Οι κορμοί και το κορμί της ζωντανής ζωγραφικής: έκθεση της Ελένης Δερβίσογλου στον Τεχνοχώρο

Η αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος παρουσιάζει την πρώτη ατομική έκθεση της Ελένης Δερβίσογλου με τίτλο «Οι κορμοί και το κορμί της ζωντανής ζωγραφικής».

Ο πολιτισμολόγος – δημοσιογράφος Νίκος Μαστροπαύλος γράφει σχετικά με τη δουλειά της Ελένης Δερβίσογλου: «Τα μικρά κοιτάσματα της φύσης, οι πέτρες, τα φύλλα, είναι τα οχήματα που μεταφέρουν τον θεατή στη χώρα του μύθου. Και οι κορμοί, κυρίως αυτοί. Οι κορμοί που πληγώνουμε με τη φωτιά, το τσεκούρι, τη μοναξιά, αλλά που κρύβουν στις κοιλότητές τους τη διάθεση της φύσης να πετάξει ένα δροσερό κλαδάκι. Οι κορμοί που μοιάζουν με κούρους, με κορμιά που αγκαλιάζονται, περπατούν δίπλα – δίπλα ή γέρνουν μόνοι τους ή γερνούν χαραγμένοι από τις βαθιές ρυτίδες τους.

Ούτως ή άλλως οι πινελιές της Ελένης Δερβίσογλου είναι σαν μαχαιριές. Ήταν αναμενόμενη η επόμενη κίνησή της να μην αφήνει σε ησυχία τα έργα της, κεντώντας τα με κοπίδι ή καλέμι. Η ζωγραφική περπάτησε μέσα στη μνημειακή αγιογραφία και οι δυο αντάμα εισχώρησαν στη χαρακτική. «Ενας παλμός είναι» λέει. Μόνο που εδώ ο παλμός της εικαστικής έκφρασης ακούγεται πιο καθαρά. Η γλώσσα των κορμών είναι πιο καθαρή και ακούγεται πιο δυνατά το τραγούδι της ζωής που τραγουδούν με τη συνοδεία  του αγέρα. Μέχρι που ένα κομμάτι του φλοιού τους γίνεται η μήτρα από την οποία θα τυπωθεί μια καθοριστική κόκκινη πινελιά, ένα μαντίλι που ανεμίζει τον αποχαιρετισμό σε
ένα κύκλο δουλειάς και δίνει το σύνθημα της έναρξης ενός νέου.»

Η ίδια η καλλιτέχνης μας λέει: «Ήρθε η στιγμή, ίσως για πρώτη φορά τόσο δυναμικά, που ένιωσα την ανάγκη να βιώσω τη ζωή μου, να την κάνω πιο όμορφη, μέσα από την εικαστική έκφραση.

Μνήμες ξεπήδησαν από το παρελθόν, που συντηρώ μέχρι τώρα, ατέλειωτοι περίπατοι στη φύση, παιχνίδια με τα δέντρα, αγγίσματα στις ρίζες και τις πέτρες που κείτονταν κοντά τους, συνομιλίες κι ονειρικές μορφοποιήσεις. Άρχισα να σχεδιάζω όλα αυτά που με γέμιζαν συγκίνηση, πόνο, έξαρση, παρασυρμένη στον κόσμο τους. Κι όσο προχωρούσα, η επικοινωνία ολοκληρωνόταν. Σχήματα, τομές, χαραματιές, φιγούρες, ανθρώπινες μορφές, κορμιά που δήλωναν ανάγκες βαθιές, καλέσματα, κραυγές, λαχτάρες, επιθυμίες ταύτισης, έρωτες. Δεν ξέρω πού θα με πάει η μαγευτική αυτή διαδρομή, όμως συνεχίζω…»

Η Ελένη Δερβίσογλου γεννήθηκε στις Σέρρες. Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών Αθηνών ζωγραφική με δάσκαλο τον Τ. Πατρασκίδη, Παράλληλα ασχολήθηκε ιδιαίτερα με την αγιογραφία και το ψηφιδωτό. και χαρακτική στο εργαστήριο του Μ. Αρφαρά. Είναι υπότροφος του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Είναι βασικό ιδρυτικό στέλεχος της Σχολής Αγιογραφίας της Μητροπόλεως Πειραιώς.
Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις και έχει συνεργαστεί στην αγιογράφηση πολλών Ιερών Ναών στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Έργα της καθώς και φορητές εικόνες της υπάρχουν σε πολλές ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα, Αγγλία, Γερμανία, Γαλλία, Αμερική, Ιαπωνία, Πολωνία, Βουλγαρία, Ρωσία, Τουρκία και αλλού. Είναι μέλος του Εικαστικού Επιμελητηρίου.