Ταυτότητες, Μετακινήσεις, Σύνορα: Αφιέρωμα στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος

Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Αττικής και συνεργάτη προγράμματος το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου παρουσιάζει μια επιλογή ελληνικών ταινιών που διερευνούν τις πολιτικές των ταυτοτήτων – κοινωνικών, έμφυλων, ταξικών, ιδεολογικών, εθνικών – αλλά και τους τρόπους  διαρκούς αναδιαμόρφωσης τους, μέσα από την εμπειρία της μετακίνησης και του ταξιδιού, πραγματικού ή συμβολικού, αλλά και τις υπερβάσεις των συνόρων και των ορίων είτε αυτά αφορούν τον τόπο, τη γλώσσα ή τις πεποιθήσεις.

Η προβληματική των συνόρων στην κλασική ταινία του Νίκου Κούνδουρου, Το ποτάμι (1959) διερευνά αντιθέσεις κοινωνικές και εθνικές στον απόηχο του Εμφυλίου. Η ταινία είχε μια περιπετειώδη πορεία λόγω των δυο διαφορετικών εκδόσεών του: μια με το μοντάζ του σκηνοθέτη και του Κατσουρίδη, όπου οι ιστορίες αλληλοδιαπλέκονται, και μια με εκείνο των παραγωγών και του Πετροπουλάκη, στο οποίο οι ταινίες είναι χωρισμένες. Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει την εκδοχή με το μοντάζ του σκηνοθέτη. Αργότερα, η Τώνια Μαρκετάκη με τον Ιωάννη τον βίαιο (1973), ανατρέπει τις συμβάσεις μιας ιστορίας ανεξιχνίαστου φόνου, καθώς ο πρωταγωνιστής επιλέγει το ρόλο του δολοφόνου, και η σκηνοθέτις δεν ενδιαφέρεται για μια ρεαλιστική εκδοχή του αν είναι πράγματι ένοχος.

Τα διλήμματα και τα αδιέξοδα της μεταπολίτευσης αποτυπώνονται στο Ταξίδι στα Κύθηρα (1984) του Θόδωρου Αγγελόπουλου και ο κορυφαίος Έλληνας δημιουργός ξετυλίγει μέσα από την ελεγεία του ματαιωμένου νόστου το αδύνατο της ενσωμάτωσης των πολιτικών προσφύγων. Μετά τον ΝΕΚ και το σύγχρονο ελληνικό κινηματογράφο έρχεται η ανάδειξη στον 21ο αιώνα τριών ρευμάτων: το ονομαζόμενο ελληνικό weird wave, οι ταινίες κοινωνικού ρεαλισμού και οι μοντέρνες περιπλανήσεις των γυναικών δημιουργών.  

Οι ταινίες του πρώτου κύματος σημαδεύονται από το πέρασμα από τη νεωτερικότητα στη μετανεωτερικότητα και την ανατροπή του οιδιπόδειου σεναρίου. Η Στρέλλα (2009) του Πάνου Κούτρα με την ιστορία του Οιδίποδα τρανσέξουαλ τάραξε τα νερά του Φεστιβάλ του Βερολίνου και σηματοδότησε τη γέννηση ενός νέου είδους κινηματογράφου. Είχε προηγηθεί το ντοκιμαντέρ Μπέττυ (1979), στο οποίο ο Δημήτρης Σταύρακας, αποφεύγοντας οποιαδήποτε ηδονοβλεπτική ματιά του αντικειμένου του, μας δίνει το πορτρέτο της γνωστής Αθηναίας τρανσέξουαλ.

Το ιψενικό τρίγωνο βρίσκει στη Ρεβάνς (1983) του Νίκου Βεργίτση μια ελληνική εκδοχή, ενώ η Στέλλα Θεοδωράκη στο Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα (2002) υπονομεύει τα φεμινιστικά στερεότυπα και σκιαγραφεί μια ηρωίδα που η δυσφορία της δεν πηγάζει από την καταδίκη της για το ερωτικό τρίγωνο, αλλά από την υπαρξιακή της αγωνία. Η Σταγόνα στον ωκεανό (1995) της Ελένης Αλεξανδράκη αποτελεί και αυτή ένα δοκίμιο για τη γυναικεία ευαισθησία και την αναζήτηση του απόλυτου έρωτα.

Οι 20ος και 21ος αιώνας έχουν υπάρξει μάρτυρες τραγικών διωγμών και μετακινήσεων από την κλασική ανατομία της υπερατλαντικής μετανάστευσης με το Αμέρικα Αμέρικα (1963) του Ηλία Καζάν έως το οδοιπορικό της περιπλάνησης στην ελληνική ύπαιθρο του Αλέξη Δαμιανού, Μέχρι το πλοίο (1966). Στο ίδιο μοτίβο ο ευαίσθητος φακός του Χριστόφορου Χριστοφή αποτυπώνει τις μνήμες της ελληνικής διασποράς στην Αίγυπτο με την Περιπλάνηση (1979). Το ταξίδι και η πολυπολιτισμικότητα εμπνέεουν τον κινηματογράφο στη δεκαετία του 2000 μέσα από την ταινία Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ (2011) της Αθηνάς Ραχήλ Τσαγκάρη.

Στον αστερισμό του κοινωνικού ρεαλισμού κινείται τόσο η πρώτη ταινία του Φίλιππου Τσίτου, My Sweet Home (2001), μια ειρωνική ματιά στις δυσκολίες της ενσωμάτωσης στο πολυπολιτισμικό Βερολίνο, όσο και η «μπρεσονική» Διόρθωση (2007) του Θάνου Αναστόπουλου, που καταγγέλλει την άνοδο του φασιστικού φαινομένου στην Ελλάδα.

Τις ταινίες προλογίζουν σκηνοθέτες, ακαδημαϊκοί και εκπρόσωποι των συνεργαζόμενων φορέων.

Παράλληλη εκδήλωση

Στο πλαίσιο του αφιερώματος, την Παρασκευή 20 Μαΐου στις 19:00 θα πραγματοποιηθεί στην Ταινιοθήκη παρουσίαση του βιβλίου του Επίκουρου Καθηγητή Τμήματος Φιλολογίας ΕΚΠΑ, Θανάση Αγάθου, «Η κινηματογραφική όψη του Γρηγορίου Ξενοπούλου», Εκδόσεις Γκοβόστη. Θα μιλήσουν ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός και η Διδάκτωρ του Τμήματος Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου, Ελευθερία Δημητρομανωλάκη, ενώ τη συζήτηση θα συντονίσει η Μαρία Κομνηνού, Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Τμήματος ΕΜΜΕ του ΕΚΠΑ και Γεν. Γραμματέας Δ.Σ. της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.

Οι Ταινίες

Το ποτάμι

Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1959, α/μ, 110΄

Σκηνοθεσία: Ν. Κούνδουρος | Σενάριο: Ν. Κούνδουρος, Ι. Καμπανέλλης, Α. Σαμαράκης, Ν. Περγιάλης | Μοντάζ: Ν. Κούνδουρος | Φωτογραφία: G. Verriano | Μουσική: Μ. Χατζιδάκις | Παίζουν: Α. Βλάχος, Τ. Βανδής, P. Bini | Παραγωγή: Finos Films, JW Productions Inc.Daniel Bourla

Το ποτάμι ως σύμβολο του συνόρου αλλά και της εξιλέωσης, λειτουργεί ως ο συνδετικός ιστός τεσσάρων διαφορετικών αφηγήσεων, οι οποίες διαδραματίζονται στο σκληρό ελληνικό τοπίο της δεκαετίας του 1950: η λυσσαλέα φιλαργυρία, ο απαγορευμένος έρωτας, τα λεπτά όρια ανάμεσα στην εχθρότητα και στη φιλία, και, τέλος, η γλυκιά παιδική αθωότητα. Η Αγλαΐα Μητροπούλου αναφέρει ότι «η αντιπολεμική διάθεση του Κούνδουρου είναι μια φωτεινή διαμαρτυρία που, σαν άλλο ποτάμι, διασχίζει την ταινία». Η ταινία είχε μια περιπετειώδη πορεία λόγω των δυο διαφορετικών εκδόσεών της: μια με το μοντάζ του σκηνοθέτη και του Κατσουρίδη, όπου οι ιστορίες αλληλοδιαπλέκονται, και μια με εκείνο των παραγωγών και του Πετροπουλάκη, στο οποίο οι ταινίες είναι χωρισμένες. Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος παρουσιάζει την εκδοχή με το μοντάζ  του σκηνοθέτη.

Αμέρικα Αμέρικα

Μυθοπλασία, ΗΠΑ, 1963, α/μ, 174΄

Σκηνοθεσία – Σενάριο : E. Kazan | Φωτογραφία: H. Wexler | Μουσική: Μ. Χατζιδάκις | Παίζουν: Στ. Γιαλελής, F. Wolff, H. Davis, E. Karam, Estelle Hemsley | Παραγωγή: Warner Bros, Athena Enterprises

Η επική οδύσσεια ενός μετανάστη με βιογραφικές αναφορές στην οικογένειά του Ηλία Καζάν, και ιδιαίτερα στο θείο του. Η αφήγηση ξεκινά το 1896 από στα παράλια της Μικράς Ασίας και παρουσιάζει το οδοιπορικό ενός φτωχού νέου που ονειρεύεται να ταξιδέψει στην υπερατλαντική γη της επαγγελίας και που καταλήγει σαν κάθοδο στην κόλαση. Ο νεαρός τότε Στάθης Γιαλελής ενσαρκώνει, στην προσωπική αυτή εξομολόγηση του καταξιωμένου πια Καζάν και υπό τους ήχους του Χατζιδάκι το αρχέτυπο του «τραγικού» μετανάστη που εξακολουθεί να ταλανίζει τον ελληνισμό. Τα γυρίσματα έγιναν σε πραγματικές τοποθεσίες στην Ελλάδα και την Τουρκία, ενώ η ταινία απέσπασε το Όσκαρ καλλιτεχνικής διεύθυνσης. Όπως έλεγε ο ίδιος ο σκηνοθέτης «όταν έκανα την ταινία, συνήθιζα να λέω ότι η Αμερική ήταν ένα όνειρο απόλυτης ελευθερίας σε όλες τις περιοχές. Κατέληξα σε δύο συμπεράσματα από αυτό: Το ένα ήταν ότι η Αμερική, είχε μια ευθύνη απέναντι στο όνειρο: το όνειρο είχε ευθύνη απέναντι στον ονειροπόλο».

Μέχρι το πλοίο

Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1966, 93΄ α/μ

Σκηνοθεσία: Α. Δαμιανός | Σενάριο: Γρ. Ξενόπουλος, Σπ. Πασαγιάννης, Α. Δαμιανός | Φωτογραφία: Γ. Πανουσόπουλος, | Γ. Βελόπουλος, Γιώργος Μάγκας | Παίζουν: Α. Δαμιανός, Χρ.Χρήστος, Β. Παλλήρη, | Παραγωγή: Πορεία

Η περιπλάνηση ενός ορεσίβιου που αποφασίζει να μεταναστεύσει από το ορεινό χωριό στον κάμπο και από εκεί στο λιμάνι του Πειραιά με προορισμό την Αυστραλία. Η ιστορία του Αντώνη Νιάκα, η ιστορία ενός κατρακυλίσματος από το βουνό έως της θάλασσα, εκτυλίσσεται στα τρία αυτόνομα επεισόδια της ταινίας. Το πρώτο μέρος είναι βασισμένο στο διήγημα Το δαχτυλίδι του Σπήλιου Πασαγιάννη, το δεύτερο στη Νανότα του Γρηγορίου Ξενόπουλου. Μια από τις πρώτες ταινίες του ΝΕΚ και μια τολμηρή εξέταση των ελληνικών ταξικών και έμφυλων ταυτοτήτων και των διαδικασιών αναδιαμόρφωσής τους σε συνάρτηση με το κοινωνικό χώρο, το φυσικό τοπίο και το πλαίσιο της νεωτερικότητας.

Μπέττυ

Ντοκιμαντέρ, Ελλάδα, 1979, έγχρ., 35mm (16mm), 33΄

Σκηνοθεσία: Δ. Σταύρακας | Φωτογραφία: Σ. Χασάπης | Μοντάζ: Γ. Σπυροπούλου | Παραγωγή: Mangos E.E.

Ακροβατώντας μεταξύ μυθοπλασίας και ντοκιμαντέρ, και αποφεύγοντας οποιαδήποτε ηδονοβλεπτική ματιά του αντικειμένου του, ο Δ. Σταύρακας μας δίνει το πορτρέτο της γνωστής Αθηναίας τρανσέξουαλ, Μπέττυ. Η Μπέττυ αφηγείται την παιδική της ηλικία, την καθημερινή της ζωή, την απόκλισή της από την κοινωνία καθώς και πιο προσωπικά θέματα όπως είναι η σεξουαλική ευχαρίστηση και η αυτοεκτίμηση. Η ταινία είναι μια σημαντική “δήλωση” για την μετάβαση από τους αγώνες των κοινωνικών τάξεων στους αγώνες για την προσωπική ταυτότητα σε μια εποχή που η κοινότητα των ομοφυλοφίλων πρωτοαρχίζει να μάχεται  την ομοφοβία και την περιθωριοποίηση.

Διόρθωση

Μυθοπλασία, Ελλάδα, 2007, 87΄ έγχρ.

Σκηνοθεσία: Θ. Αναστόπουλος | Σενάριο: Β. Ραΐσης, Θ. Αναστόπουλος | Φωτογραφία: Η. Αδάμης | Παίζουν: Γ. Συμεωνίδης, Ο. Καπετάνι,  Παραγωγή: Φαντασία Οπτικοακουστική

Με αφορμή ένα πραγματικό γεγονός, η ταινία παρακολουθεί τα βήματα ενός άνδρα που αποφυλακίζεται, ανάμεσα σε περιθωριακούς, μετανάστες, άστεγους, κλειστές ομάδες, σύγχρονους πατριώτες και χούλιγκανς, σε μια Αθήνα – καζάνι που βράζει, αμέσως μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες και λίγο πριν το ξέσπασμα της κρίσης. Στη διαδρομή του θα συναντήσει μια γυναίκα και ένα παιδί. Είναι άραγε οι τρεις τους μέλη μιας διασπασμένης οικογένειας, ή θύτες και θύματα μιας κοινωνίας που η βιαιότητα και οι συγκρούσεις της τους αποτρέπουν να ζήσουν μαζί;

Η διαρκής αναχώρηση της Πέτρα Γκόινγκ

Μυθοπλασία, Ελλάδα – ΗΠΑ , 2001, 101΄έγχρ.

Σκηνοθεσία: Α. Ρ. Τσαγκάρη | Σενάριο: Α. Ρ. Τσαγγάρη, J. Davis, T. Shadix, M. Johnson | Φωτογραφία: D. E. Lewis Μοντάζ: M. Johnson

Παίζουν: L. Martinez, D. Aukin, S. Carter, M. Magee, M. Tsantsanoglou, M. Martin Παραγωγή: Haos Film, ΕΚΚ 

Η Πέτρα Γκόινγκ, μια ανορθόδοξη ταξιδιώτισσα, περιπλανιέται ανά τον κόσμο καταγράφοντας τις εμπειρίες της με μάτια-φακούς, ως εκπρόσωπος του Global Nomad Project, στην έδρα του οποίου επιστρέφει ανά διαστήματα για να καταθέσει τις αναμνήσεις της και τις τυχαίες συναντήσεις της. Κάθε σταθμός κι ένα διαφορετικό είδος σινεμά, από ταινία δρόμου και μπουρλέσκ μέχρι φιλμ νουάρ και μελόδραμα. Ένα σπάνιο κριτικό σχόλιο στην παγκοσμιοποίηση και τις μητροπόλεις της νέας χιλιετίας σε μια αβανγκάρντ ταινία που γυρίστηκε στη διάρκεια πέντε χρόνων σε πολλές διαφορετικές πόλεις. Τιμήθηκε με επτά βραβεία σε σημαντικά διεθνή φεστιβάλ (Νέας υόρκης, Ρότερνταμ, Βαρκελώνης κ.ά.), και ανήκει στη μόνιμη συλλογή του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης.

Παρά λίγο, παρά πόντο, παρά τρίχα

Ελλάδα,  2002,  έγχρωμο, 110΄

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Στ. Θεοδωράκη | Φωτογραφία: Η. Κωνσταντακόπουλος | Παίζουν: Ι. Τσιριγκούλη, Μ. Μαρμαρινός, Δ. Σιακάρας, Α. Απαρτιάν, Θ. Τζήμου Παραγωγή: Φαντασία 

Η ταινία αναφέρεται σε ένα βαθύ ανέφικτο έρωτα μέσα σε ένα ερωτικό τρίγωνο, υπονομεύοντας τα φεμινιστικά στερεότυπα και σκιαγραφώντας μια ηρωίδα που η δυσφορία της δεν πηγάζει από την καταδίκη της για το ερωτικό τρίγωνο, αλλά από την υπαρξιακή της αγωνία. Μια γυναίκα διατηρεί σχέσεις με δύο άντρες χωρίς κανείς από τους τρεις να μπορεί να πλησιάσει πραγματικά τον άλλο, χωρίς κανείς να μπορεί να ξεπεράσει τις αναστολές του. Σύμφωνα με την δημιουργό είναι “μια ταινία για το φόβο, για τις σχέσεις που σταματούν λίγο πριν την επαφή, για τους ανθρώπους που έγιναν παθητικοί παρατηρητές των γεγονότων και της ίδιας τους της ζωής”.

Ιωάννης ο βίαιος

Ελλάδα,  1973,  α/μ. 180΄

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Τ. Μαρκετάκη | Φωτογραφία: Γ.Αρβανίτης, Γ.Πανουσόπουλος  Μοντάζ: Γ. Κόρρας | Παίζουν: Μ. Λογιάδης, Β. Καζάν, Μ. Χατζησάββας, Μ. Μεταξά, Ν. Τσακίρογλου, Λ. Πρωτοψάλτη, Μ. Ανουσάκη, Κ. Αρζόγλου, Γ. Παρτσαλάκης, Ζ. Ζάρπα Παραγωγή:  Τ. Μαρκετάκη |

Ο Ιωάννης ο βίαιος είναι μια ταινία για τον νόμο και την θεατρικότητα του νόμου. Μια κοπέλα βρίσκεται δολοφονημένη. Η αναπαράσταση της σκηνής γίνεται με αλλεπάλληλα φλας μπακ, με αλλεπάλληλες μαρτυρίες αυτοπτών. Μέσα από τον ημερήσιο τύπο δεν πληροφορούμαστε τόσο για τις συνθήκες της δολοφονίας, όσο για το κοινωνικό πλαίσιο της εποχής -της Ελλάδας της δεκαετίας του ’60- τα ήθη που κυριαρχούν και εκείνα που αρχίζουν να δημιουργούνται. Στο περιθώριο αυτής της κοινωνίας, ο Γιάννης Ζάχος ζει στο δικό του φανταστικό και ποιητικό κόσμο. Το θέατρο του νόμου αντιμετωπίζεται κλινικά από την Μαρκετάκη, ενώ εισάγει με δεξιοτεχνία την τρέλα στο κοινωνικό πεδίο.

Ταξίδι στα Κύθηρα

Μυθοπλασία, Ελλάδα, 1984, έγχρ. 137΄

Σκηνοθεσία, σενάριο, παραγωγή: Θ. Αγγελόπουλος | Συνεργασία στο σενάριο: T.Guerra, Θ. Βαλτινός |  Φωτογραφία: Γ. Αρβανίτης | Μουσική: Ε. Καραίνδρου | Παίζουν: Μ. Κατράκης, Μ. Χρονοπούλου, Δ. Παπαγιαννόπουλος, Ντ. Βολανάκι, G. Brogi | Συμπαραγωγή: Θ. Αγγελόπουλος, ΕΚΚ, ΕΡΤ-1, ZDF, Channel 4

Ένας σκηνοθέτης του κινηματογράφου, κουρασμένος από τις μυθοπλασίες, αναζητά μια ιστορία ουσιαστική και προσκολλάται στον Σπύρο, έναν γέρο που πουλάει λεβάντες στο δρόμο, έναν πρώην κομμουνιστή, εξόριστο στην Τασκένδη, που έχει επιστρέψει στην πατρίδα μετά από 32 χρόνια εξορία. Στο χωριό του, που το είχε υπερασπιστεί κατά τη διάρκεια του πολέμου, γίνεται μάρτυρας ενός ξεπουλήματος της γης και των ιδεών και προσπαθεί να το αποτρέψει. Αλλά δεν μπορεί να συμπλεύσει με την πραγματικότητα που συναντά. Μόνο η γυναίκα του, πιστή και υπομονετική, τον ακολουθεί μέχρι το τέλος – μέχρι το τελευταίο του ταξίδι.

Περιπλάνηση

Ελλάδα,  1979,  έγχρ.,  97΄

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Χρ. Χριστοφής | Φωτογραφία: Ανδρέας Μπέλλης | Παίζουν: Μ. Φωτόπουλος, Λ. Βογιατζής, Δ. Τομαζάνη,  Παραγωγή: Creativity Films Hellas | Προέλευση κόπιας| ΕΚΚ

Ένας δικηγόρος (Λευτέρης Βογιατζής), γόνος αστικής οικογένειας Αιγυπτιωτών, προσπαθεί να βρει τα ίχνη ενός συγγενή του. Ξεκινώντας από την Αλεξάνδρεια, θα ταξιδέψει στους χώρους και τους χρόνους της ελληνικής διασποράς, από την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου μέχρι τη σύγχρονη εποχή. Ο ευαίσθητος φακός του σκηνοθέτη αποτυπώνει τις μνήμες της ελληνικής διασποράς στην Αίγυπτο

Ρεβάνς

Ελλάδα, 1983, έγχρ., 105΄

Σκηνοθεσία-Σενάριο: Ν.Βεργίτσης | Φωτογραφία: Α. Μπέλλης| Παίζουν: Α. Καφετζόπουλος, Γ. Φέστα, Π. Ηλιόπουλος Παραγωγή: Ν. Βεργίτσης, ΕΚΚ

Ένας τριαντάρης με εμμονή στις κινηματογραφικές ταινίες, ο Γιάννης, αποφασίζει να ξεφύγει από την καθημερινότητά του και ξεκινάει μια ερωτική σχέση με την κοπέλα του αδελφικού του φίλου. Η σχέση τους διακόπτεται σύντομα. Όταν ξαναβρίσκονται, δημιουργείται ένα ερωτικό τρίγωνο. Ο Γιάννης σύντομα θα πρέπει να αντιμετωπίσει τις εσωτερικές του ανησυχίες και τις συγκρούσεις που τού δημιουργεί η σύνθετη αυτή σχέση, καθώς και τα κοινωνικά ταμπού. Η αδυναμία να διεκδικήσει τη ζωή του και η εμμονή του για τις κινηματογραφικές ταινίες, είναι εκείνα κυρίως που θα στριμώξουν τον Γιάννη, όταν οι τρεις ήρωες σκεφτούν σοβαρά τη συγκατοίκηση.

Σταγόνα στον ωκεανό

Ελλάδα, 1995, έγχρ., 106΄

Σκηνοθεσία: Ελένη Αλεξανδράκη | Σενάριο: Ελένη Αλεξανδράκη Ανδρέας Στάικος Φωτογραφία: | Παίζουν: Α. Μουτούση, Γ. Σφυρίδης, Σ. Νατάσα. Κ. Σαμαρά Παραγωγή: Στέφι φιλμ, ΕΚΚ

Μια σύντομη ερωτική ιστορία μεταξύ μιας ηθοποιού που αγωνίζεται για να δημιουργήσει κι ενός παλιού λιποτάκτη που αρνείται κάθε ασφαλές μέρος για να πατήσει. Ο Ανδρέας και η Άννα νοσταλγούν τις αξίες που έχουν χαθεί από την σημερινή ζωή. Παίζοντας το παιχνίδι της αγάπης αναζητούν αυτό που νοσταλγούν. Η Άννα μέσα στην ανάγκη της βιώνει την γυναικεία της υπόστασης προσφέρει όλο και πιο γενναιόδωρα την αγάπη της στον Ανδρέα. Η κορύφωση της προσφοράς της τρομάζει και διώχνει τελικά τον Ανδρέα. Μελαγχολικοί, αδύναμοι και οι δύο μπροστά στην έννοια της αγάπης, επιστρέφουν στην μοιραία μοναξιά. Ελάχιστοι στο σύμπαν, σταγόνα στον ωκεανό, η ιστορία τους δεν είναι παρά μια στιγμή.

My Sweet Home

Ελλάδα, 2001, έγχρ., 83΄

Σκηνοθεσία: Φ. Τσίτος | Σενάριο:Φ.Τσίτος Φωτογραφία:Κ. Baumgartner | Παίζουν: H. Friedman, N. Uhl, M. Mentrup, M. Hansen Παραγωγή: Twenty Twenty Vision, Pandora Filmproduction, Ideefixe Productions

Μια σειρά από τραγι-κωμικές ιστορίες που εκτυλίσσονται γύρω από ένα αποτυχημένο πάρτυ την παραμονή ενός γάμου ενός Αμερικάνου εξόριστου και μιας Γερμανίδας. Ιστορίες ανθρώπων που έχασαν τους στόχους τους στη ζωή: αυτά που θέλουν, αυτά που επιθυμούν, αυτά που δεν επιθυμούν και αυτά που ποτέ δεν θα αποκτήσουν. Όταν συνειδητοποιούν τον παραλογισμό αυτής της παγίδας στην οποία έχουν πέσει, αποφασίζουν τουλάχιστον να το γιορτάσουν για ένα βράδυ. Τι είναι το σπίτι; Πού βρίσκεται; Πού είναι η πατρίδα;”. Αυτά είναι τα ερωτήματα που απασχολούν τα πρόσωπα της ταινίας. Ο καθένας απ’ αυτούς τους μετανάστες αμφιταλαντεύεται: να μείνει ‘εδώ’ ή να γυρίσει ‘εκεί’. Το κάθε πρόσωπο έχει την δική του ξεχωριστή άποψη για την πατρίδα και το σπίτι του. “Το σπίτι είναι εκεί που χτυπάει η καρδιά σου”, είναι η απάντηση που δίνει στα ζητήματα που τίθενται οι ήρωες ζευγάρι-και μαζί τους ο σκηνοθέτης.

Στρέλλα

Ελλάδα, 2008, έγχρ., 91΄

Σκηνοθεσία: Π. Χ. Κούτρας| Σενάριο: Π. Χ. Κούτρας, Γ. Ευαγγελίδης | Φωτογραφία: Ο. Μυτιληναίου | Παίζουν: Μ. Ορφανού, Γ. Κοκκιασμένος,  Παραγωγή: Π. Χ. Κούτρας

O Γιώργος αποφυλακίζεται μετά από 15 χρόνια εγκλεισμού για ένα φόνο που ομολόγησε ότι διέπραξε στο χωριό όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε. Είναι 48 ετών και αποφασισμένος να κάνει μία καινούρια αρχή στην Αθήνα, μία πόλη άγνωστη γι’ αυτόν. Οι άμεσοι στόχοι του: να πουλήσει το πατρικό του σπίτι και να βρει το γιο του, Λεωνίδα, του οποίου τα ίχνη έχει χάσει από τη μέρα της καταδίκης του. Το βράδυ της αποφυλάκισής του διανυκτερεύει σ’ ένα φτηνό ξενοδοχείο στην Ομόνοια. Εκεί γνωρίζει τη Στρέλλα, μία όμορφη νεαρή πόρνη τρανσέξουαλ. Στη νέα του ζωή όλα επιτρέπονται κι έτσι αποφασίζει να περάσει το βράδυ μαζί της. Η ιδιόμορφη ομορφιά της, η λαχτάρα της για ζωή και το κυνικό της χιούμορ τον γοητεύουν. Λίγες μέρες μετά θα την ξανασυναντήσει και δε θα αργήσουν να μείνουν μαζί. Ωστόσο οι λογαριασμοί του Γιώργου με το παρελθόν είναι ακόμα ανοιχτοί. Μία άλλη «φυλακή» τον περιμένει. Μαζί με τη Στρέλλα θα πρέπει να βρουν το δρόμο προς την έξοδο.

Το Πρόγραμμα

 

ΠΕΜΠΤΗ 19/5

20.00 Ταξίδι στα Κύθηρα, Θόδωρος Αγγελόπουλος, 137΄ Digital Beta

Προλογίζει η Ειρήνη Στάθη, Αν. Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Αιγαίου

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 20/5

19.00 Παρουσίαση βιβλίου «Η κινηματογραφική όψη του Γρηγορίου Ξενόπουλου» του Θανάση Αγάθου, Επ. Καθηγητή ΕΚΠΑ

Ακολουθεί η προβολή της ταινίας «Μέχρι το πλοίο» που είναι χωρισμένη σε 3 ιστορίες, μία εκ των οποίων βασίζεται στο διήγημα του Γρηγορίου Ξενόπουλου «Νανότα»

20.15 Μέχρι το πλοίο, Αλέξης Δαμιανός 93΄ Digital Beta

22.00 Διόρθωση, Θάνος Αναστόπουλος 87’ 35mm

Προλογίζει η Μαρία Κομνηνού, Αν. Καθηγήτρια ΕΚΠΑ

ΣΑΒΒΑΤΟ 21/5

19.00 Ρεβάνς, Νίκος Βεργίτσης, 105΄ 35mm

           Προλογίζει η Ιωάννα Αθανασάτου, ιστορικός κινηματογράφου

21.00 Ιωάννης ο βίαιος, 180΄ Digital Beta

           Προλογίζει η Ιουλία Μέρμηγκα, θεωρητικός κινηματογράφου

ΚΥΡΙΑΚΗ 22/5

19.00 Αμέρικα Αμέρικα, Ηλίας Καζάν,  174΄ 35mm

22.00 Η διαρκής αναχώρηση της Petra Going, Αθηνά Ραχήλ Τσαγκάρη, 95΄ 35mm

ΔΕΥΤΕΡΑ 23/5

20.00 Το ποτάμι, Νίκος Κούνδουρος, 110΄ 35mm

         Προλογίζει ο σκηνοθέτης Νίκος Κούνδουρος

22.00 Περιπλάνηση, Χριστόφορος Χριστοφής, 97’ 35mm

ΤΡΙΤΗ 24/5

20.00 Σταγόνα στον ωκεανό, Ελένη Αλεξανδράκη, 106΄ 35mm

           Προλογίζει η σκηνοθέτις Ελένη Αλεξανδράκη

22.00 Παρά λίγο, πόντο, παρά τρίχα, Στέλλα Θεοδωράκη, 110΄ 35mm

           Προλογίζει η σκηνοθέτις Στέλλα Θεοδωράκη

ΤΕΤΑΡΤΗ 25/5

20.00 Μπέττυ, Δημήτρης Σταύρακας, 33΄ 35mm

           Στρέλλα, Πάνος Χ. Κούτρας 91’ 35mm

22.15 Sweet Home, Φίλιππος Τσίτος, 83΄ DVD

           Προλογίζει ο σκηνοθέτης Φίλιππος Τσίτος