Εκεί έξω: άνθρωποι χτυπιούνται από το ΜΑΤ απροκάλυπτα, κάνουν απεργία πείνας γι’ αυτά που είναι δεδομένα. Κοιμούνται άπατρεις έξω απ’ τη Βουλή.

Εκεί έξω: η Σύλβια το πρωί καθαρίζει σπίτια και το βράδυ φοιτά στη δραματική σχολή, η Ιωάννα δουλεύει 24ωρο 6 μέρες τη βδομάδα για 350 ευρώ, η Μαρία καταστρέφεται οικονομικά από τη μια μέρα στην άλλη ως εξιλαστήριο θύμα του τραπεζικού συστήματος. Εκεί έξω: ο Βασίλης έχει HIV, η Έφη είναι διπολική, ο Μανώλης ταξιδεύει με τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, η Δάφνη ζει με το φόβο του άντρα της.

Και ο Κινητήρας: Ο Κινητήρας είναι το μέσα. Είναι το καταφύγιο από τον πόλεμο της καθημερινότητας. Είναι μια όαση φτιαγμένη με μεράκι, κόπο, ιδρώτα και βρωμιά πραγματική. Που λερώνει μπλουζάκια και κάνει τις μασχάλες να στάζουν.

Εδώ μέσα θα βρεις ΠΑΝΤΑ ένα φλιτζάνι ζεστό καφέ το χειμώνα να σε περιμένει. Τον πιο φθηνό συνήθως. Αλλά αυτός ο καφές είναι γεμάτος από συντροφικότητα και αγκαλιές. Από κουράγια κι από ατέλειωτη πίστη στην ουτοπία. Αυτή την ουτοπία της τέχνης. Αυτή την ουτοπία των ελεύθερων ανθρώπων.

«Μ’ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΠΑΜΕ ΜΑΚΡΥΑ

ΠΑΜΕ ΚΟΝΤΑ ΜΕΝΟΥΜΕ ΜΕΝΟΥΜΕ ΕΚΕΙ

Μ’ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

ΔΩΣ ΜΟΥ ΦΙΛΙ ΧΕΙΛΙΑ ΠΙΚΡΑ

ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ ΕΙΜΑΙ ΚΙ ΕΓΩ

ΕΙΣΑΙ ΚΟΝΤΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΚΡΥΑ

ΚΟΙΤΑ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ

ΕΧΕΙΣ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ, ΤΙ ΤΟΝ ΚΟΙΤΑΣ;

ΚΟΙΤΑ ΚΑΛΑ ΤΩΡΑ ΜΠΟΡΕΙΣ

ΟΡΜΑ ΘΑ ΔΕΙΣ

ΘΑ ΠΡΟΣΓΕΙΩΘΕΙΣ

Μ’ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΜΑΤΙΑ ΚΛΕΙΣΤΑ

ΔΩΣ ΜΟΥ ΦΙΛΙ ΧΕΙΛΙΑ ΓΛΥΚΑ

ΠΟΛΛΑ ΒΑΡΥΣ Μ’ ΟΛΙΓΗ ΓΛΥΚΗΣ

 

ΜΙΑ ΦΡΑΠΕΔΙΑ, ΚΟΥΝΑ ΚΑΛΑ

ΧΤΥΠΑ ΚΑΛΑ, ΚΑΪΜΑΚΙ ΝΑ ΔΕΙΣ

ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΦΡΟ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ

ΝΑ ΣΕ ΠΑΕΙ ΨΗΛΑ

ΚΙ ΟΛΑ ΚΑΛΑ

ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ

ΠΟΥ ΜΥΡΙΖΕΙ ΔΙΑΡΚΩΣ

ΠΟΛΛΑ ΒΑΡΥΣ Μ’ ΟΛΙΓΗ ΓΛΥΚΗΣ

ΦΟΥΣΚΩΝΕΙ»*

*Στίχοι: Δήμητρα Ζαγορά. Οι παραπάνω στίχοι ανήκουν στο τραγούδι της παράστασης (σύνθεση του Ορέστη Τάνη) «Ο καφές» που θα παρουσιαστεί στο Κινητήρας Studio Artistic Residency Centre, στις 19, 20, 21, 22 και 23/12/2014  & 2, 3, 4, 5 και 6/1/2015.