«Η ιέρεια με το τατουάζ»: Όταν τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον μύθο χάνονται

Αν μας ζητούσαν όμως να περιγράψουμε με μερικές λέξεις, μία από τις πλέον αγαπημένες μας καλοκαιρινές συνήθειες, θα λέγαμε πως περιλαμβάνει το «τραγούδι» των τζιτζικιών, τη θαλάσσια αύρα και ένα καλό βιβλίο, κάτω από τη σκιά ενός δέντρου.

Η απόλαυση της ανάγνωσης, λοιπόν, έρχεται ξανά σε πρώτο πλάνο την περίοδο που διανύουμε και για αυτόν ακριβώς τον λόγο, αυτήν την εποχή, οι περισσότεροι από εμάς αναζητούμε τα βιβλία που θα μας συνοδεύσουν στις καλοκαιρινές μας εξορμήσεις και τις θερινές στιγμές χαλάρωσης που θα απολαύσουμε.

Εδώ έρχεται, βέβαια, η ερώτηση-«κλειδί»: Σε τι πρέπει να αφορά το βιβλίο που θα πάρουμε, ώστε να κρατήσει το ενδιαφέρον μας από την αρχή μέχρι το τέλος, ώστε να μας συστήσει νέους κόσμους και εμπειρίες, για να μας «ταξιδέψει» στον χρόνο και να μας κάνει να το αγαπήσουμε;

Και για να πάμε αυτό το ερώτημα ένα βήμα παραπέρα, τελικά είναι ο έρωτας, το μυστήριο, η ιστορία ή η μυθολογία που μπορεί να κάνει ένα βιβλίο περισσότερο συναρπαστικό και ενδιαφέρον; Μήπως τελικά είναι όλα αυτά μαζί συνδυασμένα με έναν περίτεχνο λογοτεχνικά τρόπο;

Μυστήριο, συγκίνηση, μαγεία και συναισθηματισμός σε πρώτο πλάνο

Για τη συγγραφέα Πασχαλία Τραυλού, αυτό ήταν το «στοίχημα» που κατάφερε να κερδίσει με το βιβλίο της «Η ιέρεια με το τατουάζ», που κυκλοφορεί τώρα από τις Εκδόσεις Διόπτρα. Κατάφερε, δηλαδή, να μας φέρει ένα μυθιστόρημα γεμάτο μυστήριο, που μας συγκινεί και μας «ταξιδεύει» σε μία εποχή όπου τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα, τον θρύλο, την ιστορία και τον μύθο «μπλέκονται» και μαζί με αυτά, οι άνθρωποι και οι θεοί.

Η ιστορία του βιβλίου ξεκινά με την αρχαιολόγο και συγγραφέα, Αίθρα Μπάξερ, η οποία έπειτα από τον θάνατο του γιου της βυθίζεται στο ποτό και την κατάθλιψη. Ωστόσο, μία πρόταση να λάβει μέρος σε μία αρχαιολογική αποστολή στα Αλτάια όρη, προκειμένου να ανακαλύψει αν οι Αμαζόνες ήταν υπαρκτά πρόσωπα, θα αλλάξει τη ζωή της. Διότι χάρη σε αυτήν την αποστολή, θα έχει την ευκαιρία να γνωρίσει μία γυναίκα με την οποία μπορεί να τη χωρίζει το χάσμα των αιώνων, ωστόσο, οι ζωές και των δυο κυλούν παράλληλα.

Ουσιαστικά, μέσα από το έργο της η συγγραφέας Πασχαλία Τραυλού μας ταξιδεύει στον χρόνο και συγκεκριμένα, 3.000 χρόνια πίσω, σε μια εποχή που τα όρια ανάμεσα στην πραγματικότητα και τον μύθο ήταν ρευστά, μέσα από μία ιστορία με μυστήριο, η οποία όμως καταφέρνει να συγκινεί τον αναγνώστη, «αγγίζοντας» επίκαιρα ζητήματα που μας απασχολούν όλους μέχρι σήμερα.

Και αρκεί να διαβάσετε το παρακάτω απόσπασμα από το βιβλίο «Η ιέρεια με το τατουάζ», για να πάρετε μία «γεύση» από τους μυστηριώδεις και συνάμα γεμάτους μαγεία και συναισθηματισμό κόσμους, που θα σας συστήσει. «Λαγοκοιμήθηκε και ανάμεσα στον ύπνο και στον ξύπνιο της νόμιζε πως ξεπρόβαλε στο δωμάτιο η παράξενη ελαφίνα που είδαν στον δρόμο τους. Ένας άγριος άνεμος ανάδευε ξανά το τρίχωμά της, παρότι ο χώρος ήταν κλειστός σαν κονσέρβα. Κοιτάζονταν ακίνητες. Το χρώμα των ματιών του ζώου είχε την κοβαλτένια απόχρωση των δικών της ματιών. Όταν όμως η Αίθρα έκανε να το χαϊδέψει, εκείνο αποτραβήχτηκε και πήρε τη μορφή μιας γυναίκας με παράξενα, έγχρωμα τατουάζ. Η φιγούρα ενός ελαφιού ξεχώριζε ανάμεσά τους…».

Το σίγουρο είναι ότι, όπως είχε γράψει κάποτε ο Ιρλανδός συγγραφέας, ποιητής και κριτικός, Όσκαρ Ουάιλντ, «οι θεοί ρίχνουν τα ζάρια κι ούτε ρωτούν αν θέλουμε να είμαστε μέσα στο παιχνίδι ή όχι». Και η αλήθεια είναι ότι αυτή η φράση ενέπνευσε την Πασχαλία Τραυλού να «αγγίξει» και να φέρει στο προσκήνιο μέσα από το βιβλίο της θέματα που απασχολούν τον άνθρωπο εδώ και αιώνες, ζητήματα γύρω από την ανθρώπινη φύση, τον ρόλο της θεϊκής παρουσίας, αλλά και τον φόβο του θανάτου.

Κάπως έτσι, λοιπόν, στο βιβλίο «Η ιέρεια με το τατουάζ» που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Διόπτρα, μία κόκκινη κλωστή, ο πίνακας «πληγωμένο ελάφι» της Φρίντα Κάλο, το νερό από την πηγή των ελαφιών και το βοτάνι του θανάτου, μαζί με μία πλειάδα ηρώων που αλληλεπιδρούν σε παρόν και παρελθόν με διπλές ταυτότητες, δημιουργούν έναν ισχυρό ιστό μυστηρίου, προσφέροντας ένα απίστευτο «ταξίδι» στον χρόνο, μέσα από τις σελίδες ενός βιβλίου με ξεχωριστό και πρωτότυπο περιεχόμενο, με το οποίο, ωστόσο, μπορεί εύκολα να ταυτιστεί κάθε αναγνώστης.