Είμαι η Κούβα: Τέσσερις ιστορίες συνθέτουν το σπονδυλωτό έργο του Μιχαήλ Καλατόζοφ

Το φιλμ «Είμαι η Κούβα» περιγράφει, μέσα από τέσσερις «προσωπικές» ιστορίες, τα χρόνια πριν και κατά τη διάρκεια της επανάστασης.

Ένα agitprop αριστούργημα

Από τις πιο σημαντικές ταινίες του 20ου αιώνα, το «Είμαι η Κούβα» είναι ένα πραγματικά παρ’ ολίγο «χαμένο» αριστούργημα. Ξεκινώντας με μια κατακόρυφη λήψη που ακόμα προκαλεί ίλιγγο στους σπουδαστές εικονοληψίας (η κάμερα «βουτάει» τέσσερις ορόφους προς τα κάτω για να καταλήξει στο βυθό μιας πισίνας) η ταινία ακυρώνει τους αισθητικούς περιορισμούς της εποχής, φέρνοντας στην επιφάνεια τέσσερις ιστορίες από την Κούβα του Μπατίστα, που διψά για επανάσταση.

Ο Kalatozov εμπιστεύτηκε δυο ποιητές για να του γράψουν το σενάριο και αφέθηκε στον οίστρο του Sergei Urusevsky (αυτή η ταινία τον κατατάσσει δικαιωματικά ανάμεσα στους τρεις – τέσσερις κορυφαίους διευθυντές φωτογραφίας από συστάσεως κινηματογράφου).

Το Είμαι η Κούβα είναι μια έκρηξη λυρισμού, ύμνος στην ζωή και πέρα από το επικαιρικό στοιχείο που αφορά το περιεχόμενο, συνοψίζει όλο το σινεμά μέχρι τις αρχές του ’60.

Η επίσημη πρεμιέρα (1964) προκάλεσε σοκ. Οι Κουβανοί, που περίμεναν ένα έργο ρεαλιστικό, πάγωσαν από τις χορευτικές κινήσεις της κάμερας και εν γένει από το οπτικό στυλ και τις πλαστικές συνθέσεις. Οι Σοβιετικοί τρόμαξαν με την ελευθερία και την άνεση με την οποία οι δυο λαμπροί εκπρόσωποί τους υιοθέτησαν ένα μοντέρνο στυλ.

Ταυτότητα ταινίας
Είμαι η Κούβα / Soy Cuba

• Σκηνοθεσία: Μιχαήλ Καλατόζοφ
• Σενάριο: Ενρίκε Πινέδα Μπαρνέτ, Γιεβτζίνι Γεβτουσένκο
• Φωτογραφία: Σεργκέι Γιουρουσέφσκι
• Μοντάζ: Νίνα Γκλαγκολέβα
• Μουσική: Κάρλος Φαρίνιας
• Πρωταγωνιστούν: Λουθ Μαρία Κογιάθο, Χοσέ Γκαγιάρντο, Σέρτζιο Κοριέρι

Λοιπά στοιχεία για τη δραματική ταινία

• Διάρκεια: 141 λεπτά
• Χώρα παραγωγής: Κούβα, Σοβιετική Ενωση
• Έτος παραγωγής: 1964