Τι είναι αυτό άραγε που μας γοητεύει περισσότερο στους περιθωριοποιημένους αντιήρωες στη λογοτεχνία, ή τον κινηματογράφο, το θέατρο, τη μουσική και θα μπορούσε να μετουσιωθεί προς συνδιαλλαγή και παρουσίαση ανοιχτή προς το κοινό; 

Είναι η πορεία προς το φως μια μονοδιάστατη αφήγηση που εξασφαλίζει την επιτυχία και την αποδοχή του εκάστοτε ήρωα ή φαινομένου;  

Είναι μήπως η πορεία αυτή καθαυτή και τα ερείσματα, που ενώ φαινομενικά εξασφαλίζουν την «αποτυχία» μιας δράσης, ταυτόχρονα παροτρύνουν την συνέχιση, την εξέλιξη, το να επιτρέπεται στα πράγματα να συμβαίνουν, που μας συναρπάζει και παράλληλα μας ενεργοποιεί περισσότερο; 

Αυτές και άλλες σκέψεις γύρω από την προσέγγιση της «μετάβασης» που εμπεριέχεται στην εν λόγω θεματική – life after dark – ή ενός καταληκτικού γεγονότος που θα εξέφραζε αυτήν την αλλαγή, λαμβάνουν χώρα και δράση στο πλαίσιο ενός εικαστικού περιβάλλοντος.

Ραφαέλα Δεληγιάννη, επιμελήτρια έκθεσης.

Συμμετέχουν οι καλλιτέχνες: 

DOMINIQUE SOTIRIADOU
FOTINI GLAVA
JULIANA VASILAKOU
NOULA BITSIKA
RAFAELA DELIGIANNI
SHAHAREE VYAAS

Κεντρική φωτογραφία θέματος: Νούλα Μπίτσικα, “Noulaverse”, collage, 21 x 30 εκ.