Το δράμα ενός έκπτωτου Δούκα του Μιλάνου και της ανήλικης κόρης του, εξόριστων ναυαγών σε ένα σχεδόν έρημο νησί της Μεσογείου τετρακόσια χρόνια πριν, μια ιστορία λευκής μαγείας, εκδίκησης και συμφιλίωσης, που είναι ταυτόχρονα ένας ηχηρός ύμνος στη μαγεία, την ελευθερία και τη δύναμη της θεατρικής ψευδαίσθησης, εκδιπλώνονται παράλληλα στην «Τρικυμία» του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.

Πόσες σκηνές χωράει αυτό το νησί; Πόσοι σκηνικοί κόσμοι το κατοικούν; Πόσα σύμπαντα; Πόσα θαύματα;

«Το πιο πολιτικό στοιχείο του –ίσως τελευταίου– έργου του Σαίξπηρ είναι ο χώρος ελευθερίας που εγκαθιδρύει στη φαντασία του μάγου Πρόσπερο και που γενναιόδωρα χαρίζει με τον επίλογό του στους θεατές». Άλλωστε «η Τέχνη μπορεί να διανοείται έναν χώρο εφήμερης ελευθερίας, όπου, πριν να γίνουμε καπνός, μπορούμε χάρη στη γενναιοδωρία του ποιητή να περιπλανηθούμε μαζί του, να νιώσουμε σαν από την ύλη που φτιάχνονται τα όνειρα. Εφήμεροι, αλλά ελεύθεροι», αναφέρει στο σημείωμά του ο μεταφραστής Κ. Αλέξης Αλάτσης.

Ουίλλιαμ Σαίξπηρ

Ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ (Απρίλιος 1564 – 3 Μαΐου 1616) ήταν Άγγλος ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Θεωρείται ευρέως ως ο σημαντικότερος συγγραφέας που έγραψε στην αγγλική γλώσσα και ένας από τους σημαντικότερους δραματουργούς παγκοσμίως.

Τα σωζόμενα έργα του, συμπεριλαμβανομένων και ορισμένων συνεργασιών, αποτελούνται από περίπου 38 θεατρικά έργα, 154 σονέτα, δύο μεγάλα αφηγηματικά ποιήματα και πολλά άλλα ποιήματα. Τα έργα του έχουν μεταφραστεί στις περισσότερες γλώσσες του κόσμου και ερμηνεύονται περισσότερο συχνά από τα έργα οποιουδήποτε άλλου θεατρικού συγγραφέα.

Δεν έχουν σωθεί παρά λίγες καταγραφές για την ιδιωτική ζωή του Σαίξπηρ και έχουν σημειωθεί διάφορες εικασίες για ζητήματα όπως η εξωτερική του εμφάνιση, η σεξουαλικότητά του, οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις και κατά πόσον τα έργα που του αποδίδονται είναι γραμμένα από άλλους.

Ο Σαίξπηρ έγραψε τα περισσότερα από τα γνωστά έργα του μεταξύ του 1589 και του 1613 και κατάφερε να χειριστεί με απόλυτη δεξιοτεχνία τόσο την κωμωδία, όσο και το δράμα και την τραγωδία. Τα έργα του διαπνέονται από μία βαθιά κατανόηση της ανθρώπινης φύσης και παραμένουν επίκαιρα έως τις μέρες μας. Η επίδρασή του, ειδικότερα στην αγγλική λογοτεχνία, θεωρείται τεράστια.

Μερικά από τα γνωστότερα έργα του είναι: «Όνειρο Θερινής Νυκτός», «Ρωμαίος και Ιουλιέτα», «Ιούλιος Καίσαρας», «Άμλετ», «Οθέλλος», «Βασιλιάς Ληρ», «Μάκβεθ», «Αντώνιος και Κλεοπάτρα», «Η Τρικυμία», «Το Ημέρωμα της Στρίγγλας», «Αγάπης Αγώνας Άγονος», «Ο Έμπορος της Βενετίας», «Πολύ κακό για το τίποτα», «Σονέτα».