Οι ταινίες της εβδομάδας: «Digger», «Όρνιθες» και «Γιάλντα»

Οι νέες ταινίες αυτής της εβδομάδας περιλαμβάνουν δύο ελληνικές ταινίες: τους «Όρνιθες (ή πώς να γίνεις πουλί)», του Μπάμπη Μακρίδη που υπόσχεται να μας ταξιδέψει και να μας βοηθήσει να πετάξουμε μαζί της, αναζητώντας την έννοια της ελευθερίας και το «Digger», του Τζώρτζη Γρηγοράκη, που με την ποιητικότητα του, τα επίκαιρα θέματα των οποίων άπτεται, αλλά και με τις ερμηνείες των Βαγγέλη Μουρίκη, Αργύρη Πανταζάρα, Σοφίας Κόκκαλη είναι αναπόφευκτο το ότι θα μας μαγέψει.

Ακόμα, θα δούμε το φεστιβαλικό ιρανικό δράμα «Γιάλντα, η νύχτα της συγχώρεσης», που με αφορμή πραγματικούς νόμους της όχι και τόσο μακρινής χώρας, παρακολουθούμε με κομμένη την ανάσα αν θα ζήσει ή θα πεθάνει μία νεαρή γυναίκα. Η ταινία «Υποσχόμενη Νέα Γυναίκα», της πρωτοεμφανιζόμενης σκηνοθέτιδας Έμεραλντ Φενέλ βάζει ως στόχο να μας ταρακουνήσει και να θέσει επί τάπητος την απενοχοποημένη κουλτούρα του βιασμού. Τέλος, η ταινία-σταθμός του Wong Kar-wai, η «Ερωτική Επιθυμία», επιστρέφει στη μεγάλη οθόνη, αποκατεστημένη, για να μας συνταράξει ακόμα περισσότερο με τον καταιγισμό των ερωτικών χρωμάτων της.

Όρνιθες

Σκηνοθεσία: Μπάμπης Μακρίδης

Οι Όρνιθες του κινηματογραφιστή Μπάμπη Μακρίδη –δημιουργού του L (Sundance Film Festival 2012) και του Οίκτου (Pity, Sundance Film Festival 2018, Βραβείο Καλύτερης Ταινίας της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου 2019)– είναι μια ταινία για την πτήση και την πτώση, για την ανθρώπινη ανάγκη να πετάμε, για τον φόβο του ύψους, τον ίλιγγο, την ουτοπία, την ελευθερία, τους θεούς και τον άνθρωπο. Πρόκειται για μια υβριδική ταινία, στα όρια του ντοκιμαντέρ, της μυθοπλασίας και της πολιτικής φαντασίας.

–

Η Μαριάμ είναι μια φτωχή εικοσάχρονη κοπέλα, που παντρεύτηκε τον μεγαλύτερό της ευκατάστατο ηλικιωμένο Νάσερ με προσωρινό γάμο. Όμως τα πάντα ανατρέπονται όταν η νεαρή σύζυγος σκοτώνει κατά λάθος, χωρίς δόλο, τον άντρα της. Η τύχη της καταδικασμένης σε θάνατο χήρας είναι πλέον στα χέρια της κόρης του μακαρίτη, της Μόνας. Ο τόπος όπου θα δοθεί, ή δεν θα δοθεί, αυτή η συγχώρεση για το φόνο, είναι το πλατό ενός τηλεοπτικού στούντιο, και ο χρόνος είναι η «νύχτα της συγχώρεσης», που στην ιρανική παράδοση ονομάζεται «Γιάλντα». Η Γιάλντα είναι ένα περσικό έθιμο που έχει τις ρίζες του στη Ζωροαστρική παράδοση, είναι μία γιορτή του χειμερινού ηλιοστασίου. Στην πιο μεγάλη και πιο σκοτεινή νύχτα του χρόνου, οι άνθρωποι μαζεύονται, πίνουν και τρώνε έως αργά για να υποδεχτούν ασφαλείς και ανανεωμένοι την νέα μέρα…

–

Το Digger είναι ένα σύγχρονο γουέστερν. Είναι η ιστορία του Νικήτα, που ζει αποτραβηγμένος στην κορυφή ενός ορεινού δάσους. Μια βιομηχανία επεκτείνεται επιθετικά διαταράσσοντας την άγρια φύση και απειλώντας τον πρωταγωνιστή μας. Η μεγαλύτερη απειλή όμως έρχεται με την ξαφνική άφιξη του γιου του, ο οποίος επιστρέφει για να διεκδικήσει το μερίδιο του κτήματος που κληρονόμησε μετά τον θάνατο της μητέρας του.

–

Όλοι πίστευαν ότι η Κέισι ήταν μία υποσχόμενη νέα γυναίκα…μέχρι που ένα μυστηριώδες γεγονός άλλαξε τελείως το μέλλον της. Αλλά τίποτα στη ζωή της δεν είναι όπως δείχνει: είναι σατανικά έξυπνη, γοητευτικά πονηρή και ζει μια άλλη μυστική ζωή κάθε βράδυ. Μια αναπάντεχη συνάντηση θα της δώσει την ευκαιρία να διορθώσει ό,τι δεν πήγε καλά στο παρελθόν.

–

Η ιστορία διαδραματίζεται σε πολλά μέρη του κόσμου, από το Λονδίνο μέχρι το Τόκιο, από την κεντρική Αμερική μέχρι το Εδιμβούργο και από τα κρησφύγετα του Αζερμπαϊτζάν μέχρι τους δρόμους της Τυφλίδας. Στη διαδρομή, παλιοί φίλοι θα «αναστηθούν», παλιές έχθρες να επιστρέψουν, η ιστορία θα ξαναγραφτεί και το αληθινό νόημα της οικογένειας θα δοκιμαστεί όσο ποτέ.

–

Διαβάστε επίσης:

Μπάμπης Μακρίδης: Ίσως ελευθερία να είναι η γνώση
Wong Kar-wai: Ένας σκηνοθέτης γεμάτος έρωτα και χρώμα