Οι εικαστικοί που συμμετέχουν στην έκθεση για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, με τίτλο “Sense & Sensibility”, αναφέρουν:
«Από μικρή γνώριζα ότι η ζωγραφική ήταν ο προσωπικός μου μονόδρομος. Στάθηκα τυχερή γιατί κατάφερα να την ακολουθώ έως και σήμερα. Γι’ αυτό όταν με ρωτούν πώς έχω τόση υπομονή όταν ζωγραφίζω,….τους απαντώ:
Μα η ζωγραφική δεν χρειάζεται υπομονή! Είναι απλά ανάγκη! Κι αν αγαπάς το χρώμα όπως εγώ, είναι μαζί και θεραπεία!»
-Ειρήνη Γουλανδρή
ΜΗΝ ΧΑΣΕΙΣ!
«Τα πλοία, αλλά και κάθε τι που έχει σχέση με τη θάλασσα είναι στο γενετικό κώδικα του λαού μας και αποτελούν την κύρια πηγή έμπνευσής μου. Η εικόνα ενός πλοίου που ταξιδεύει, αράζει ή αναχωρεί είναι πόλος έλξης για μένα όλο το χρόνο – η ηρεμία και η δύναμή του με γεμίζουν εικόνες.
Ζωγραφίζω σύγχρονους πίνακες σε καμβά ή ξύλο, δημιουργώντας επίπεδα με έμφαση στις θαλασσογραφίες, αλλά και στα νατουραλιστικά και αστικά θέματα.
Από το 2000 με ελκύει το μάρμαρο, υλικό αρχέγονο και διαχρονικό, με ανεξάντλητες εκφραστικές δυνατότητες. Ζωγραφίζω με ακρυλικά που του δίνουν βάθος, αλλά και με την τεχνική της ακουαρέλας που αναδεικνύουν τη διαφάνειά του.
Οι συνεργασίες μου περιλαμβάνουν εικαστικούς χώρους και γνωστές εταιρείες στον τομέα του εικαστικού εταιρικού δώρου».
-Ρούντυ Ζαχαρία
«Τα βιβλία υπήρξαν πάντα μέρος της ζωής μου. Διάβασμα, μεταφράσεις, αγάπη βαθιά…
Ωστόσο μια μέρα, πριν από είκοσι περίπου χρόνια, γεννήθηκε μέσα μου μια αλλόκοτη σκέψη:
Άραγε, σ’ ένα βιβλίο, υπάρχει και κάτι άλλο εκτός από το περιεχόμενό του; Έχω διαβάσει πως οι ιδέες ξεκινούν συνήθως πάνω σε μια κόλλα χαρτί. Στην περίπτωσή μου, ξεκινούν από ένα βιβλίο που κρατώ…
Περνώ ώρες φυλλομετρώντας τους θησαυρούς μου, νιώθοντας την πυκνότητα του χαρτιού, την υφή, την απόχρωσή του. Έπειτα, αρχίζω να διπλώνω και να κόβω, σελίδα τη σελίδα, δημιουργώντας προεξοχές και βαθουλώματα ως τη στιγμή που τα μάτια μου ανακαλύπτουν εικόνες από λιβάδια, βουνά, ρυάκια. Ιστορίες!
Κι έτσι αναδύονται τα χάρτινα τοπία μου μέσα από βιβλία που δεν χρησιμεύουν πια ως εργαλεία εξερεύνησης του κόσμου εκεί έξω, αλλά μάλλον ως μέσο για να ανακαλύψω άγνωστους κόσμους μέσα μου…»
-Ελευθερία Γεραρή
«Ασχολούμαι με το κόσμημα 25 χρόνια περίπου! Αρχικά και για αρκετά χρόνια με ασήμι και ημιπολύτιμους λίθους, και αργότερα με άλλα υλικά και τεχνικές όπως felting, makrame, needle tatting, πλεκτά και υφαντά με την τεχνική της μικροϋφαντικής.
Στην διαρκή αναζήτησή μου για νέα υλικά και τεχνικές, συναντήθηκα με τον πολυμερή πηλό! Με κέρδισαν οι άπειρες δυνατότητες που έχει αυτό το υλικό κι έτσι με διαρκή επιμόρφωση, παρακολουθώντας σεμινάρια διεθνώς καταξιωμένων καλλιτεχνών του είδους, βρήκα τα δικά μου μονοπάτια στη δημιουργία εικαστικών κοσμημάτων.
Αντλώ την έμπνευσή μου από οτιδήποτε γύρω μου και το μετουσιώνω σε κόσμημα παίρνοντας υπ’ όψιν την φόρμα που πρέπει να έχει ώστε να μπορεί να φορεθεί. Πολλές φορές λειτουργώ συνδυαστικά – πηλός με υφαντό, μέταλλο ή κέντημα – με ιδιαίτερα αισθητικά αποτελέσματα!
Έχω συμμετάσχει σε εκθέσεις στην Αθήνα και στην γενέτειρά μου, τον Βόλο, και ως instructor σε διεθνείς διοργανώσεις, όπως το Curious Mondo Polymer Clay Symposium και το Polymer Clay Virtual Workshop».
-Αθηνά Μπάρδα
Κεντρική εικόνα θέματος: Ρούντυ Ζαχαρία. Λεπτομέρεια έργου.
