Ο Άγγελος Σκούρτης παρουσιάζει ένα σύνολο έργων που λειτουργούν ως μονάδες αλλά και σαν μέρος συνόλων πολλών άλλων έργων. Aφήνοντας τα σχήματα και τα χρώματα τους να λειτουργούν άλλοτε επιθετικά και άλλοτε γλυκά και επικοινωνιακά, αντιμετωπίζουν τον χώρο ανάμεσα τους, καθώς και όλο το χώρο της γκαλερί, όχι σαν κενό ή χώρο υποδοχής έργων αλλά σαν ανυπόστατο και οργανικό μέρος τους. Ο δε θεατής περιδιαβαίνοντας ανάμεσα τους, γίνεται και αυτός μέρος τους, συμπαρασύροντας τον σε ένα ταξίδι εκεί όπου αυτός θέλει και επιθυμεί να βρεθεί.

Δυο ποιητές στάθηκαν δίπλα του αυτά τα δύσκολα χρόνια δημιουργίας των έργων του, ο Τ. Σ. Έλιοτ με τον στίχο του «Δεν θα σταματήσουμε να εξερευνούμε. Και το τέλος της εξερεύνησής μας θα είναι όταν θα φτάσουμε εκεί από όπου ξεκινήσαμε και θα ανακαλύψουμε το μέρος για πρώτη φορά.», όπως και ο Νίκος Καρούζος, ένας ποιητή που πολύ αγάπησε την ζωγραφική και τους ζωγράφους, με το ποίημά του ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΡΩΜΑΤΑ.