Από την κάμαρά μου που Σας γράφω, βλέπω μακριά την Ακρόπολη και θυμούμαι εκείνη τη βραδιά. Και βλέπω ακριβώς το μέρος, εκεί που μου δώσατε το χέρι σας ν’ ανέβω, κι εγώ ανέβαινα σιγά σιγά με τα γόνατα, και γελούσατε, χωρίς να ξέρετε πως το ‘κανα επίτηδες, για να μην τελειώσουν γρήγορα τα μαρμαρένια σκαλοπάτια. Θυμάστε;…

Ο ταλαντούχος ζωγράφος Νάσος Ανάστης είναι περιζήτητος στα αστικά σαλόνια των Αθηνών, όπου εντυπωσιάζει τόσο με την καλλιέργειά του και την ιδιαιτερότητα της ζωγραφικής του όσο και με το πνεύμα του. Σε μία από τις συνηθισμένες γιορτές όπου είναι προσκεκλημένος, γνωρίζει τη νεαρή ζωγράφο Θάλεια, που δηλώνει μεγάλη του θαυμάστρια και επιζητά τη φιλία του. Ένα κρυφό πάθος θα γεννηθεί ανάμεσά τους∙ ένα πάθος που δε θα εκδηλωθεί ποτέ, παρά μόνο μέσα από κάποιες απελπισμένες επιστολές που ανταλλάσσουν οι δυο τους. Ο Νάσος είναι ήδη αρραβωνιασμένος με την κόρη κάποιου δικαστικού, ενώ η Θάλεια πολιορκείται στενά από έναν Αλεξανδρινό γόνο ευκατάστατης οικογένειας. Οι δρόμοι τους φαντάζουν καταδικασμένοι να χωρίσουν για πάντα…

Ένας γοητευτικός, μποέμ ζωγράφος, που απολαμβάνει την αναγνώριση και την επιτυχία. Μια εντυπωσιακά όμορφη δεκαοκτάχρονη κοπέλα. Ένα δίλημμα, ένα καλά κρυμμένο μυστικό, κι ένας ανώτερος, ιδανικός, εξευγενισμένος έρωτας, που θα εκφραστεί μέσα από τις λέξεις της ωραιότερης ερωτικής επιστολογραφίας, που δε θα μπορούσε παρά να είναι αυθεντική!

Στην έκδοση περιλαμβάνεται Επίμετρο από τον Σωτήρη Χατζάκη, συγγραφέα, ηθοποιό και σκηνοθέτη και Χρονολόγιο-Εργογραφία από τον Διονύση Μουσμούτη, συγγραφέα, κριτικό και διευθυντή του περιοδικού “Ιστορία”.

Γρηγόριος Ξενόπουλος –  Βιογραφικές πληροφορίες για τον συγγραφέα

Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος (1867-1951) γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη, πέρασε τα παιδικά και εφηβικά του χρόνια στη Ζάκυνθο και το 1883 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα. Θεωρείται ένας από τους βασικότερους εκπροσώπους του αστικού μυθιστορήματος. Μέσα από τα έργα του, τα οποία διαδραματίζονται στην Αθήνα ή τη Ζάκυνθο, ασκεί κριτική στα ήθη και στην κοινωνία της εποχής του. Τα κείμενά του, φιλολογικού και κριτικού περιεχομένου, μεταφράσεις, επιφυλλίδες, αλλά και πλήθος διηγημάτων και μυθιστορημάτων, τα δημοσίευε σε έντυπα της εποχής του, όπως η Διάπλασις των Παίδων, τα Παναθήναια, η Εστία, τα Αθηναϊκά Νέα, το Έθνος και η Καθημερινή. Συνέγραψε επίσης πολυάριθμα θεατρικά έργα, τόσο δράματα όσο και κωμωδίες.

Το 1923 του απονεμήθηκε το Εθνικόν Αριστείον Γραμμάτων και Τεχνών και το 1926 ίδρυσε ο ίδιος το περιοδικό Νέα Εστία. Το 1931 εξελέγη τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και, δέκα χρόνια αργότερα, το 1941, έγινε διευθυντής του περιοδικού η Διάπλασις των Παίδων. Το 1951 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Νέα Εστία το τελευταίο διήγημά του, με τίτλο τρείς λέξεις – τρεις τάξεις. Ο Γρηγόριος Ξενόπουλος έφυγε από τη ζωή την ίδια χρονιά, έπειτα από σύντομη ασθένεια.

Ανάμεσα στα σημαντικότερα έργα του βρίσκονται η κοινωνική τριλογία Πλούσιοι και φτωχοί, Τίμιοι και άτιμοι, Τυχεροί και άτυχοι, τα μυθιστορήματα Αναδυομένη, Μυστικοί αρραβώνες και Ο κατήφορος, καθώς και τα θεατρικά έργα Στέλλα Βιολάντη, Το μυστικό της Κοντέσας Βαλέραινας και Ο ποπολάρος.

Διάβασε ένα απόσπασμα από το βιβλίο «Μυστικοί Αρραβώνες»εδώ.