Διονύσης Σαββόπουλος

Διονύσης Σαββόπουλος:

Τραγούδια, βιογραφικό, δισκογραφία, συναυλίες, συνεντεύξεις, video, ειδήσεις, άρθρα και όλα τα νέα για το Διονύση Σαββόπουλο (Dionysis Savvopoulos)

Ο Διονύσης Σαββόπουλος (2 Δεκεμβρίου 1944) είναι Έλληνας συνθέτης, στιχουργός και τραγουδοποιός.

Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Στα τέλη της δεκαετίας ΄50 άκουσε τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι και έτσι αποφάσισε ότι θέλει να ασχοληθεί με την μουσική. Εγκατέλειψε την Νομική Σχολή της Θεσσαλονίκης το 1963 και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα, προκειμένου να ασχοληθεί με το τραγούδι.

Άρχισε την σταδιοδρομία του στη μουσική το 1964 με εμφανίσεις σε μικρά κλαμπ και μπουατ μαζί με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Μάνο Λοίζο. Την ίδια εποχή ήταν μέλος στο Σύλλογο Φίλων Ελληνικής Μουσικής.

Κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ “Φορτηγό” (1966) όπου ο ίδιος έχει γράψει τους στίχους, τραγουδά και παίζει κλασική κιθάρα. Η μουσική του έχει στοιχεία από φολκ και δείχνει να έχει επηρεαστεί από τον Μπομπ Ντύλαν και τον Ζορζ Μπρασένς.

Ένα χρόνο αργότερα κατά τη διάρκεια της χούντας φυλακίστηκε δύο φορές για τις πολιτικές του πεποιθήσεις.

Παρουσιάζει τον δίσκο “Το περιβόλι του τρελού” (1969) στον οποίο έχει εμπλουτήσει τον στίχο του με ποίηση και αλληγορίες και έχοντας τα Μπουρμπούλια, μια ηλεκτρική μπάντα να τον συνοδεύει και το “Μπάλλος” (1971) ένα καινοτόμο άλμπουμ που συνδυάζει το προοδευτικό ροκ και την ψυχεδέλεια με την ελληνική παράδοση.

Μετά από μια σειρά εμφανίσεων στο Ροντέο στην Πλατεία Βικτωρίας και έχοντας δημιουργήσει τη νέα του μπάντα Λαιστρυγόνα κυκλοφορεί το “Βρώμικο ψωμί” (1972) στο οποίο χρησιμοποιεί ακόμα περισσότερα στοιχεία ροκ.

Την περίοδο 1972-1974 στο κλαμπ Κύτταρο είχαν μεγάλη επιτυχία οι παραστάσεις του όπου συμμετείχαν παλαιστές, ζογκλέρ, ο καραγκιοζοπαίχτης Ευγένιος Σπαθάρης και παλιοί ρεμπέτες να παίζουν ζωντανά τα τραγούδια τους. Ο νέος τότε σκηνοθέτης Λάκης Παπαστάθης θα έκανε ταινίες μικρού μήκους που συνοδεύουν τις παραστάσεις.

Λίγο μετά την πτώση της χούντας συγκεντρώνει κάποια κομμάτια του που είχαν κοπεί από την λογοκρισία και προσθέτοντας και κάποια καινούργια, κυκλοφορεί το “Δέκα χρόνια κομμάτια” (1975) με την φιλική συμμετοχή της Δόμνας Σαμίου και της Σωτηρίας Μπέλλου.

Γράφει την μουσική για την ταινία “Happy day” (1976) του Παντελή Βούλγαρη και στη συνέχεια ηχογραφεί το “Αχαρνής / Ο Αριστοφάνης που γύρισε από τα θυμαράκια” (1977), το οποίο έγραψε για μια παράσταση η οποία δεν ανέβηκε ποτέ και στο οποίο συμμετείχαν οι Νίκος Παπάζογλου, Σάκης Μπουλάς, Μελίνα Τανάγρη, Νίκος Ζιώγαλας, Μανώλης Ρασούλης κ.ά.

Υλοποιεί το άλμπουμ “Η Ρεζέρβα” (1979) στο οποίο απομακρύνεται από την ροκ και για πρώτη φορά χρησιμοποιεί επαγγελματίες μουσικούς. Συμμετέχουν γνωστές γυναικείες φωνές όπως Αφροδίτη Μάνου, Άλκηστις Πρωτοψάλτη και Ελένη Βιτάλη ενώ φωνητικά κάνουν και οι Νίκος Παπάζογλου, Δημήτρης Κοντογιάννης.

Στη συνέχεια παρουσιάζει το “Τραπεζάκια έξω” (1983), έναν δίσκο απόλυτα ελληνικό, φωτεινό και χαρούμενο στον οποίο ανιχνεύει το ρεμπέτικο και λαϊκό τραγούδι και αφήνει το μπουζούκι να έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε κάποια τραγούδια του. Δεύτερα φωνητικά κάνουν η Ελευθερία Αρβανιτάκη και η Μαριάννα Ευστρατίου-Παγκάκη.

Κυκλοφόρησε το “Ζήτω το ελληνικό τραγούδι” (1987), όπου ήταν το άτυπο σάουντρακ της τηλεοπτικής εκπομπής που παρουσίαζε με τον ίδιο τίτλο, και στη συνέχεια, σε μία πολύ δύσκολη πολιτική και κοινωνική κατάσταση που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Ελλάδα, κυκλοφορεί τον πιο αμφιλεγόμενο δίσκο του “Το κούρεμα” (1989), ο οποίος ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων.

Επιστρέφει μετά από πέντε χρόνια με τα άλμπουμ “Μην πετάξεις τίποτα” (1994) με φιλική συμμετοχή της Γλυκερίας, “Το ξενοδοχείο” (1997) στο οποίο προσαρμόζει στίχους ξένων τραγουδιών στα Ελληνικά και με συμμετοχή των Αργύρη Μπακιρτζή, Βασίλη Παπακωνσταντίνου, Αλκίνοου Ιωαννίδη και “Ο χρονοποιός” (1999) που ο ήχος του βασίζεται αποκλειστικά σε ακουστικά όργανα.

Έχει εκδώσει βιβλία του με στίχους, παρτιτούρες και κείμενα, καθώς επίσης έχουν εκδοθεί βιβλία αφιερωμένα στη ζωή και το έργο του.