Η επιμελήτρια της έκθεσης “Ο Αφρός των ημερών”, Χλόη Ακριθάκη, αναφέρει:

Μπορεί η άνοιξη να άργησε φέτος να έρθει, μα είναι πια εδώ για τα καλά, όπως κάθε χρόνο. Κλείνουμε για λίγο τα μάτια, κι αφουγκραζόμαστε αυτό το μικρό λουλουδάκι που φυτρώνει όπου βρει και μας ψιθυρίζει λόγια τρυφερά, για τον έρωτα, το πάθος, την αγάπη, για την αρχή μιας καινούργιας ζωής. Για όλα αυτά που κάνουν τη ζωή μας όμορφη, ιδιαίτερη και μοναδική. Όλα αυτά και άλλα τόσα μυστικά που δε γνωρίζουμε και ίσως να μη μάθουμε ποτέ, όσο κι αν κοιτάζουμε ένα ανθισμένο λουλούδι ή ένα λιβάδι με παπαρούνες.

Στον “Aφρό των ημερών” του Μπορίς Βιάν ένα νούφαρο φυτρώνει στον πνεύμονα της ηρωίδας, ο γιατρός συστήνει στην ασθενή να περιβάλλεται με άνθη. Τα λουλούδια, συγχρόνως φάρμακο και δηλητήριο. Οι τοίχοι στρογγυλεύουν. Το δωμάτιο στενεύει. Ο κόσμος γύρω μας μικραίνει επικίνδυνα. Για μία ακόμη φορά ο ήχος του πολέμου μας πλησιάζει.

Άνοιξη, λουλούδια παντού. Αγιόκλημα, αμαρυλλίδα, ανεμώνη, αζαλέα, βιολέτα, γαρδένια, γαρίφαλο, γιασεμί, γλαδιόλες, ηλιοτρόπιο, ζουμπούλι, ίρις, καμπανούλα, κρίνος, ορχιδέα, μαργαρίτα, μη με λησμόνει, μιμόζα, μπιγκόνια, νάρκισσος, νεραγκούλες, ντάλια, πανσές, πετούνια, σκυλάκι, τουλίπα, τριαντάφυλλο, υάκινθος, φρέζια, φούλι, χαμομήλι, χρυσάνθεμο…

Λουλούδια του κήπου ή του αγρού, ταπεινά ή αριστοκρατικά, εξωτικά, μικρά η μεγάλα. Φυτρώνουν στην άκρη του δρόμου ή στολίζουν ένα βάζο. Βασικός σκοπός τους, η αναπαραγωγή και η διαιώνιση του είδους· τα χρώματά τους όμως, προσελκύουν όχι μόνο μέλισσες, πεταλούδες και μυρμηγκάκια αλλά κι εμάς, τους ανθρώπους. Και όχι μόνο ομορφαίνουν τη ζωή μας αλλά στην πάροδο των αιώνων έχουν γίνει αναπόσπαστο μέρος της τέχνης και έχουν εμπνεύσει καλλιτέχνες σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης.

Στον “Αφρό των Ημερών” παρουσιάζονται έργα 40 σύγχρονων Ελλήνων καλλιτεχνών, με θέματα γύρω από το λουλούδι. Όλοι μας από από την παιδική μας ηλικία έχουμε ζωγραφίσει λουλούδια. Όλοι οι καλλιτέχνες έχουν ασχοληθεί κάποια στιγμή με τη θεματική του λουλουδιού, ανιχνεύοντας τον συμβολισμό του ή απλά αποτυπώνοντας την ομορφιά του. Κάποια έργα προϋπήρχαν, κάποια προσαρμόστηκαν, αλλά και πολλά δημιουργήθηκαν για τη συγκεκριμένη έκθεση. Έτσι όλα τα έργα της έκθεσης είναι «λουλούδια από τους φίλους μου»*, όπου σημαντικός είναι όχι μόνο ο πολύπλευρος συμβολισμός των λουλουδιών αλλά και η σημασία της ίδιας της χειρονομίας. Έργα τόσο διαφορετικά όσο και οι δημιουργοί τους.

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα σε χαρτί, σε καμβά, κολάζ, χειροτεχνία, κατασκευές, κεραμικά και φωτογραφίες.

Έργα που αντιπροσωπεύουν την άνοιξη, τη χαρά της όρασης ή της όσφρησης, τη δροσιά της πάχνης, τη ζεστασιά της γης ή το πάθος της φωτιάς ή που έρχονται αντιμέτωπα με τη μνήμη, τον πόνο και την ίαση, τον πόλεμο και την ειρήνη.

Το σύνολο, ένας φανταστικός κήπος που ανθίζει από τις 19 Απριλίου μέχρι τις 15 Μαΐου στην γκαλερί 7.

*Το 1990 ο Αλέξης Ακριθάκης εκθέτει στη Γκαλερί 7 «Τα λουλούδια για τους αυτόχειρες φίλους του».

Συμμετέχοντες καλλιτέχνες:

Δημοσθένης Αβραμίδης, Χρήστος Αθανασιάδης, Ακριθάκης Αλέξης, Χλόη Ακριθάκη, Ευγενία Αποστόλου, Κωστής Βελώνης, Αλέξης Βερούκας, Μάρθα Δημητροπούλου, Αθηνά Ιωάννου, Λίζη Καλλιγά, Αικατερίνη Κανακάκι, Απόστολος Καρακατσάνης, Νικομάχη Καρακωστάνιγλου, Πέγκυ Κλιάφα, Χάρης Κουρκούλης, Βασιλική Λευκαδίτη, Μαριάννα Λούρμπα, Κλεοπάτρα Μουρσελά, Λιάνα Μαρκάκη, Ειρήνη Μίγα, Χρήστος Μπουρονίκος, Νικομάχη Καρακωστάνογλου, Νίκος Παπαδόπουλος, Ηλίας Παπαηλιάκης, Αλέξιος Παπαζαχαρίας, Χαρά Πιπερίδου, Λίλα Πολενάκη, Δημήτρης Ρεντούμης, Γεωργία Σαγρή, Ήβη Σαμαρά, Νάνα Σαχίνη, Κώστας Σαχπάζης, Γιώργος Σταματάκης, Μάγδα Ταμμάμ, Τόλης Τατόλας, Φίλιππος Τσιτσόπουλος, Κώστας Τσώλης, Έφη Χαλιορή, Μανταλίνα Ψωμά, Capten, Paolo Colombo.