Ο καλλιτέχνης γράφει σχετικά με την δουλειά του:
«Αναζητώντας την ποίηση στο οικείο, σε σκηνές βιωματικές από ανθρώπους και πράγματα πολύ κοντινά μου, καθημερινά μου αποκαλύπτονται τα ζωγραφικά μυστικά. Οι γοητευτικές σκηνές αγνώστων που με προκαλούν να τις ζωγραφίσω μετά από ένα ζωγραφικό αδιέξοδο, οριακό ίσως, χωρίς προαποφασισμένα θέματα, τα θέματά μου φανερώνονται αβίαστα.
Ένας όμορφος ουρανός στο καθημερινό τοπίο, στην παραλία που κολυμπάω ,ένα πορτοκάλι που μιλάει και γίνεται πρωταγωνιστής κλέφτης του ενδιαφέροντός μου, σε μία λαϊκή με χίλια δυο γενόμενα και με ένα μυστικό, δύο κοριτσάκια αγγελάκια στο κέντρο του έργου.
Οι εκφράσεις γνωστών και αγνώστων νεαρών γυναικών που μου μεταδίδουν αθωότητα, ευγένεια, καθαρότητα. Ζητούμενό μου ο κόσμος σε έναν πολυσύχναστο δρόμο αόρατα σκηνογραφημένο. Αγγελούδια που μου σπάνε την μελαγχολία ντυμένα σαν μπαλαρινάκια σε καρναβάλι. Όλα αυτά είναι ο κόσμος μου και έτσι ξεφεύγω από την πεζότητα, την κάθε μέρα. Για εμένα ήταν μαγικές ώρες όταν τα έκανα, ώρες που δεν μπορούν να μοιραστούν. Μόνο να υποψιάζεστε, μπορείτε, όταν βλέπετε το αποτέλεσμα.»
