Το Topheth, το πρώτο βιβλίο του Γιάννη Θεοδωρόπουλου, αναφέρεται στη μοναξιά των αντικειμένων, στη μνήμη των μωσαϊκών, στη γοητεία των κλινοσκεπασμάτων και των πτυχώσεων. Αναφέρεται, επίσης, στην απώλεια του έρωτα και στο εξιλαστήριο θύμα. Η λέξη «Topheth» (ή «Tophet») είναι συνώνυμο της κόλασης και της θυσίας. O René Girard, στο βιβλίο του Η αρχαία οδός των ασεβών (εκδ. Εξάντας), αναφέρει ότι η λέξη αποτελείται από δύο όρους: «…καταρχήν από την κοιλάδα Taphet, τόπο καταισχύνης, κατά τον Ιερεμία, αφού οι Ιουδαίοι πραγματοποιούσαν εκεί τις ανθρωποθυσίες που απαγόρευε ο Ιεχωβάς: έκαιγαν τα αγόρια και τα κορίτσια τους. Taphet σημαίνει πιθανόν ακόμα βωμός ή εστία. Οι Ιουδαίοι διαβάζουν αυτή τη λέξη με τα φωνήεντα της λέξης boshet, που σημαίνει ντροπή».
Οι φωτογραφίες που περιλαμβάνονται στο Topheth είναι κρυψώνες τόσο για τον ίδιο τον καλλιτέχνη όσο και για εκείνον τον θεατή που είναι έτοιμος να τις δεχθεί και να συλλάβει την ιδιαιτερότητά τους. Το Topheth αναφέρεται στο παρελθόν και στο παρόν ενός ανθρώπου και μιας χώρας. Το Topheth είναι ένα παράθυρο απ’ όπου ατενίζουμε τον εσωτερικό κόσμο ενός φωτογράφου που θα μπορούσε να είναι γλύπτης και θα ήθελε να είναι κωμικός.
Το βιβλίο, σε επιμέλεια του ιστορικού τέχνης Χριστόφορου Μαρίνου, σχεδιάστηκε από το Studio Lialios Vazoura.
