Η Πόπη Πανοπούλου είναι συλλέκτρια στιγμών και εκφραστής συναισθημάτων.

Έτσι δημιούργησε τις “Ενεργειακές αποτυπώσεις” με αποφασιστικές και ισορροπημένες συνθέσεις. Είναι εκτελεσμένες με ιδιότυπη τεχνοτροπία, η οποία κινείται ανάμεσα στον ιμπρεσιονισμό και τον εξπρεσιονισμό απεικονίζοντας ένα περιβάλλον έντονης ψυχικής και συναισθηματικής διεργασίας. Η ανάγκη της ζωγράφου να επικοινωνήσει την εξπρεσιονιστική αφήγησή της αναδεικνύεται μέσα από τα υλικά που επιλέγει.

Ο ανεικονικός τρόπος γραφής της ενσωματωμένος στο ασυνείδητο, το υποσυνείδητο και το συνειδητό του νου της καλλιτέχνιδας διαμόρφωσε το οπτικό της λεξιλόγιο θέλοντας να αποτυπώσει τη δίνη της καθημερινότητας, δημιουργώντας έργα που συμβολίζουν τη ισορροπία ανάμεσα στη λογική και στο συναίσθημα.

Σκοπός της ζωγράφου είναι να επιτύχει την ισορροπία μεταξύ των δύο, μιμούμενη τον αέναο αγώνα του ανθρώπινου ψυχισμού που προσπαθεί να τα εξισορροπήσει.

Η συνομιλία του αυστηρού εξάγωνου από τα στένσιλ με την ανάλαφρη κηλίδα που δημιουργείται από τα πινέλα της κινέζικης καλλιγραφίας πάνω στο λευκό του τελάρου δημιουργεί αυτό το παιχνίδι ισορροπίας. Στροβιλισμοί και εναλλαγές καμπυλόγραμμων ελεύθερων φορμών, με γωνιώδη κλειστά πιο αυστηρά σχήματα και η αντίστιξη του έντονου μαύρου ή των ανοιχτότερων τόνων του, με τα διάφανα ή τα πιο έντονα χρώματα στις μικρότερης έκτασης φόρμες, δημιουργούν ενδιαφέρουσες γεωμετρίες και τονικότητες που ισορροπούν ανάμεσα στο αέρινο και στο στιβαρό, στο μονόχρωμο και στο χρωματιστό, στο άσπρο, το μαύρο και σε κάποιους λιγοστούς τόνους χρώματος σε κάθε έργο της. Η χρωματική λιτότητα – μινιμαλισμός είναι χαρακτηριστικό των έργων της σειράς αυτής, η οποία επικεντρώνει περισσότερο στην κίνηση, στην ενέργεια της κάθε σύνθεσης και στην αίσθηση που συνδυαστικά προξενούν στον θεατή. Πρόκειται για έργα ήσυχα, εσωστρεφή θα έλεγε κανείς, που μας μιλούν υπαινικτικά, αλλά και δυναμικά συνάμα.