Η ιδέα της έκθεσης «Αγάπα με αν τολμάς» (“Aime moi… Si tu peux!” / “Love me if you dare”), σχεδιάστηκε για το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου, έργο ζωής του συλλέκτη Κωστή Σχιζάκη, έχοντας γεννηθεί ως συνέχεια της έκθεσης «Έρως-Ήρως» που πραγματοποιήθηκε σε οργάνωση του ΜΕΤΗ δύο ακριβώς χρόνια πριν. Τον Σεπτέμβριο του 2019, η ίδια έκθεση θα παρουσιαστεί στον εκθεσιακό χώρο του Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης, στην Αθήνα.

Ο τίτλος της έκθεσης, μεταφρασμένος στα ελληνικά και προερχόμενος από την ομότιτλη γαλλική ταινία του Yann Samuell «Jeux d’enfants», επιχειρεί όπως εκείνη, να δείξει ότι η αγάπη είναι ένα παιχνίδι πιο συναρπαστικό κι από την ίδια τη ζωή. Τα έργα των 54 σημαντικών εικαστικών που τιμούν την έκθεση με τη συμμετοχή τους, ακολουθούν την ίδια αγωνιώδη και λαβυρινθώδη διαδρομή. «Αγάπα με αν τολμάς»: Δυο άνθρωποι που αγαπιούνται βαθιά, είναι ικανοί για όλα, για τα καλύτερα και για τα χειρότερα. Και ο μοναδικός ισχύων κανόνας, είναι απλά, ότι δεν υπάρχουν κανόνες. Στη διαδικασία επιλογής έργων για την ομότιτλη έκθεση, κεντρικό θέμα παρέμεινε το αβάσταχτο και υπέροχο ετούτο παιχνίδι που πολλές φορές ξεπερνά τα νενομισμένα άκρα και τα προσωπικά μας όρια.

Στο εικαστικό αυτό αφήγημα που διαβάζεται παντοιοτρόπως, ελλοχεύουν η δυνατότητα ή η αδυναμία να πεις «Σ’ αγαπώ». Η ανακούφιση του να πεις «Σε χρειάζομαι», η ανάγκη του να πεις «Μείνε». Η πιθανότητα του να αρθρώσεις μετέωρες σκοτεινές φράσεις όπως «Παίξε μαζί μου αυτό το παιχνίδι», «Πόνεσέ με όσο μπορείς», «Αγάπησέ με, περισσότερο από όσο μπορείς». Η τόλμη του να ρωτήσεις -«Αντέχεις να με χάσεις;», ή, -«Αντέχεις να με κρατήσεις;». Κι ακόμη, -«Αντέχεις να ξεπεράσεις τον εαυτό σου ξανά και ξανά;», -«Αντέχεις να ξεπεράσεις τα όρια;». Η σφοδρή επιθυμία να λάβεις απάντηση στο -«Αντέχεις να πληγωθείς;», ή στο -«Αντέχεις να μην με πληγώσεις;». Κι ακόμη, -«Μέχρι πού αντέχεις να φτάσεις χωρίς εμένα;», -«Μέχρι πού τολμάς να φτάσεις για εμένα;»…

Οι εικαστικοί που συμμετέχουν σε αυτό το αυτογνωσιακό και εξομολογητικό κατά κύριο λόγο παιχνίδι, πρότειναν έργα πολύ προσωπικά, έργα που διεισδύουν στο άβατο του εαυτού, έργα που τολμούν να κοιτάξουν στον καθρέφτη του άλλου, έργα που εισχωρούν στα εντόσθια του νου και του συναισθήματος. Έργα που τολμούν να αγαπούν εκτός χώρου και χρόνου, με σπαρακτική ομορφιά και ποιητική ένταση, όπως ακριβώς και οι δημιουργοί τους.

Συντελεστές

Στην έκθεση συμμετέχουν:

Γιάννης Αδαμάκης, Χριστίνα Ακτίδη, Δημήτρης Ανδρεαδάκης, Νεκτάριος Αποσπόρης, Άννα Αχιλλέως, Αλέξης Βερούκας, Ειρήνη Βογιατζή, Μάριος Βουτσινάς, Βασίλης Γαρυφαλλάκης, Σάββας Γεωργιάδης, Στρατηγούλα Γιαννικοπούλου, Μαρία Γρηγοριάδη, Δικαία Δεσποτάκη, Γιάννης Δημητράκης, Μαρία Διακοδημητρίου, Φραγκίσκος Δουκάκης, Κωνσταντίνος Έσσλιν, Αποστόλης Ιτσκούδης, Μηνάς Καμπιτάκης, Βούλα Καραμπατζάκη, Θεόφιλος Κατσιπάνος, Νίκος Κρανάκης, Μάρω Κορνηλάκη, Δημήτρης Κρέτσης, Ελένη Κυριαζοπούλου, Μάγδα Λεβεντάκου, Λυδία Μαργαρώνη, Βαρβάρα Μαυρακάκη, Κωνσταντίνος Μαυρακάκης, Στέλλα Μελετοπούλου, Τίμος Μπατινάκης, Γιάννης Μπεκιάρης, Γεωργία Μπλιάτσου, Ρούλη Μπούα, Χρήστος Παλλαντζάς, Γεύσω Παπαδάκη, Μαρία Πάστρα, Τριαντάφυλλος Πατρασκίδης, Στέλιος Πετρουλάκης, Γιώργος Σαλταφέρος, Μίλτος Σκούρας, Στέφανος Σουβατζόγλου, Βασίλης Σούλης, Μαρίνα Στελλάτου, Λένα Ταταρίδα, Δημήτρης Τζάνης, Αντώνης Τιτάκης, Κατερίνα Τσεμπελή, Βάσω Τρίγκα, Βιργινία Φιλιππούση, Αθηνά Χατζή, Νίκος Χριστοφοράκης, Γιώργος Χουλιαράς, Αριστείδης Χρυσανθόπουλος

Επιμέλεια: Ίρις Κρητικού

Στο πλαίσιο της έκθεσης κυκλοφορεί κατάλογος σχεδιασμένος από τον Κώστα Φίσσερ. Μετά την ολοκλήρωσή της στο Ηράκλειο, η έκθεση θα μεταφερθεί στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης στην Αθήνα, τον Σεπτέμβριο του 2019, σε συνδιοργάνωση του Μουσείου Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου.


Κεντρική φωτογραφία άρθρου: Στέλλα Μελετοπούλου