“Μια πορεία από την απόλυτη λάμψη στην αμείλικτη πραγματικότητα, που καταλήγει στην απόλυτη σιωπή. Το παρανάλωμα. Η αλχημεία του βίου και του λόγου. Η αναίρεση. Το ψύχος της φλόγας και το καύμα του χιονιού.

Ο συνεσταλμένος και ο διεσταλμένος χρόνος. Ο υπό αίρεση έρωτας που πρέπει να επινοηθεί απ’ την αρχή. Η αναζήτηση του μεγάλου απόντα, του πατέρα.

Το τέλμα της Ευρώπης. Οι συμπληγάδες: από τη μια ο χριστιανισμός, δηλαδή η ασφυξία και η υποκρισία του καθολικισμού, κι από την άλλη ο ορθολογισμός, ο θετικισμός, η υστερία της επιστήμης, της προόδου και της δράσης. Ποίηση φυγής που αποστρέφεται το κατεστημένο και τους αστούς, χωρίς να χαρίζεται σε καμιά κοινωνική τάξη”*.

Ο Φίλιππος Τσιτσόπουλος βρίσκει εκεί τον Νίκο Τσώλη, Παντελή Πιλάβιο, Πάνο Ντάλλα, Ίκαρο Μπαμπασάκη και Antony Waites, σε μια πρωτόγνωρη συνάντηση, performance δίνοντας μια νέα πνοή στο χώρο του ιστορικού μπαρ με αφορμή “ένα ποίημα/ κείμενο που δεν εντάσσεται πουθενά: Ποίηση, μαρτυρία, αφήγημα, θεατρικός μονόλογος, φιλοσοφικό δοκίμιο, αυτοβιογραφία, χρονικό, ποιητική τέχνη, εξομολόγηση, ασκητική, προφητεία. Όλα αυτά, και τίποτα απ’ όλα αυτά”*.

Ο λόγος και η μουσική με την performance, έρχονται να επανατοποθετήσουν τις έννοιες και τα ζητήματα που θέτει το ποίημα του Ρεμπώ στο τώρα, σε μια ιστορική σύγκριση με τη μουσική σκηνή του Μάντσεστερ την εποχή του 90, τα γκρουπ που το ανέδειξαν μουσικά, από τους Joy Divison στους Dead or Alive, Levitation, Norman Cook, Noel Gallagher και την Haçienda το ιστορικό κλαμπ που ήταν «παιδί» των Tony Wilson και Rob Gretton. Ο ιδρυτής της Factory Records, δημιούργησε έναν χώρο για να εκφράζονται συγκροτήματα της περιοχής όπως οι New Order, Oasis, Happy Mondays, The Stone Roses, Inspiral Carpets, James κλπ.

Το opening έγινε στις 21 Μαΐου 1982, με τον κωμικό Bernard Manning να καταλαμβάνει τη σκηνή – τα αστεία του ωστόσο δεν ενθουσίασαν τον κόσμο, μιας και απήγγειλε αποσπάσματα από το ποίημα του Ρεμπώ A season in Hell, (Μια εποχή στην κόλαση) και καυστικά αστεία, σαν ενός είδους stand up comedy αποδοκιμάστηκαν. Το γεγονός του να διαλέξει ένα Γάλλο ποιητή για να περιγράψει την αντίστροφη πορεία από την αμείλικτη πραγματικότητα και εξαθλίωση της εργατικής τάξης του Μάντσεστερ, τσακισμένης απ’ τη Μάργκαρετ Θάτσερ, στην λάμψη της Haciendaς ως κάτι καινούργιο, ένα κέντρο αλχημείας μέσα απ’ τη μουσική, με κωμικό και καυστικό τρόπο, είχε ως αποτέλεσμα να επιστρέψει την αμοιβή του!

Ο Φίλιππος Τσιτσόπουλος πραγματεύεται μέσα από τις δυο περφóρμανς Παρασκευή και Σάββατο την αναβίωση αυτής της στιγμής /εκκίνησης με όχημα κάτι που δεν έγινε αντιληπτό τότε.

Μέσα από το ποίημα βγαίνουν οι στοίχοι από το ποίημα του Ρεμπώ που θα μελοποιηθούν αυτοσχεδιαστικά από τους συντελεστές, δημιουργώντας στιγμιαία τραγούδια, μονόλογους και ήχους με όχημα τη ποίηση. Το έργο μπορεί να χαρακτηριστεί σαν “τοίχος ήχου και συναισθημάτων”.

Ο Νίκος Τσώλης, ο Παντελής Πιλάβιος και ο Πάνος Ντάλλας έχουν συνεργαστεί σε πάρα πολλά μουσικά σχήματα με μεγάλη επιτυχία.

Την επόμενη μέρα Σάββατο, o Ίκαρος Μπαμπασάκης θα διαβάσει σε μια live art δράση με το Φίλιππο Τσιτσόπουλο από την ποιητική του συλλογή, Έγγραφος ίλιγγος, 1992 το ποίημα “Πίσω από το βλέμμα του Ρεμπώ”, ενώ ο Φίλιππος Τσιτσόπουλος θα ενσωματώσει τη φωνή του φίλου ποιητή και μουσικού Άντονι Γουάϊτς / Antony Waites στο Rιmbaud Returns.

Ευτυχία! Το θανατερό γλυκό της τσίμπημα, μου θύμισε του πετεινού το πρώτο λάλημα- ad matutinum, Christus venit – στις πιο σκοτεινές πόλεις:

Ω Εποχές, Ω Κάστρα!

Ποια καρδιά είναι αμόλυντη;

*(Απόσπασμα από τον πρόλογο του μεταφραστή Χριστόφορου Λιοντάκη. Μια εποχή στη Κόλαση/ Εκδ. Πολιτεία)

Performer: Φίλιππος Τσιτσόπουλος
Συγκρότημα: Νίκος Τσώλης, Παντελής Πιλάβιος και Πάνος Ντάλλας

Παρασκευή, 15 Απριλίου, 2022
Φίλιππος Τσιτσόπουλος με τους Νίκο Τσώλη, Παντελή Πιλάβιο, Πάνο Ντάλλα
20.00 – 22.30

Σάββατο, 16 Απριλίου, 2022
Φίλιππος Τσιτσόπουλος με τον Antony Waites και τον Ίκαρο Μπαμπασάκη
21.00 – 22.30

Κυριακή, 17 Απριλίου, 2022
Video documentation
12.00 – 16.00

*

Η είσοδος στο χώρο γίνεται σύμφωνα με τα ισχύοντα υγειονομικά πρωτόκολλα. Η χρήση ιατρικής μάσκας είναι υποχρεωτική κατά την παραμονή του κοινού στον εκθεσιακό χώρο.