τέως Καλλιτεχνικό Διευθυντή Γιάννη Αναστασάκη και την Μαρία Τσιμά για την πρωτοβουλία και την στήριξη τους, τον νυν διευθυντή Νίκο Κολοβό και όλο το προσωπικό του ΚΘΒΕ που είναι στο πλευρό μας, ήταν μια υπέροχα ξέφρενη εμπειρία. -Βασίλης Κουκαλάνι, «Συντεχνία του Γέλιου»

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

Μετάφραση-Διασκευή-Σκηνοθεσία: Βασίλης Κουκαλάνι, Σκηνικά-Κοστούμια: Αλεξάνδρα Σιάφκου, Αριστοτέλης Καρανάνος, Μουσική: Κώστας Νικολόπουλος, Φωτισμοί: Στέλιος Τζολόπουλος, Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάριος Καρβουνάκης, Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Χαρά Αργυρούδη, Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Εύα Κουμανδράκη

Παίζουν: Γιάννης Βαρβαρέσος (Σαμίρ), Γεωργία Κυριαζή (Δώρα), Φανή Ξενουδάκη (Αμπίρα), Γρηγόρης Παπαδόπουλος (κύριος Παπαδάκης), Κωστής Ραμπαβίλας (Γιάννης), Θάνος Φερετζέλης (κύριος Αλ-Νουρί)