Moby Dick, του Δημήτρη Παπαδημητρίου σε σκηνοθεσία Γιάννη Κακλέα από τη Στέγη στο Christmas Theater
Ο Moby Dick «βουτάει» ξανά από τη σκηνή στον ωκεανό της Μουσικής και υπόσχεται ένα αξέχαστο ταξίδι στις θάλασσες και στα βάθη της ανθρώπινης ψυχής, με μια απόλυτα πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα μουσική σύνθεση αλλά και παραγωγή.
Μια κατάρα. Ένας οιωνός. Ένα ανθρωποφάγο κήτος. Ένα δαιμονικό, παράξενο παραμύθι-περιπέτεια ή ένα φιλοσοφικό εργαστήρι ιδεών; Μπορεί το κυνήγι μιας φάλαινας να κλείνει μέσα του όλες τις περίπλοκες λειτουργίες του ανθρώπινου νου και την ανάγκη του ανθρώπου να πολεμάει τα όρια του; Τον ίδιο τον θεό του;
Ματωμένος Γάμος, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα στο Εθνικό Θέατρο
Μια κοινωνία με ακλόνητους δεσμούς. Μια Νύφη που ανήκει σε κάποιον άλλον. Ένας πατημένος όρκος. Ένα άλογο που καλπάζει βαθιά μέσα στο σκοτεινό δάσος. Όσο κι αν τρέξει όμως κανείς, μπορεί να ξεφύγει από το αίμα που κυλάει μέσα του; Μπορεί, άραγε, να αποδράσει ποτέ κανείς, από τον εαυτό του;
Εμπνευσμένος από ένα πραγματικό έγκλημα της εποχής του, και στο κατώφλι ενός βίαιου Εμφυλίου, ο Ματωμένος Γάμος, του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα είναι η συγκλονιστική ιστορία ενός πάθους και ταυτόχρονα ένα παράφορο τραγούδι που μιλά με τρόπο σπαραχτικό για την ελευθερία, τον έρωτα και τον θάνατο.
Η αυλή των θαυμάτων, του Ιάκωβου Καμπανέλλη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
«Η αυλή των θαυμάτων» (1957) του Ιάκωβου Καμπανέλλη είναι ένας ύμνος στην αέναη προσπάθεια του Έλληνα να ξεπεράσει τα στενά γεωγραφικά όρια, να αποτινάξει την ανέχεια, να αντιμετωπίσει την έλλειψη σταθερότητας και να ριζώσει σε έναν τόπο, όπου θα μπορέσει να ευημερήσει. Στη σπουδαία ηθογραφία του Καμπανέλλη, οι χαρακτήρες ταλανίζονται από την καθημερινή αβεβαιότητα της ζωής, η οποία επηρεάζεται από το ασταθές κλίμα, τη στρατηγική θέση της χώρας, τη φτώχεια της, την ασταθή ιδιωτική οικονομία. Όλα στην Ελλάδα ανεβοκατεβαίνουν πολύ εύκολα, κυλούν, φεύγουν –και πολύ συχνά, η μόνη λαχτάρα μας είναι να στεριώσουμε κάπου, να σιγουρέψουμε ότι «όλα θα πάνε καλά» από εδώ και πέρα.
Αντιγόνη, του Ζαν Ανούιγ στο Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν
Η Αντιγόνη ως μυθικό πρόσωπο θέτει ένα γοητευτικό αίνιγμα ανά τους αιώνες. Τι την ωθεί να συγκρουστεί με την εξουσία; Η σύγκρουση αυτή δικαιολογεί τη θυσία της ζωής της; Υπάρχουν κάποια ελαφρυντικά στον Κρέοντα με τον οποίο αντιπαρατίθεται;
Πρώτος ο Σοφοκλής μετέφερε τον μύθο της στη θεατρική σκηνή το 441 π.Χ. και ο Γάλλος συγγραφέας Ζαν Ανούιγ τον μετέπλασε κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Από το 1944 και μετά, oπότε και ανέβηκε πρώτη φορά η «Αντιγόνη» του Ανούιγ, έχει παρουσιαστεί σε θεατρικές σκηνές σε όλο τον κόσμο, προκαλώντας πάντα έντονες συζητήσεις. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1946-1947 στο Θέατρο Τέχνης, σε σκηνοθεσία Καρόλου Κουν, με την Έλλη Λαμπέτη στον ομώνυμο ρόλο. Έτσι, το έργο που έφερε στην Ελλάδα ο Κάρολος Κουν επιστρέφει στο θέατρο που το ανέδειξε, σηματοδοτώντας παράλληλα τα 80 χρόνια από την ίδρυση του Θεάτρου Τέχνης (1942-2022).
Αμαντέους, σε σκηνοθεσία Οδυσσέα Παπασπηλιόπουλου στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά
Ο Αντόνιο Σαλιέρι, αρχιμουσικός της αυλής του αυτοκράτορα Ιωσήφ, συναντιέται με τον νεαρό Αμαντέους. Καθώς η συνάντησή τους μετατρέπεται σε ανηλεή σύγκρουση, η αιώνια μάχη αποκαλύπτεται. Και μέσα από την αποκάλυψη αυτή, αντικρίζουμε την δική μας μάχη να αντιμετωπίσουμε την ζωή. Να αντιμετωπίσουμε την ύπαρξή μας. Και να καταφέρουμε, ίσως, το μεγαλύτερο επίτευγμα του ανθρώπου. Να ζήσουμε σε επαφή με τον Εαυτό.
Το “Αμαντέους”, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, ανεβαίνει στο Δημοτικό θέατρο Πειραιά με την μουσική του Μότσαρτ να ερμηνεύεται ζωντανά, επί σκηνής, από ένα διαφορετικό κουιντέτο εγχόρδων σε πρωτότυπες μεταγραφές των έργων του Μότσαρτ.
Εννέα χαρακτήρες που συνδέονται με τον Αριστείδη Παγκρατίδη, μέσα από τις χειμαρρώδεις, υποβλητικές εξομολογήσεις τους, μιλώντας διαφορετικές γλώσσες, ανάλογα με τα βιώματα, τον χαρακτήρα και τον ρόλο τους, συνθέτουν το προφίλ του «Αρίστου».
Ο φίλος από την Τούμπα, η παραδουλεύτρα γειτόνισσα της μάνας του, ένας αχθοφόρος του λιμανιού, ο παρακρατικός δοσίλογος περιπτεράς, ένας χωροφύλακας δημοκρατικών φρονημάτων, ένας συντηρητικός αστός της παραλίας, το αφεντικό του σε ένα λαϊκό πανηγύρι, η τραβεστί Λολό και μία λαϊκή τραγουδίστρια – οι δύο έρωτες του, ζωντανεύουν γλαφυρά επί σκηνής από τρεις ηθοποιούς.
Ο ηγέτης της Αντίστασης, ο πρωτοκαπετάνιος του θρυλικού ΕΛΑΣ που ελευθέρωσε τη χώρα από τους Ναζί, ο φόβος και ο τρόμος των ντόπιων συνεργατών του χιτλερισμού, «γύρισε». Ίσως γιατί ποτέ δεν έφυγε, αφού ο «μύθος» του, μένει ζωντανός από γενιά σε γενιά.
Ο Άρης πέρασε στην «αθανασία». Ο Μιζέριας της «δήλωσης». Ο Βελουχιώτης του Γοργοπόταμου. Ο Άρης της Λαμίας. Ο αρνητής που «έκαψε» τη Βάρκιζα. Ο «αετός» της Ρούμελης στην τελευταία πτήση της Μεσούντας. Βήμα το βήμα η πορεία και η ζωή του εμβληματικού λαϊκού ηγέτη που ανέδειξε η νεότερη ιστορία της χώρας.
Η «Προδοσία» του Χάρολντ Πίντερ σε σκηνοθεσία Αιμίλιου Χειλάκη έρχεται στο Θέατρο Βρετάνια
«Προδοσία» είναι η ιστορία τριών ανθρώπων που προδίδουν και προδίδονται.
Προδίδουν τους συντρόφους τους, τον γάμο τους, τη φιλία τους, τον εαυτό τους, τα ιδανικά τους και τα πιστεύω τους.
Ο βραβευμένος με Νόμπελ Χάρολντ Πίντερ εστιάζει στο πως ο χρόνος αλλάζει την αντίληψή μας για το παρελθόν, επιλέγοντας να αφηγηθεί την ιστορία αντίστροφα, αρχίζοντας από το τέλος της ερωτικής σχέσης και τελειώνοντας με την αρχή της.
Το σημαντικό θεατρικό κείμενο Αξύριστα Πηγούνια, 15 χρόνια μετά το πρώτο του ανέβασμα και πάνω από 20 μετά την πρώτη του γραφή, αποδεικνύεται πιο σύγχρονο και πιο επίκαιρο από ποτέ. Η ανθρώπινη εκμετάλλευση, η κατάσταση των μεταναστών, η σεξιστική αντιμετώπιση της γυναίκας, η οικονομική ανισότητα και οι σχέσεις εξουσίας – τα ζητήματα που θίγει το έργο – έχουν μάλλον διογκωθεί στις μέρες μας, παρά αμβλυνθεί. Τα «Αξύριστα Πηγούνια» έρχονται μετά από δέκα και πλέον χρόνια, που η χώρα μας ζει καθοριστικές εξελίξεις, για να προβληματίσουν και να συγκινήσουν, σαν να μιλούν για το εδώ και το τώρα.
Η ταινία «Φτηνά τσιγάρα» του Ρένου Χαραλαμπίδη γίνεται μιούζικαλ στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ
Μια «ρομαντική οπερέτα» σε 34 σκηνές και 19 τραγούδια για ανεκπλήρωτους έρωτες, συλλέκτες στιγμών και φιλιά που δεν βρήκαν τον δρόμο τους.
Το μιούζικαλ Φτηνά τσιγάρα σε μουσική Παναγιώτη Καλαντζόπουλου και λιμπρέτο Πέτρου Βουνισέα έρχεται μέσα από τη σκηνοθετική ματιά του Κωνσταντίνου Ρήγου στην Εναλλακτική Σκηνή της ΕΛΣ στο Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος από τις 11 Φεβρουαρίου 2022 και για 23 παραστάσεις έως και τις 13 Μαρτίου 2022.
Ο συνθέτης Παναγιώτης Καλαντζόπουλος προσθέτει 16 νέα τραγούδια στην αρχική παρτιτούρα της ταινίας ενώ η ατμοσφαιρική σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Ρήγου αποδίδει τον αισθησιακό πυρήνα αυτής της sui generis ταινίας περιπλάνησης με στοιχεία φιλμ νουάρ μέσω μιας δεξιοτεχνικής χρήσης του χώρου, που συμπυκνώνει τις τοποθεσίες του πρωτότυπου σεναρίου γύρω από ένα πολυμορφικό, παραισθησιογόνο lounge. Τους στίχους των τραγουδιών υπογράφουν οι Παναγιώτης Καλαντζόπουλος, Πέτρος Βουνισέας, Μιχάλης Γκανάς και Ελένη Ζιώγα.
