Αγαπητό culturenow,

γράφουμε αυτό κείμενο για να μοιραστούμε μαζί σου –και με όλο αυτό τον κόσμο που σε διαβάζει, κοινοποιεί και ποστάρει- πώς σκεφτόμαστε όταν προτείνουμε να δει κανείς την παράσταση «Η Αγέλαστη Πολιτεία και οι καλικάντζαροι».

Τα Χριστούγεννα πλησιάζουν και πολλές προτάσεις για οικογενειακή έξοδο θα πέσουν στο τραπέζι. Ανάμεσα τους, από τα must των Χριστουγέννων, είναι και τα παραμύθια. Το παραμύθι της Αγέλαστης Πολιτείας δεσμεύεται στην τιμή των καλικαντζάρων ότι αποτελεί μια πραγματικά εξαιρετική πρόταση.

Είναι πρόταση γιατί είναι γεμάτο μουσική. Μουσική με τη σφραγίδα πια του κλασικού και την υπογραφή δύο κορυφαίων, του Χάρη και του Πάνου Κατσιμίχα. Μουσική που τραγουδιέται από μικρούς και μεγάλους . Στόχος της παράστασης άλλωστε, είναι να την σιγοτραγουδήσουν οι θεατές όχι μόνο στο θέατρο, αλλά και στο δρόμο για το σπίτι.

Είναι πρόταση γιατί η διασκευή του παραμυθιού που παρουσιάζεται, καταλήγει σε ακόμα περισσότερη μουσική, σε ένα πραγματικό χριστουγεννιάτικο γλέντι με κάλαντα από διάφορες περιοχές της χώρας.

Είναι πρόταση γιατί το κείμενο έχει εκπλήξεις και καινούρια κομμάτια που εμπλέκουν το κοινό… πολύ.

Είναι οικογενειακή πρόταση γιατί το παραμύθι έχει αστεία και σοβαρά γραμμένα και σε κώδικα ενηλίκων. Είναι οικογενειακή πρόταση γιατί για τους ενήλικες γίνεται νοσταλγικό ταξίδι σε κάποια Χριστούγεννα που ο δίσκος ή η κασέτα έφεραν τις παπαρούνες και τα πριόνια των καλικαντζάρων σε κάποιο σπίτι που αγαπήσαμε και αγαπηθήκαμε, σε κάποιο σπίτι που ενδεχομένως μας λείπει.

Είναι πρόταση ως μια γεύση κλασικής χριστουγεννιάτικης απλότητας. Γιατί το μήνυμα των Χριστουγέννων είναι απλό. Είναι η χαρά, η παιδική χαρά. Ας μην ξεχνάμε ότι στο κάτω κάτω, 2000 χρόνια τώρα γιορτάζουμε τη γέννηση…ενός παιδιού. Τα γέλια και τα τραγούδια των παιδιών είναι το αυστηρό μέτρο επιτυχίας της παράστασης. Και στις παραστάσεις των Ρουμπαγιάτ τα μετράμε σε πολλά…ντεσιμπέλ.

Είναι πρόταση γιατί υπόσχεται κάτι περίπου τρελό. Τα μαγικά Χριστούγεννα του παραμυθιού, να ζωντανέψουν -σχεδόν μαγικά- τα φετινά Χριστούγεννα όσων τη δουν. Γιατί οι επισκέπτες της Αγέλαστης Πολιτείας των Ρουμπαγιάτ, γίνονται κατά τη διάρκεια της παράστασης κάτοικοι της, κάτοικοι που μπορούν όμως να επιλέξουν την καρδιακή τους ηλικία, χαρούμενα παιδιά ή αγέλαστοι ενήλικες.

Η παράσταση έχει διάρκεια περίπου 70 λεπτά –από το κοινό εξαρτάται- και επί σκηνής παρακολουθούμε τρεις καταπληκτικούς μουσικούς καλικάντζαρους κι ένα ξεχασιάρη αφηγητή που μπαινοβγαίνει σε ανθρώπινα και μαγικά ρούχα και ζητά τη βοήθεια των παιδιών στα λόγια και το μαγείρεμα. Σκηνικά δεν πολυχωράνε σε μια σκηνή γεμάτη με ντραμς και νταούλια, λαούτα και κιθάρες, φλογέρες και φλάουτα. Α, και μια βαλίτσα που θύμιζει ταχυδακτυλουργικό show με όσα χωράει μέσα. Αντί σκηνικού, όμως, μας αποζημιώνει -και με το παραπάνω- ένα ζωγραφικό animation στην πλάτη της δράσης. Τραγούδια και αφήγηση μας παρασύρουν στο ρυθμό τους, άλλοτε στην έκρηξη ενός «ρέϊβ» πάρτυ, κι άλλοτε στα γλυκά πατήματα ενός βαλς. Αντίστοιχες διαδρομές τρέχουν και συναισθηματικά. Από την περιπέτεια της ανακατωσούρας που φέρνουν οι καλικάντζαροι, στη συγκίνηση της επόμενης μέρας που τα παιδιά μένουν οι μόνοι που πιστεύουν. Κι από τον ενθουσιασμό της γιορτής , στο πείσμα να μείνει ζωντανή η χαρά εκείνων των μαγικών Χριστουγέννων.

Μη δείτε την παράσταση

Αν θέλετε ένα κόσμο όπου η καλημέρα είναι ακριβή κι όπου ο καθένας κοιτάει τη δουλίτσα του. Οι καλικάντζαροι διαφωνούν και θα σας κάνουν τα νεύρα «κρόσια».
Αν φοβάστε μήπως δεν μείνει εποχιακό είδος η τρέλα των παιδιών
Αν φοβάστε μήπως η ασχήμια των καλικαντζάρων, σας θυμήσει τη δική σας ασχήμια.
Αν φοβάστε μήπως στις «καλοστημένες» πόλεις σας έρθουν τα πάνω κάτω, νιαουρίζουν οι κότες και λαλούνε οι γάϊδαροι.

Δείτε οπωσδήποτε την παράσταση

Αν πιστεύετε ότι κουβαλάτε μια καλή τρέλα, καλά κρυμένη που περιμένει την ανακάλυψη της.
Αν βλέπετε πίσω από την κωμικά επαναλαμβανόμενη αποτυχία των καλικαντζάρων, ένα υπέροχο πείσμα για ζωή.
Αν θέλετε να γελάτε. Αν σας θυμώνει για το τι κάνουμε στη μέρα μας και φτάνουμε ενήλικες να χαμογελάμε κατά μέσον όρο 15 φορές τη μέρα, ενώ ένα παιδί προσχολικής ηλικίας 400.

Υστερόγραφο – Food for thought

Μήπως τα «18 μερόνυχτα σε σιγανή φωτιά» είναι μια υπενθύμιση για το χρόνο και την υπομονή που πρέπει να ξαναδώσουμε στις σχέσεις μας;
Μήπως το δέντρο της ζωής που αιώνες τώρα το πελεκάνε και δεν πέφτει, πρέπει να το εμπιστευτούμε λίγο περισσότερο;
Μήπως αυτό που οι λατρεμένοι μας καλικάντζαροι-παιδιά υπόσχονται να σπάσουν, δεν είναι τίποτα άλλο, από όσα νομίζουμε ότι έχουν σημασία, αλλά δεν έχουν;

Με φεγγαρόσκονη στα μούτρα
Οι Ρουμπαγιάτ και ο Ζαχαρίας

***

Οι αποστολείς – Περισσότερες πληροφορίες για τους συντελεστές

Οι Ρουμπαγιάτ είναι ένα μουσικό σχήμα από τη Θεσσαλονίκη. Δημιουργήθηκε το 2013 και από τότε έχει ενεργή παρουσία τόσο εντός, όσο και εκτός πόλης, μετρώντας πολλές ζωντανές εμφανίσεις ανά την Ελλάδα. Βασισμένοι στην πολυφωνία, οι Ρουμπαγιάτ επιχειρούν μια σύγχρονη ερμηνευτική προσέγγιση σε τραγούδια του έντεχνου και του παραδοσιακού χώρου από πληθώρα περιοχών.

Ο Ζαχαρίας Σπανός φέρνει εκτός από τη σκηνική του παρουσία, την εμπειρία θεατρικών και κινηματογραφικών παραγωγών και κυρίως την επαγγελματική του ενασχόληση με την εκπαίδευση και την ψυχαγωγία παιδιών για περισσότερα από 20 χρόνια.

Animation artist: Λία Σταυρακούδη

Photo Credit: Τσιάτσος Ανδρέας – Φωτομέθεξις

Διαβάστε επίσης: 

Η Αγέλαστη Πολιτεία και οι Καλικάντζαροι, από τους Ρουμπαγιάτ στο θέατρο Ροές