Η Emily Garthwaite πέρασε μια ώρα στον τερματικό σταθμό λεωφορείων της Καλκούτα, περιμένοντας την άφιξη μιας εικόνας – έναν σωστό χαρακτήρα να φωτίζεται από τον σωστό φωτισμό. Και κατέληξε στην παρακάτω φωτογραφία, ένα στιγμιότυπο με παράθυρα λεωφορείου όπου το καθένα πλαισιώνει ένα πορτρέτο. Δύο άντρες την παρατηρούν έντονα και μια γυναίκα κοιτάζει έξω με σκοτεινά μάτια, καθώς μια άλλη γυναίκα λουσμένη στο φως κάθεται σκεπτική σε κλασική στάση προφίλ που θυμίζει τον πίνακα του Vermeer, “The Milkmaid”.
Αυτή η φωτογραφία της Garthwaite και 99 άλλες περιλαμβάνονται στο Women Street Photographers (Prestel, 2021) – ένα νέο βιβλίο που συγκεντρώνει δημόσιες μη σκηνοθετημένες φωτογραφίες 100 καλλιτεχνών όλων των ηλικιών, από 31 χώρες που εκτείνονται από τη Γκάνα έως το Ιράν. Το βιβλίο ξεκίνησε από έναν λογαριασμό Instagram που έφτιαξε η φωτογράφος Gulnara Samoilova το 2017, με την ονομασία @WomenStreetPhotographers.
Η Samoilova δημούργησε τον λογαριασμό και τον συμπληρωματικό της ιστότοπο για να ενισχύσει το έργο των γυναικών που χρησιμοποιούν κάμερες DSLR ή τα smartphone τους για να απαθανατίσουν υπέροχα καθημερινές στιγμές στο δρόμο. Εκείνη πιστεύει πως αυτή είναι η πιο προσιτή μορφή φωτογραφίας που υπάρχει, αλλά και ότι ο δρόμος είναι ένα διαφορετικό μέρος για τις γυναίκες από τους άνδρες. Παλαιότερα, το καταλληλότερο θέμα για τις γυναίκες καλλιτέχνιδες της Δύσης ήταν η νεκρή φύση, καθώς τις κρατούσε στο σπίτι και μακριά από ξένους. Η φωτογραφία του δρόμου κάνει το εντελώς αντίθετο.
Το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου, που γράφτηκε από τη φωτογράφο Melissa Breyer, πραγματεύεται την ιστορία των γυναικών φωτογράφων του δρόμου, αναφέροντας παραδείγματα όπως η Alice Austen, που ποδήλασε με 50 κιλά εξοπλισμού για να τεκμηριώσει τους μετανάστες του Μανχάταν. Ο Breyer σημειώνει και άλλες καλλιτέχνιδες των αρχών του 20ού αιώνα, όπως η Berenice Abbott, η Ilse Bing (γνωστή και ως «Βασίλισσα της Leica»), η Dalda 13 και η Lola Alvarez Bravo.
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
Το βιβλίο Women Street Photographers συγκεντρώνει φωτογραφίες από γυναίκες φωτογράφους του παρελθόντος και του παρόντος. Όλα αυτά τα έργα ενισχύουν την άποψη ότι οι γυναίκες πάντα τραβούσαν φωτογραφίες, από τις πρώτες μέρες του μέσου.
Με την πλατφόρμα και το βιβλίο της, η Samoilova υποστηρίζει ότι υπάρχουν πλεονεκτήματα στο να είναι ένας φωτογράφος του δρόμου γυναίκα. Για παράδειγμα, είναι ευκολότερο για τις γυναίκες να λαμβάνουν άδεια για φωτογράφηση παιδιών από ότι οι άνδρες, καθώς οι περισσότεροι άνθρωποι δεν αισθάνονται απειλημένοι ή εκτεθειμένοι όταν μια γυναίκα βρίσκεται πίσω από τη κάμερα. Έτσι, ίσως έχουν περισσότερες ευκαιρίες να απαθανατίσουν κάποιες ιδιαίτερες στιγμές.
Κεντρική φωτογραφία: Gulnara Samoilova, “Cloud Eaters” (2018) (© Gulnara Samoilova)
Πληροφορίες απο Hyperallergic
