Μαζί του ένας εξαιρετικός θίασος: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστο Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργο Μπινιάρη, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτη Εξαρχέα.

Ο Καθηγητής Σούστερ, ο μεγάλος απών του έργου, αυτοκτονεί πέφτοντας από το παράθυρο του διαμερίσματός του στην πλατεία Ηρώων της Βιέννης, την ίδια πλατεία, όπου τον Μάρτιο του 1938 ο Χίτλερ είχε γίνει δεκτός με κραυγές επευφημίας από τους κατοίκους της πόλης. Η προσωπικότητά του φωτίζεται μέσα από τις διηγήσεις των οικείων του και φωτίζει με τη σειρά της τον κίνδυνο από την άνοδο του φασισμού, την τυραννική επιβολή του παρελθόντος πάνω στα άτομα και την κωμωδία της ύπαρξης.

Κωμωδία του παραλόγου ή δριμεία κριτική κατά της Αυστρίας, το έργο καυτηριάζει τους πάντες και τα πάντα: την πατρίδα, τους Αυστριακούς, το θέατρο, τη μουσική, τους θεσμούς, τα αστικά σαλόνια, τις συζυγικές σχέσεις, τον ακαδημαϊκό κόσμο, την πολιτική ζωή.

Το έργο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο Burgtheater της Βιέννης, το 1988, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων εξαιτίας των σχολίων περί αντισημιτισμού των κατοίκων της πόλης και των υπαινιγμών για την προσωπικότητα του Αυστριακού Προέδρου.

Συντελεστές:

Μετάφραση: Έρι Κύργια
Σκηνοθεσία: Δημήτρης Καραντζάς
Βοηθός σκηνοθέτη: Θεοδώρα Καπράλου
Σκηνικά: Κλειώ Μπομπότη
Κοστούμια: Ιωάννα Τσάμη
Κίνηση: Ζωή Χατζηαντωνίου
Μουσική: Γιώργος Πούλιος
Φωτογραφίες-βίντεο: Γκέλυ Καλαμπάκα
Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου
Διεύθυνση παραγωγής: Κατερίνα Μπερδέκα
Παραγωγός: Γιώργος Λυκιαρδόπουλος

Μια συμπαραγωγή της Λυκόφως με το Θέατρο Οδού Κυκλάδων «Λευτέρης Βογιατζής»

Ερμηνεύουν οι: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, Χρήστος Στέργιογλου, Μαρία Σκουλά, Υβόννη Μαλτέζου, Γιώργος Μπινιάρης, Άννα Καλαϊτζίδου, Σύρμω Κεκέ, Παναγιώτης Εξαρχέας

Διάρκεια παράστασης: 140 λεπτά (με διάλειμμα)

Λίγα λόγια για τον Τόμας Μπέρνχαρντ

Ο Τόμας Μπέρνχαρντ κατατάσσεται στους κορυφαίους συγγραφείς της σύγχρονης λογοτεχνίας, μαζί με τον Σάμουελ Μπέκετ και τον Τζέιμς Τζόις. Το έργο του έχει χαρακτηριστεί ως «το μεγαλύτερο επίτευγμα στη λογοτεχνία από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά». Ο ίδιος το έχει ονομάσει «ένα ολοκληρωμένο κωμικο-φιλοσοφικό πρόγραμμα». Είναι ο συγγραφέας που έκανε τη γερμανική γλώσσα, την «επιτηδευμένη και αδέξια» όπως τη χαρακτήριζε ο ίδιος, να ακουστεί όπως ποτέ στο παρελθόν, προσδίδοντάς της έναν ρυθμό αμιγώς μουσικό και «νεκρώνοντας, από την αρχή κιόλας, τις ολοκληρωμένες προτάσεις που θα ήταν ενδεχομένως δυνατόν να σχηματιστούν».

Βιογραφικό Δημήτρη Καραντζά

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1987. Σπούδασε στην Ανώτερη Δραματική Σχολή “Εμπρός-Θέατρο εργαστήριο” και στο τμήμα Επικοινωνίας και Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Έχει σκηνοθετήσει τα: “Δωδέκατη Νύχτα” του Ουίλιαμ Σαίξπηρ (Εθνικό Θέατρο), “Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί” του Χένρικ Ίψεν (Θέατρο Τέχνης), “Τα Κύματα” της Βιρτζίνια Γούλφ (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών), “Τέφρα και Σκιά” του Χάρολντ Πίντερ (Θέατρο Ροές), “Φαέθων” του Δημήτρη Δημητριάδη (Θέατρο της Οδού Κυκλάδων- Λ.Βογιατζής), “Σλάντεκ” του Έντεν φον Χόρβατ (Θέατρο Πόρτα), “Ελένη” του Ευριπίδη (Αρχαίο Θέατρο Επιδαύρου, Πειραιώς 260- Φεστιβάλ Αθηνών), “Έτσι είναι αν έτσι νομίζετε” του Λουίτζι Πιραντέλλο (Εθνικό Θέατρο), “Ο Κυκλισμός του τετραγώνου” του Δημήτρη Δημητριάδη (Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών), “Η Κοκκινοσκουφίτσα” του Σ.Μπάραμπ (Εθνική Λυρική Σκηνή), “Ελένη” του Ευριπίδη (Εθνικό Θέατρο- Εφηβική Σκηνή), “Ο Μικρός Έγιολφ” του Χένρικ Ίψεν (Φεστιβάλ Αθηνών 2013, Θέατρο Πόρτα), ” Θείος Βάνιας” του Α. Τσέχωφ (Θέατρο του Νέου Κόσμου, συνσκηνοθεσία με τον Ε.Λυγίζο), “Οδυσσεβάχ” της Ξένιας Καλογεροπούλου (ΘέατροΠόρτα), “Η γυναίκα που κάθεται” του Δ.Καραντζά (Θέατρο Άρτι), “The new electric ballroom” του Έντα Ουόλς (Θέατρο Χώρα), “Ιβάνοφ” του Ά. Τσέχωφ (Θέατρο Χώρα), “Χιόνι στο στόμα” του Δ. Καραντζά (Αμόρε- Θέατρο του Νότου).

Συμμετείχε στο Festival d’ Avignon (68th edition) με τον “Κυκλισμό του Τετραγώνου” και στο Kunsten Festival Des Arts 2015 ως guest artist στο Residence and Reflections project. Toν Σεπτέμβριο του 2015 “Ο Κυκλισμός του Τετραγώνου” παρουσιάστηκε στο Gulbenkian Foundation (Proximo Futuro) στη Λισαβόνα. Το 2016 το Εθνικό Θέατρο της Νορβηγίας προσκάλεσε την παράστασή του “Όταν ξυπνήσουμε εμείς οι νεκροί” στο πλαίσιο του Ibsen Festival 2016

Μικρά αποσπάσματα από την “Πλατεία ηρώων”

(Μετάφραση Έρι Κύργια)

“Ολόκληρη η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο
από μια διαρκής πρόκληση πόνου
ένας πόνος και μόνο είναι η ζωή – “

“Είναι μέρες που βλέπω μόνο ευτυχισμένους ανθρώπους γύρω μου
είναι αλήθεια είχε πει
όλοι είν’ ευτυχισμένοι δείχνουν όλοι ευτυχισμένοι
και δεν απατώμαι
σε όλους και στους πιο φτωχούς τους πιο κατατρεγμένους
υπάρχει ευτυχία
κι έπειτα βλέπω πάλι
ότι όλοι στο σύνολό τους είναι δυστυχείς μέχρι θανάτου – “

” δεν υπάρχει τίποτα πια μου είχε πει
δεν πάει άλλο είχε πει
τελικά τα υπολόγισα λάθος
προφανώς τα υπολόγισα με βάση τη μεγαλομανία μου είχε πει
δεν καταλαβαίνω τα σημεία των καιρών πια – “

“θέλουμε όλοι να ζούμε μόνο στο παρελθόν
το ‘χουμε τακτοποιήσει τόσο καλ ά το παρελθόν
όπως θέλουμε
όλοι όμως πρέπει να βαδίσουμε προς το μέλλον
εκεί που είναι μόνο ψυχρά και εχθρικά “

” Αν πας ένα κοστούμι γεμάτο αίμα
στο καθαριστήριο
πρέπει να δώσεις και μιάν εξήγηση “

“Τον πνευματικό άνθρωπο δεν τον καταλαβαίνουν ποτέ
έλεγε ο Καθηγητής
ο πνευματικός άνθρωπος ποτέ δεν βρίσκει κατανόηση
μόνος του τελείως πορεύεται ο μοναχικός άνθρωπος
σ όλη του τη ζωή – “


Η παράσταση συνεχίζεται μετά το Πάσχα, από τις 21 Απριλίου 2017. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε εδώ.